The Rumjacks, Bad Movies, Junkheart (3/11/2018) Pireaus 117 Academy

Αν την επόμενη ημέρα της συναυλίας, έχεις hangover ή μετασεισμικές μαστούρες, σημαίνει πως οι καλλιτέχνες πέτυχαν τον σκοπό τους!

Και οι Αυστραλοί, Κέλτες στην ψυχή, Rumjacks τον πέτυχαν με το παραπάνω, γεμίζοντας σχεδόν το Academy. To πάρτι όμως, είχε ξεκινήσει από νωρίς με αγνο ελληνόφωνο punk rock, με τους Junkheart να κατοικούν την σκηνή. Έχοντας συνοδό έναν καθαρό ήχο και όρεξη, μπόρεσαν να ζεστάνουν ιδανικά το μαγαζί, στο οποίο το κοινό ολοένα αυξανόταν. Το να ζεστάνεις ανθρώπους που έχουν έρθει για κάποιον άλλον είναι δύσκολη υπόθεση, αλλά οι Αθηναίοι κατάφεραν να παραδώσουν στους Bad Movies, μια καυτή ατμόσφαιρα.

Οι Θεσσαλονικείς Bad Movies, που συνοδεύουν τους Rumjacks στην μικρή τους ελληνική περιοδεία, είναι από τα πιο δυνατά ονόματα της εγχώριας punk rock σκηνής και μπορούν από μόνοι τους να ξεσηκώσουν και να γεμίσουν μεγάλους χώρους. Έχοντας μετεξελιχθεί από αγγλόφωνη μπάντα σε ελληνόφωνη, έχουν κερδίσει πολλά περισσότερα αυτιά και αυτό φάνηκε πολύ χθες που οι κάτω από τη σκηνή τραγουδούσαν με ζήλο τα κομμάτια τους. Ο ήχος συνέχισε να είναι πάρα πολύ καλός και οι Bad Movies έδωσαν ένα φοβερό show που απέδειξε πόσο αξίζουν να είναι co-headliners στο μικρό αυτό ταξίδι των Αυστραλών.

Όσο έρεε το αλκοόλ στον οισοφάγο μας, ετοιμαζόταν και το τοπίο για το κέλτικο πανηγύρι που θα ξεκινούσε σύντομα. Η παρέα από το Σύδνεϋ βγήκε με φόρα και άρχισε να τα διαλύει όλα με το “Plenty” και τον ύμνο “A Fistful O’ Roses”.

Έχοντας προετοιμαστεί και εγώ κατάλληλα είχα τυπώσει μια όμορφη μπλουζίτσα για να καλωσορίσω τον Frankie McLaughlin ως γνήσιο οπαδό της Celtic, οπότε αν ψάχνετε τους ένοχους της παρακάτω φωτογραφίας, ο ένας είμαι εγώ, ο άλλος ο φίλος και φωτογράφος Τηλέμαχος Κουκλάκης που την ντελιβέρισε στον Αυστραλό frontman.

Μετά την ανατριχίλα που νιώσαμε κάποιοι με τον τύπο να ανεμίζει το παναθηναϊκό τριφύλλι, νιώσαμε ακόμη μεγαλύτερη με την εξαιρετική εμφάνιση του punk rock κουιντέτου. Αυτός ο συνδυασμός punk rock, ska και κέλτικης μουσικής είναι τόσο ξεσηκωτικός που κάθε κύτταρο του κορμιού σου θέλει να παρασυρθεί στον χορό.

Μεγάλες στιγμές τα “Cold London Rain” και “Kathleen”, ενώ αναρωτιέμαι πως μπορεί ο άτιμος ο Frankie μετά από φωνές και γρέζι να έχει το κουράγιο να παίξει σωστά την σφυρίχτρα του.

Τα περισσότερα λόγια εκτός μουσικής βάρυναν τους ώμους του μπασίστα Johnny McKelvey, ο οποίος με κάθε ευκαιρία μας ευχαριστούσε για την παρουσία μας. H μπάντα κινητική στο σύνολο της με τους κιθαρίστες και τον μπασίστα να δίνουν τα ρέστα τους και τον McLaughlin να τα σπάει είτε έπαιζε και εκείνος την κιθάρα του, είτε όχι.

Ο Adam Kenny έδινε και εκείνος τη δική του παράσταση με κιθάρα και μαντολίνο, βοηθώντας ενίοτε και στα φωνητικά, με αποκορύφωμα την κομματάρα “The Pot & The Kettle”. Ο ήχος και στους Rumjacks είχε υψηλά στάνταρντς βοηθώντας μουσικούς και κοινό να δεθούν ευκολότερα και δυνατότερα, μεταφέροντας από τον έναν στο άλλο φοβερή ενέργεια που πηγάζει από την εκρηκτική μουσική των Αυστραλών.

Χαμός στο ίσιωμα στα “Irish Pub Song”, “Patron Saint Of Thieves”, “Jolly Executioner”, “The Reaper and Tam McCorty”, “My Time Again” και η φωτιά είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις. Μεγάλο sing along έγινε στο “Wild Mountain Thyme” και με το “Blows & Unkind Words” μας αποχαιρέτησαν προσωρινά για να επιστρέψουν με το “I’ll tell me ma” που μας αποτελείωσε γύρω στις 00:30.

Δεν τους είχα δει ξανά και επιτέλους τα κατάφερα. Η εμφάνιση τους ήταν αντάξια των προσδοκιών μου και των σχολιασμών που μου είχαν μεταφερθεί από προηγούμενες επισκέψεις τους. Οι Rumjacks είναι ένα διαμάντι στο στέμμα του celtic punk και είναι σχεδόν εγκληματικό να μην τους έχει δεις έστω μια φορά αν είσαι rocker. Τέτοια rock πανηγύρια δεν στήνονται συχνά και δεν θα έπρεπε να αγνοούνται από κανέναν!

Slainte!

Setlist
———
Plenty
A Fistful O’ Roses
Kirkintilloch
Barred for Life
Cold London Rain
Kathleen
Spit in the Street
Fact’ry Jack
Patron Saint O’Thieves
An Irish Pub Song
The Reaper and Tam McCorty
The Bold Rumjacker
Uncle Tommy
Jolly Executioner
Saints Preserve Us
The Pot & Kettle
The Black Matilda
My Time Again
One Summers Day
Wild Mountain Thyme (Francis McPeake cover)
Blows & Unkind Words

Encore:
I’ll Tell Me Ma

Φωτογραφίες: Γιώργος Αργυρόπουλος

580
About Δημήτρης Μαρσέλος 2194 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.