MONOVINE: “D.Y.E.”

4 χρόνια πέρασαν από τότε που οι Πατρινοί γκάραζερς Monovine μας παρουσίασαν το άκρως ενδιαφέρον δεύτερο album τους, “Swallow” και τώρα ήρθε η στιγμή να τριτώσει το κακό. Ή μάλλον το καλό!

Με πολύ πιο προσεκτική παραγωγή αυτήν τη φορά, τέτοια όμως που κρατάει φυλαχτό τη βρώμα του βροχερού Seattle για να μπορούν οι Monovine, να αναπτύξουν τη μουσική τους επηρεασμένοι από τους τρομερούς Mudhoney και τα πρώτα βήματα των Nirvana (κατά τη γνώμη μου πάντα). 

Η φωνή του Στράτου δανείζεται λίγο από την τεχνοτροπία του Cobain, με περίφημα αποτελέσματα, ενώ το “D.Y.E.” είναι γεμάτο με πάρα πολύ καλές συνθέσεις, με πιασάρικες μελωδίες και εύκολα ρεφρέν που με την δεύτερη ακρόαση αρχίζεις και σιγοτραγουδάς.

11 κομμάτια που φτάνουν τα 39 λεπτά, αρχής γενομένης από το κολλητικό “Mellow” που σε αρπάζει από τον καρπό και σε σέρνει με το ζόρι στα πρώτα χρόνια της grunge σκηνής. Κομμάτια που έχουν ζουμί και συνάμα εκείνη την αμεσότητα που χρειάζεσαι για να χτυπήσεις το κεφάλι (όχι στον τοίχο) με το “Throw me a bone” να είναι ένας σκέτο δυναμίτης. Τα επόμενα δυο “For a Sun” και “Void” είναι λίγο πιο σκοτεινά με απρόβλεπτες μελωδίες, με το “Your Figure Smells” στη συνέχεια, να ψυχεδελίζει ελαφρώς. Θυμώνουν κάπως με το “Messed Up” που μάλλον είναι το αγαπημένο μου από τα 11 και το garage rock παίρνει τα ηνία στο “Burn it”, ενώ τη σκυτάλη παίρνει ένα ακόμη αλλόκοτο κομμάτι, το “Me”. Στο “Pleased to meet you”, που είναι και το μικρότερο σε διάρκεια υπάρχει πνευματική παρουσία των Pearl Jam και λίγο πριν κλείσει το album, το “Why Don’t you shoot me in the head” είναι το πιο Nirvana τραγούδι από όλα. Το “D.Y.E.” τελειώνει με το “Haunt” ως η χαλαρωτική στιγμή του album, αφήνοντας μου τις καλύτερες εντυπώσεις.

Περίμενα ότι ο διάδοχος του “Swallow” θα είναι πολύ καλύτερος από όλες τις απόψεις, αλλά οι Monovine πήραν τις προσδοκίες μου, τις έσπασαν σε πολλά κομμάτια και τις πέταξαν στα θηρία. Ποιοτική δουλειά, ιδανική παραγωγή, καταπληκτικές συνθέσεις, μουσικότητα σε όλο της το μεγαλείο, από ένα τρίο που είναι πιο δεμένο και από τον ζουρλομανδύα που θα έπρεπε να φοράει ο Άδωνις Γεωργιάδης!

680
About Δημήτρης Μαρσέλος 2193 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.