Το Doom metal, είναι ένα ιδιαίτερο, ιδιότροπο και συνάμα πολύ ενδιαφέρον είδος στο χώρο της ακραίας μουσικής. Αυτός ο αργός ρυθμός και το μονότονο ύφος, συνήθως κουράζουν τον ακροατή, εκτός αν βρεις κάτι, που θα λειτουργήσει ως ερέθισμα και θα δώσει άλλη πνοή στο τραγούδι , στο άλμπουμ. Οι Pale Divine, μοιάζουν να το έχουν βρει, στο νέο τους δίσκο με τίτλο “Pale Divine”.
Αν και κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δουλειά μόλις το 2001, έχουν καταφέρει να ακούγονται σαν τα πρώτα doom metal σχήματα, στη δεκαετία του ’70. Με επιρροές από τους Pentagram, πρώιμους Black Sabbath και Trouble, ακόμα και τους Judas Priest στην αρχή τους, και με κάποιες bluesy rock πινελιές, δείχνουν να έχουν βρει το κουμπί του κοινού, και να έχουν πάρει τη θέση τους, δίπλα σε μεγαθήρια του είδους.
Το “Pale Divine”, έρχεται με καθυστέρηση 6 χρόνων, αλλά με την ίδια ενέργεια και το ίδιο πάθος, που είχε η μπάντα από γεννήσεως της. Πρωτόγονο doom metal, με ψήγματα ψυχεδελικού rock και blues, δημιούργησαν ένα άλμπουμ αντάξιο του ονόματος της τριάδας από το Glen Mills της Pennsylvania.
Το εναρκτήριο “Spinning Wheel”, με τις Sabbath-ικές επιρροές, είναι το κατάλληλο για να μας βάλει στο ύφος του άλμπουμ. Αργός ρυθμός και εξαιρετικό σόλο, ξεχωρίζουν στο κομμάτι αυτό.
“ Bleeding Soul” το επόμενο και αντιλαμβανόμαστε γιατί η μπάντα έχει προκαλέσει τόσο ντόρο γύρω από το όνομα της. Ψαγμένος στίχος, κρυστάλλινος doom ήχος και τρομερό σόλο, είναι τα συστατικά ενός από τα καλύτερα τραγούδια στο χώρο του. Ακολουθεί το “ Chemical Decline”, για να συμπληρώσει μία τριάδα από καλοπαιγμένο doom metal, με τον ιδιαίτερο ήχο των Pale Divine, αποτίοντας φόρο τιμής στους πατέρες του είδους.
Τα “So Low” και “Shades Of Blue” είναι δύο από τα αγαπημένα μου τραγούδια του άλμπουμ, καθώς συνδυάζουν εξαιρετικά τις bluesy rock επιρροές με το heavy ήχο της μπάντας. Το αποτέλεσμα, μία μουσική “νιρβάνα”. Το “Curse The Shadows” έρχεται να μας επαναφέρει στο doom μονοπάτι. Τα “Silver Tongues” και “Ship Of Fools” σε αποτελειώνουν με τον αργό τους ρυθμό και τα εξαιρετικά riffs, θυμίζοντας μας γιατί πάντα ανατρέχουμε στις χρυσές δεκαετίες της metal σκηνής.
Η μπάντα, βαφτίζοντας το άλμπουμ με το όνομα της, θέλει να μας επισημάνει ότι πρόκειται για κάτι το αξιόλογο. Άλλωστε 6 χρόνια απουσίας, μόνο έτσι ισοσκελίζονται. Προσωπικά, νομίζω ότι οι Pale Divine, κατάφεραν να γράψουν το doom metal άλμπουμ της χρονιάς. Οι φίλοι του είδους, εννοείται θα το τιμήσουν.
Doom on, Pale Divine!
649