Κάποιοι καλλιτέχνες, έχουν το μικρόβιο της μουσικής μέσα τους. Θαρρείς πως γράφουν στίχους και riffs, ακόμα και όταν κοιμούνται. Ασχολούνται συνεχώς με κάποια projects ή ακόμα και με σχήματα, και παράγουν μουσική. Φαίνεται, λοιπόν, ότι και ο Edward De Rosa, ανήκει σε αυτή τη κατηγορία καλλιτεχνών, καθώς πέραν των group που συμμετέχει, δημιούργησε και το δικό του σόλο project, με το όνομα του να φιγουράρει.
Επιστρατεύοντας τον Giacomo Voli, των Rhapsody Of Fire, στη φωνή, μερικές έξυπνες ιδέες, στιχουργικά, και κάποια επικά ρεφρέν, δημιούργησε το άλμπουμ “Zeitgeist” , ως φυσική συνέπεια του συνδυασμού όλων των παραπάνω.
Ο χώρος που κινείται το άλμπουμ, είναι γνωστός για τον De Rosa, καθώς τον υπηρετεί όλα αυτά τα χρόνια. Power με κάποια progressive στοιχεία, που με τα φωνητικά του Giacomo, δημιουργούν ένα αξιόλογο συνδυασμό.
Το εισαγωγικό, instrumental, “Tempus Fugit” , το διαδέχεται ένα από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ, το “Legend: The Omega Man” . Ένα κομμάτι, που ενσαρκώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που θέλει να περάσει ο De Rosa με το άλμπουμ αυτό. Γρήγορος ρυθμός, ωραίο ρεφρέν και εξαιρετικό σόλο, δείχνουν με το καλημέρα, το ύφος που θα ακολουθήσει η μπάντα. Δεύτερο, εξίσου, δυνατό κομμάτι, το “The Sleep Of Reason” , με ανάλογο ύφος. Αρκετά πιο μελωδικό, με ωραίο στίχο και τεχνική. Το instrumental, “The Replicants” , είναι η σφραγίδα του De Rosa στο άλμπουμ. Εξαιρετικό riff και άψογη τεχνική, από έναν μετρ του είδους.
“Ghost Of The Ruins” το επόμενο, με αναφορές στην ανατολίτικη μουσική, σε mid-tempo ρυθμό, χωρίς να χάνει στυλ και ποιότητα. Ακολουθεί το “Burning Skies” , σε πιο heavy ρυθμό, αλλά σε συνέχεια του power ήχου του δίσκου. Όμορφη στιγμή του άλμπουμ, η μπαλάντα “Tywysoges” , με συμμετοχή γυναικείων φωνητικών, και δυνατό σόλο. Το “Rebellion” που ακολουθεί, είναι μία εξαιρετική σύνθεση, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συναυλιακό κομμάτι. Εύκολο ρεφρέν, ωραίο σόλο, που με τη φωνή του Giacomo, μετατρέπεται σε μία μαγική δημιουργία. Το “Fight For Life” , είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον κομμάτι, με riff που θυμίζει Running Wild σε συνδυασμό με σκωτσέζικη παραδοσιακή μουσική, και ιταλικό στίχο. Τελευταίο κομμάτι, το “Cybersteria” , στο γενικότερο ύφος της σημερινής μουσικής πραγματικότητας.
Νομίζω ότι πρόκειται για ένα πολύ καλό άλμπουμ , με αρκετές ενδιαφέρουσες συνθετικές ιδέες, και με σαφή δείγματα του ταλέντου του De Rosa. Οι φίλοι της τεχνικής, θα ευχαριστηθούν ακούγοντάς το. Ένας δίσκος-παράδειγμα του πώς παίζεται το power/ prog metal σήμερα.
570 
