Χαράς ευαγγέλιο για τους απανταχού οπαδούς του Power Metal η Κυριακή αφού θα είχαμε τη χαρά να δούμε τους Armored Dawn, Blazon Stone, Refuge δηλαδή Rage της χρυσής περιόδου και φυσικά Hammerfall.
Και ενώ ετοιμαζόμασταν σιγά σιγά για το βραδυνό live σκάει μεσημεριάτικα η βόμβα ότι δεν θα εμφανιστούν οι Blazon Stone λόγω του γεγονότος ότι ο Ced, ηγέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής τους, έκανε λάθος με το διαβατήριο του και δεν του επιτράπηκε να ταξιδέψει. Λογικό να υπάρχει ξενέρωμα αλλά τουλάχιστο είχαμε ακόμα τρία συγκροτήματα να δούμε.
Οι πόρτες στο Piraeus Academy άνοιξαν 1900 αντί για 1800, μετά την ακύρωση των Blazon Stone και 1920 βγήκαν πρώτοι στη σκηνή οι Armored Dawn σε σχετικά αρκετό κόσμο μια και πολλοί δεν είχαν ενημερωθεί για την ακύρωση των Blazon Stone, οπότε είχαν έρθει πιο νωρίς. Βέβαια οι Βραζιλιάνοι ήταν τυχεροί που παίζαν μπροστά σε αρκετό κόσμο αλλά και άτυχοι γιατί είχαν μακράν το χειρότερο ήχο στο live. Ειδικά τα πρώτα δύο τραγούδια με δυσκολία καταλάβαινα τι άκουγα.
Ο frontman τους Eduardo Parras ήταν φιλότιμος και αρκετά χαρούμενος που έπαιζε μπροστά σε τόσο κόσμο. Οι Armored Dawn γενικά το προσπαθήσαν το πράγμα, παίζοντας με πάθος και είχαν επικοινωνία με το κοινό αλλά δεν μπορώ να πω ότι το υλικό τους με ενθουσίασε. Highlight της βραδιάς για αυτούς ήταν η αφιέρωση που έκαναν στον παραγωγό τους που πέθανε πριν λίγο καιρο με το κομμάτι “Sail Away” και η συμμετοχή στο “William Fly” του τραγουδιστή των Ελλήνων Fallen Arise, Βλάση Κατσαούνη.
Armored Dawn setlist:
Bloodstone
Chance to live again
Eyes behind the crow
Sail away
William Fly (special guest Vlasis from Fallen arise)
Gods of Metal
Barbarians in Black
Beware of the Dragon
Αφού τελειώσαν το set τους οι Armored Dawn οι οποίοι παίξαν περίπου σαράντα λεπτά, ήρθε η ώρα των μεγάλων Rage, σόρρυ των Refuge ήθελα να πω. Είναι αρκετά περίεργο να βλέπεις δύο εκδοχές της ίδιας μπάντας σε σύντομο χρονικό διάστημα, μια που είχα δει τη σύγχρονη εκδοχή των Rage support στους Firewind πέρσι, όμως ευχαριστήθηκα και τις δυο εμφανίσεις των Rage το ίδιο, με διαφορετικό setlist, διαφορετικά line up και κοινό παρανομαστή την εμβληματική μορφή Peter “Peavy” Wagner.
Έτσι 2020 εμφανίζεται πρώτος ο Χρήστος Ευθυμιάδης με τον κόσμο να φωνάζει το όνομα του, δεύτερος ο Manni Schmidt που απωθεώνεται και αυτός, και τελευταίος και αρκετά ευδιάθετος ο“Peavy”. Ξεκίνησαν ιδανικά με το “Don’t Fear The Winter” και την επόμενη μία ώρα και δεκαπέντε λεπτά έπαιξαν ένα set list από τραγούδια της χρυσής περιόδου 1988-1993 με κάποια κομμάτια από φετινό ντεμπούτο τους “Solitary Men”. Ο Χρήστος Ευθυμιάδης ήταν απίστευτος, απορώ πως δεν τα διέλυσε τα τύμπανα του και ο Manni Schmidt αρκετά καλός παίζοντας με ακρίβεια τα μέρη του. Ο γίγαντας “Peavy” έβγαλε άνετα το live από άποψη φωνητικών και γενικά πραγματοποίησαν εμφάνιση ανάλογη του ονόματος τους, με μόνο μελανό σημείο τον ήχο της κιθάρας του Manni που ακουγόταν χαμηλά. Η εμφάνιση τους τελείωσε με τα “Solitary Man” και το “Refuge” και μακάρι να τους ξαναδούμε σύντομα, αυτή τη φορά Headliners.
