Στο ύφος των Tyr και στο στυλ τους βρήκαν μουσική διέξοδο οι Svartsot. Δεν στάθηκαν όμως μόνο εκεί, καθώς εμπλούτισαν τον ήχο τους με παραδοσιακά όργανα όπως είναι το φλάουτο και η γκάιντα, κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί κανείς να το δει.
Παρόλο που τα λαϊκά όργανα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική τους, δεν χάνουν την ουσία και δεν αποπροσανατολίζονται από τη ροκ και μέταλ ταμπέλα. Τα χορωδιακά τμήματα σε συνδυασμό με την μελωδία, τα brutal φωνητικά και την έξυπνη χρήση αυτών των οργάνων καταφέρνουν να δέσουν αρμονικά, δίνοντας στον ακροατή την ευκαιρία να κάνει ταξίδι στις ιστορίες τους. Στο τελευταίο τους δίσκο, το θέμα που είχαν αναπτύξει μίλαγε για την Δανία του 14ου αιώνα όπου αρπάχτηκε από πανούκλα. Η συνέχεια του concept, έρχεται να συμπληρωθεί με το “Maledictus Eris”, όπου μέσα από σκοτεινές ιστορίες με τους σαρωτικούς mid tempo & folk ρυθμούς τους, περιγράφουν την κατάληξη αυτών που είχαν έρθει αντιμέτωποι με την φρίκη του Μαύρου Θανάτου. Η ζοφερότητα του εξωφύλλου συλλαβίζει με αριστοτεχνικό τρόπο την μελαγχολική ατμόσφαιρα του άλμπουμ. Η μπάντα, παρουσιάζεται ώριμη και πιστεύω πως θα γοητεύσει τους λάτρεις του είδους και από την άλλη θα πείσει τους υπόλοιπους. Ένα συγκρότημα που αξίζει την προσοχή μας και που σέβεται όσους επενδύσουν πάνω τους.
553 
