Φταίει η, των τελευταίων ημερών, στροφή μου στο Ελληνικό ρεπερτόριο που στο “Paradise” οσμίστηκα (ω, το λαγωνικό) ρίζες Ελληνικού death metal. Το ξέρω αυτό!
Εκνευριστικό δεν είναι όταν η μουσική σε ένα σχήμα είναι τόσο τέλεια όσο και χρειάζεται για να σου ρίξει μια δυνατή γροθιά… ενώ τα φωνητικά χαλάνε τα πάντα; Ακόμα κι αν αυτό μοιάζει να τα λέει όλα, δεν το κάνει. Η μουσική, όπως προείπα, αποτελεί ένα δείγμα του τι κάνουν οι Vermin στο ντεμπούτο (;) τους. Αυτό δεν αρκεί. Αν και τα φωνητικά βρίσκουν καταφύγιο στην υπόκρουση μάλλον την απογοητεύουν στο τέλος. Δεν είναι άθλια αλλά ούτε και τα ιδανικά. Αυτό είναι όλο: ανάμεικτα συναισθήματα για κατά τα άλλα καλούς μουσικούς.
533 