Refuge setlist:
Don’t Fear the Winter
Summer’s Winter
The Man in the Ivory Tower
Shame on You
The Missing Link
Nevermore
Enough Is Enough
Invisible Horizons
Mind over Matter
Baby, I’m Your Nightmare
Power and Greed
Hell Freeze Over
From the Ashes
Solitary Man
(encore):
Refuge
22.15 ήρθε επιτέλους η στιγμή να βγούν μπροστά στους οπαδούς τους οι Hammerfall. H απόδοση τους από την αρχή είναι φανταστική με τον ήχο ευτυχώς να είναι αρκετά καλός χωρίς να έχουν τα προβλήματα που είχαν οι προηγούμενες μπάντες. Η Σουηδοί είναι πραγματικά ο ορισμός του επαγγελματία, με την καλή έννοια αφού νομίζεις ότι είναι ένας οργανισμός, με τις χορογραφίες να είναι τέλεια εκτελεσμένες.
Πρώτο τραγούδι το “Hector’s Hymn” με τον κόσμο να έρχει αρκετά θερμές αντιδράσεις και να τραγουδά με το συγκρότημα, αυτό συνεχίστηκε σε όλο το live. O Joacim Cans ήταν απολαυστικός, με τις ερμηνείες του να είναι μερικές φορές καλύτερες και από αυτές στους δίσκους. Οι Oscar Dronjak και Pontus Norgren ήταν άψογοι στις κιθάρες,ενώ και οι Fredrik Larsson στο μπάσο και David Wallin στα τύμπανα ήταν πολύ καλοί. Ο Oscar λειτουργούσε σαν δεύτερος frontman και δεν σταμάτησε να αλλάζει κιθάρες,με την κιθάρα σε σχήμα σφυριού να έχει γίνει πλέον το σήμα κατατεθέν του.
Πριν το “B.Y.H. ” ο Cans μας διήγηθηκε την ιστορία, το πως ο μικρός Joacim αποφάσισε τι θα γίνει όταν μεγαλώσει με ένα δίσκο των Saxon να ήταν ο καταλύτης της απόφασης του. Οι κομματάρες διαδέχονται η μια την άλλη και ήρθε η ώρα για το tribute στο “Legacy of Kings”, αφού προηγήθηκε ένα guitar solo από τον Pontus Norgren. Ο Cans μας ανακοινώνει ότι έχουν ετοιμάσει ένα medley για να τιμήσουν τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του και επίσης ότι θα έχουν νέο δίσκο το 2019.
Επίσης έπαιξαν ολόκληρα τα “Heeding the Call” και “Let the Hammer Fall”, τραγούδια που έγινε πραγματικά χαμός, με το encore να αποτελείτε από τα “Hammer High”, “Bushido” και “Hearts on Fire” και τους Hammerfall να ολοκληρώνουν τη συναυλία τους εν μέσω αποθέωσης από το κοινό τους.
Γενικά περάσαμε αρκετά καλά τόσο με τους Refuge όσο και με τους Hammerfall με μελανά σημεία κάποια προβλήματα ήχου( πριν από τους Hammerfall) αλλά και την προσέλευση του κόσμου( υπήρχε λαός αλλά δεν γέμισε το Academy). Μπράβο στον διοργανωτή για τη πιστή τήρηση του χρονοδιαγράμματος αλλά και για την επιλογή των συγκροτήμάτων, (μακάρι να έρθουν και οι Blazon Stone σύντομα).
Hammerfall setlist:
Hector’s Hymn
Riders of the Storm
Renegade
Dethrone and Defy
Blood Bound
Any Means Necessary
B.Y.H.
Crimson Thunder
Threshold
Built to Last
Last Man Standing
Legacy of Kings Medley
Heeding the Call
Let the Hammer Fall
Encore:
Hammer High
Bushido
Hearts on Fire
Φωτογραφίες: Διονύσης Παρθενιάδης (Dionisis Partheniadis Photography)
581 
