Για πόσο καιρό ακόμα η λάβα από την επιρροή των Sabbath θα καίει ασίγαστη; Ρητορικό ερώτημα. Η πλειονότητα των προς κριτική album από τον ευρύτερο σκληρό ήχο που πέφτουν στα χέρια μου περιέχει στην περιγραφή τους ανάμεσα στις βασικές επιδράσεις των σχημάτων, την παρέα του Tony Iommi και του Ozzy.
Πόσο μάλλον για σχήματα που ο ήχος έχει στην προμετωπίδα τους τα χαρακτηριστικά “stoner” και “grunge”. Μια τέτοια περίπτωση είναι οι Δανοί Disrule, οι οποίοι με το “Sleep In Your Honour”, έρχονται να χτίσουν τη δική τους ιστορία, αναζωπυρώνοντας τη λάβα που άφησαν ως παρακαταθήκη οι προπάτορές τους.
Δυνατό, συμπαγές hard rock, εμμονικό ίσως στα riff του, και περισσότερο εμμονικό στις fuzz κιθάρες που γεμάτες “θόρυβο” και βρωμιά σε συνοδεύουν από τα πρώτα μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα, σε συνθέσεις, που μέσα σε τέσσερα λεπτά κατά μέσο όρο, κατορθώνουν να σου περάσουν το μήνυμα, να το εμπεδώσεις και να πατήσεις το replay για περεταίρω αφομοίωση. Πραγματικά είναι από τις περιπτώσεις μουσικών που όχι μόνο κατέχουν πως να διαχειριστούν το χρόνο, αλλά τον εκμεταλλεύονται τόσο σοφά, ώστε να αποδίδουν ένα άκρως διασκεδαστικό αποτέλεσμα, σε ένα album διάρκειας λιγότερης των 30 λεπτών.
Αν η καμουφλαρισμένη ψυχεδελική διάθεση χτυπάει ανελέητα στο μεδούλι στα πρώτα 6 tracks (με αποκορύφωμα τα εξαιρετικά “Going Wrong” και “Occult Razor”) κι είσαι σχεδόν βέβαιος ότι οι εκπλήξεις δεν είναι μέρος της σκανδιναβικής ιδιοσυγκρασίας τους, έρχονται ως κατακλείδα τα “Follow Me” και “How You Suffer” μ’ ένα full επικό stoner κλίμα, για να αποζητήσεις περισσότερους Disrule, σ’ ένα ύφος που ίσως τους ταιριάζει περισσότερο.
Η αίσθηση του Live διαχέεται σ’ όλο το album, μιας και η μπάντα το ηχογράφησε μιας κι έξω, εντός δύο μόλις ωρών όπως μας πληροφορούν σε πρόσφατη συνέντευξή τους κι αυτό το γεγονός προσδίδει μια επιπλέον Fu Manchu αίσθηση, με το λυρισμό, την καθαρότητα και την απαραίτητη δυναμική στα φωνητικά να συμπληρώνουν το κάδρο.
Το “Sleep In Your Honour” έρχεται ως φυσική κι αντάξια συνέχεια της προηγούμενης δουλειάς τους, “Omen Possessor” του 2016 (προτείνεται να το ακούσετε ανεπιφύλακτα αν είστε λάτρης του είδους, κι όχι μόνο), εδραιώνοντας το σχήμα στα ανερχόμενα σκανδιναβικά εγχειρήματα της σκανδιναβικής σκηνής κι ίσως ένα live πέρασμα κι από τα μέρη μας να είχε αρκετό ενδιαφέρον.
650 
