Χαίρομαι πολύ όταν οι φίλοι μου παίζουν μουσική και ακόμη περισσότερο όταν αυτή η μουσική μου αρέσει!
Η πρόσθεση του φίλου μου Craig Riggs στη σύνθεση των Sasquatch ήταν για μένα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, ειδικά όταν η πρώτη τους επίσκεψη στην Αθήνα συνδυάστηκε με τα 35α γενέθλια μου. Σαν συνωμοσία και πάλι, η δεύτερη τους εμφάνιση στο Death Disco έγινε μια ημέρα μετά την ονομαστική μου εορτή και αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν απείρως ομορφότερα από όλες τις σκοπιές.
Θα τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή γιατί υπήρχαν και άλλοι πρωταγωνιστές εκείνο το σαββατόβραδο.
Πρώτοι στη σκηνή, σε έναν χώρο που ήδη είχε αρχίσει να γεμίζει, οι Mad John The Wise, τους οποίους παρακολούθησα για πρώτη φορά και έχοντας φρέσκο στη μνήμη το ντεμπούτο τους “The Voyager” ανυπομονούσα να τους δω. To αθηναϊκό κουαρτέτο έχει έναν ήχο που περιέχει πολλά διαφορετικά πράγματα, σαν μια ηχητική μπαμπούσκα, από την οποία ξεπηδούν άλλοτε heavy rock, άλλοτε sludge doom, άλλοτε southern κομμάτια. Ο ήχος βέβαια θα μπορούσε να είναι λίγο καλύτερος, αλλά τα παιδιά έδωσαν όλο τους το “είναι” και πήραν σαν ανταμοιβή ένα δυνατό χειροκρότημα.
Next, please!
Οι Bus είναι μια από τις νεότερες αδυναμίες μου και ίσως το πιο όμορφο vintage rock/metal σχήμα που έχουμε στη χώρα μας αυτήν τη στιγμή. Υμνητές των Black Sabbath και το παραγιών τους St. Vitus/Trouble, οι Bus σε ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο με μοναδικό τρόπο και με μεγάλο ατού, τον frontman τους Bill City, που εκτός από καλή κιθάρα, διαθέτει μια ζεστή φωνητική χροιά, ιδανική για τον τρόπο παιξίματος της μπάντας.
Η φιγούρα του μπασίστα, Chob D’oh με τα επιβλητικά φουντωτά του μαλλιά ολοκληρώνει την αίσθηση των 70s και οπτικά, ενώ το δυνατό δέσιμο των μελών μεταξύ τους, σε φτιάχνει για όσο εκείνοι επιλέγουν να παίξουν. Ο ήχος, την ώρα που έπαιζαν οι Bus είχε καλή διαγωγή και αυτό έκανε την εμφάνιση τους απολαυστικότερη.
Χωρίς να χάνουμε χρόνο και χωρίς να πέφτουμε εκτός χρονοδιαγράμματος, οι 3 Aμερικανοί που αποτελούν τους Sasquatch βγαίνουν στη σκηνή. Πριν περιγράψω τα υπόλοιπα, πρέπει να σταθώ στο φοβερό τους merchandising που πραγματικά με έκανε να σκεφτώ να πουλήσω ένα νεφρό για να τα πάρω όλα.
Το περσινό, πέμπτο τους album “Maneuvers” που φιγούραρε αγέρωχο ανάμεσα σε μπλουζάκια, καπέλα και ραφτά, είχε ένα μικρό προβάδισμα μεταξύ των υπολοίπων δίσκων, οι οποίοι βέβαια είχαν όλοι τη δική τους θέση στη setlist.
Οι Sasquatch σε τρελά κέφια και με το Death Disco να έχει αρκετό κόσμο περισσότερο σε σχέση με την προηγούμενη μας συνάντηση, έπαιξαν σαν να μην υπάρχει αύριο το ιδιότυπο heavy rock τους που είναι βασισμένο στα ‘70s, όπως όλοι ξέρουμε, με μια ροπή προς τις πιο southern στιγμές της δεκαετίας εκείνης.
Αυτό που κάνει τους Sasquatch να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε πολλά συγκροτήματα του ιδιώματος είναι ο ξεχωριστός τρόπος που ο Keith Gibbs μοιράζει τα φωνητικά τους επάνω στην μουσική και πλέον με τον μπασίστα, Jason Casanova να έχει βρει το άλλο του μισό στο πρόσωπο του Craig Riggs, οι Sasquatch βρήκαν την ιδανική τους σύνθεση, όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο Keith αργότερα.
O μικρός τυμπανιστής Riggs κοπανούσε αλύπητα το drum set και έχασα το μέτρημα στο πόσες μπακέτες έβγαλε knock out ώσπου να τελειώσει το set. Προσπαθώντας να κάνει κόλπα πετώντας τις στον αέρα, αποτυγχάνοντας κυρίως, αστειευόταν συνεχώς και δημιουργούσε μια ιδιαίτερα φιλική ατμόσφαιρα.
Ξεκίνησαν με το “More than you’ll ever be” από το πρόσφατο “Maneuvers” και περνώντας από το ομώνυμο ντεμπούτο τους με το “Cracks in the Pavements”, έφτασαν στο αγαπημένο μου “The Message” από το “IV”.
Ο ήχος τους βαρύς και γεμάτος, ογκώδης και μπλουζάτος, το αλκοόλ στη σκηνή να ρέει άφθονο και το μόνο που έβλεπες γύρω σου ήταν χαλογελαστές φάτσες.
Δεν καταλάβαμε πως πέρασε η ώρα και χωρίς να μπορούν να αποχωρήσουν για να επιστρέψουν με encore, το ανακοίνωσαν απλά από το μικρόφωνο και με το “What Have you done” ολοκλήρωσαν ένα δυναμικό show που μας αναγκάζει όλους να τους ζητήσουμε να γυρίσουν κοντά μας σύντομα.
Ευχαριστούμε, Made Of Stone! Πάντα τέτοια!
Setlist
——-
More than you’ll ever be
Cracks In the Pavements
The Message
Money Man
Rational Woman
New Disguise
Chemical Lady
Barrel of A Gun
Bringing me down
The Judge
What have you done
Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής
601 
