,
Αναρωτιέστε τι κοινό έχουν οι Έλληνες με τους Κέλτες; Ξέρει να σας πει ο Frankie McLaughlin, frontman των celtic punk rockers Rumjacks, ο οποίος μίλησε στον Δημήτρη Μαρσέλο για το νέο τους album, τη θρησκεία, τον αθλητισμό, εν όψει της εμφάνισης τους στο Piraeus Academy το Σάββατο 3 Νοεμβρίου. (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ)
-Καλησπέρα, Frankie! Σε ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σου! Είναι η δεύτερη φορά που συναντιέσαι με το Rockway.gr, αλλά πρώτη με την αφεντιά μου. Είστε έτοιμοι για την Ευρώπη;
Παρακαλώ! Δεύτερη συνέντευξη; Πωπω, λες και αιτούμαι εργασία…(γέλια) και ναι, είμαστε πάντα έτοιμοι για την Ευρώπη! Την αγαπούμε πολύ.
-Είναι το κοινό διαφορετικό σε κάθε ήπειρο; Που προτιμάτε να παίζετε περισσότερο;
Τα ευρωπαϊκά κοινά ξεκινούν πάντοτε από το 110% και συνεχίζουν να δίνουν, αλλά δεν έχουμε παίξει ακόμη στην Νοτιοανατολική Ασία και την Νότια Αμερική. Νομίζω πως έχουν καλή φήμη εκεί για την “αγριάδα” του, οπότε ανυπομονούμε να τους δούμε.
-Δυο χρόνια από το “Sleepin’ Rough” και έχουμε νέο album. Θα ακούσουμε καινούργια τραγούδια στην Ελλάδα δηλαδή;
Εννοείται! Έχουμε προσθέσει κάποια νέα τραγούδια και βέβαια παλιά αγαπημένα για αυτήν την περιοδεία. Όμως πολλά κομμάτια του νέου album έχουν αποδείξει πως είναι δημοφιλή, πράγμα που κάνει πιο δύσκολη την επιλογή. Θα δούμε τελευταία στιγμή τι θα γίνει.
-Ο τίτλος του album είναι “Saints Preserve Us!”. Είσαι άνθρωπος της θρησκείας; Εννοώ πηγαίνεις στην εκκλησία, εξομολογείσαι και τέτοια ή έχεις τον δικό σου τρόπο;
Δεν θα έλεγα πως είμαι θρησκόληπτος, αλλά ίσως πνευματικός. Μεγάλωσα ως Καθολικός και σέβομαι ακόμη την κληρονομιά μου αυτή, αλλά δεν την εξασκώ. Καθώς περνούν τα χρόνια, ένιωσα πεινασμένος για μια παγκόσμια και πιο περιεκτική κατανόηση του πράγματος και στον δρόμο κατάφερα να μάθω πολλά από διάφορες κουλτούρες. Πιστεύω πως ΟΛΟΙ κοιτάζουμε στο ίδιο σημείο, το θαύμα της ύπαρξης, αλλά όπως γίνεται συνήθως όταν υπάρχουν πολλοί αυτόπτες μάρτυρες, ο καθένας έχει μια λίγο διαφορετική ιστορία, και δυστυχώς για εμάς, δεν έχουμε βρει έναν τρόπο να συμφωνήσουμε. Άρα ναι, βρίσκω τον δικό μου τρόπο!
-Τι πραγματεύονται οι στίχοι των νέων σας κομματιών; Από που αντλείς έμπνευση;
Συνειδητοποιώ πως τα λόγια μου εμπνέονται όλο και περισσότερο από την καθημερινότητα μου και τους ανθρώπους γύρω μου. Υπάρχουν περισσότερες επικές ιστορίες στις ζωές των απλών ανθρώπων, από όσες θα βρεις σε όλες της βιβλιοθήκες τους κόσμου. Και σίγουρα πιο σημαντικές από οποιαδήποτε φανταστική.
-Θα ήθελες να μας μοιραστείς ορισμένες πληροφορίες για το “Saints Preserve Us!”;
Ηχογραφήσαμε στο Μιλάνο στο Crono Sound και όλοι μαζί σφυρηλατήσαμε το album στο σχήμα που έχει τώρα. Καλέσαμε και κάποιους φίλους να μας βοηθήσουν όπως οι The Real McKenzies, ο Mickey Rickshaw, οι Blood or Whiskey και άλλοι. Είμαστε όλοι υπερχαρούμενοι για το αποτέλεσμα. Ιδανικός γενέθλιος εορτασμός!
-Επέτειος 10 χρόνων φέτος, άρα υποθέτω θα έχετε έξτρα ενέργεια στη σκηνή. Το EuroTour σας ξεκινάει στο Δουβλίνο, ένα μοναδικό μέρος γεμάτο παθιασμένους ανθρώπους. Είσαι και εσύ, κέλτικης καταγωγής, άρα ο ιδανικός για να ρωτήσω το παρακάτω. Όλοι λένε πως οι Κέλτες και οι Έλληνες έχουν πολλά κοινά. Ποια είναι αυτά κατά τη γνώμη σου;
Το πάθος. Αυτό είναι! Μια ειλικρινής αγάπη για τη ζωή, ό,τι και αν αυτή ρίξει στο διάβα μας. Τέχνη, μουσική, ποίηση, επιστήμες, σκληρή δουλειά, θρίαμβος και τραγωδία, αγάπη και πόλεμος και ένα ποτό στο τέλος της ημέρας που τόσο αξίζουμε. Θα πλαντάξουμε στο κλάμα σε έναν γάμο και θα χορέψουμε σε μια κηδεία, ο καθένας μας τόσο γοητευτικά τρελός όσο ο δίπλα μας και δεν θα το θέλαμε να ήταν αλλιώς!
-Το rugby είναι σαν θρησκεία εκεί πάνω. Παρακολουθείς το άθλημα;
Όχι. Το θεωρούσα πάντα άθλημα πλουσιόπαιδων στα κολέγια ή τουλάχιστον πολύ “αγγλικό” (γέλια). Συνδέθηκα με το ποδόσφαιρο περισσότερο από μικρή ηλικία.
-Αυστραλοί φίλοι μου μού έχουν διηγηθεί ιστορίες σκληρών τραυματισμών σε παιχνίδια rugby. Έχεις τραυματιστεί ποτέ παίζοντας; Ονειρευόσουν ποτέ να γίνεις επαγγελματίας αθλητής αντί για μουσικός;
Δεν έπαιζα ποτέ rugby, εκτός από κάποιες στιγμές για πλάκα, αλλά έχω δει τρομαχτικούς τραυματισμούς. Εργαζόμουν σε Λύκεια και θυμάμαι μια φορά πως καλέσαμε ελικόπτερο να μαζέψει έναν τύπο που νομίζαμε πως είχε σπάσει τον λαιμό του. Η προσωπική μου ποδοσφαιρική καριέρα στην Enfield Rovers τελείωσε στα 6 μου, όταν και γύρισα αηδιασμένος σπίτι, φεύγοντας στα μισά ενός αγώνα γιατί κανένα παιδί δεν ήξερε πως να πασάρει σε έναν ανοικτό παίχτη. Αλλά αργότερα επανόρθωσα για τους χαμένους τραυματισμούς σε αρκετά mosh pits, οπότε δεν την γλίτωσα τελικά.
-Στην προηγούμενη σου συνέντευξη είχες δηλώσει πως ίσως επιλέξεις τον Παναθηναϊκό ως την αγαπημένη σου ελληνική ομάδα, λόγω της σύνδεσης των οπαδών της με εκείνους της Celtic. Έχεις πειστεί ή να σου φέρω ένα μπλουζάκι να το επισημοποιήσουμε;
Φίλε, θα φορούσα με χαρά μπλούζα του Παναθηναϊκού, ειδικά ως φόρο τιμής στην σχέση της ομάδας με την Celtic, αλλά και για τους τόσους Έλληνες φίλους μου που τον αγαπούν. Τα χρώματα της Εnfield Rovers ήταν επίσης πράσινο και λευκό.
-Από την πρώτη φορά που πατήσατε πόδι στην Ελλάδα, δεν χάνετε ευκαιρία να επιστρέψετε! Πως αισθάνεστε εδώ; Τι θα πρότεινες στους φίλους να κάνουν όταν έρθουν στην Ελλάδα για πρώτη φορά;
Γουστάρουμε πολύ να ερχόμαστε στην Ελλάδα και περάσαμε τέλεια τις πρώτες δυο φορές. Η συμβουλή μου στους επισκέπτες; Όλα αυτά τα αρχαία κτήρια βρίσκονται εκεί εδώ και χιλιάδες χρόνια και μπορούν να περιμένουν. ΠΡΩΤΑ να γνωρίσουν τον απίστευτο αυτόν λαό. Βρείτε ένα όμορφο μπαρ ή μια ταβέρνα δίπλα στη θάλασσα, φάτε λίγο, πιείτε λίγο, κολυμπήστε λίγο και επαναλάβετε ωσότου σου φύγουν από το μυαλό σας όλες οι σκοτούρες. Μετά ελάτε να δείτε ζωντανά τους Rumjacks.
-Για να σε αφήσω να απαντήσεις ερωτήσεις άλλων ανθρώπων θα ήθελα να φτιάξεις μια πρόσκληση για το αθηναϊκό σας πάρτι, χρησιμοποιώντας στίχους από το νέο σας album.
Χμμμ…ΟΚ! Μιας και μιλούσαμε για το πόσο παρανοϊκά παθιασμένοι λαοί είναι οι Έλληνες και οι Κέλτες νομίζω πως αυτό θα πιάσει. Υπάρχει και μια ποδοσφαιρική αναφορά αν την ανακαλύψεις.
“If it rips through my veins, tears me flesh from bone,
I’ll hear the voices of the faithful ‘You’ll never walk alone..’
If it kills me, if you wake and I’m gone,
If I’m dust on the wind and you’re left to your own,
I’ll love you,.. if it kills me,..
And it probably will.“
-Frankie, σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη!
Και εγώ σε ευχαριστώ, Δημήτρη! Α ναι, φοράω medium! (γέλια) Ανυπομονούμε να σας δούμε όλους!
380 
