GUARDIANS OF TIME: “Tearing Up The World”

Οι Guardians of Τime είναι ένα Power Metal συγκρότημα από τη Νορβηγία και κυκλοφορούν το πέμπτο δίσκο τους μέσω της Ελληνικής Rock of Angels Records.

Οι Νορβηγοί θεωρούνται ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα στο χώρο του Power στη χώρα τους και με αυτόν τον δίσκο φιλοδοξούν να γίνουν ευρύτερα γνωστοί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τα μέλη της μπάντας έχουν εμπειρία αποτελώντας μέλη συγκροτημάτων όπως Trail Of Tears, Susperia και Harm, επίσης έχουν μοιραστεί την σκηνή με μπάντες όπως Sabaton, Sepultura και Fear Factory. 

Καταρχάς το “Tearing Up The World” όσον αφορά παραγωγή, ικανότητα μουσικών και φωνητικά είναι κομπλέ. Η παραγωγή είναι αυτό που λέμε σύγχρονη, με όλα τα όργανα να ακούγονται τέλεια, με τον ήχο να είναι αρκετά γυαλισμένος. Ο τραγουδιστής στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αν δεν είναι ο κλασσικός υψίφωνος που συναντάμε στο Power Metal. Η φωνή του έχει το γρέζι της και ορισμένες φορές κάνει και ακραία φωνητικά σε στυλ Johan Hegg. Στις κιθάρες έχει γίνει αρκετά ωραία δουλειά, με ωραία solo ενώ και τα πλήκτρα όπου έχουν μπει προσθέτουν στο τελικό αποτέλεσμα.

Δύο είναι τα στοιχεία που ενδεχομένως να ξινίσουν τους ακροατές του “Tearing Up The World”. Το ένα είναι ότι δεν έχουν σταθερό στυλ στα τραγούδια τους, δηλαδή κάποια τραγούδια στη δομή τους μπορεί να θυμίζουν Amon Amarth, κάποια είναι τυπικά Euro Power και κάποια άλλα ακολουθούν πιο σύγχρονες δομές. Το άλλο στοιχείο είναι ότι μερικά κομμάτια δεν προσφέρουν στο σύνολο και είναι μέτρια. Κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα “Raise the Eagle” που έχει ωραία πλήκτρα, “ Drawn in Blood” με ωραία μελωδία και την κομματάρα “Burning of Rome”. Επίσης στο δίσκο συμμετέχουν ο Abbath( ex-Immortal)  στο τραγούδι “Tearing Up The World” και ο Tim ”Ripper” Owens στο τραγούδι “As I Burn”.

Γενικά, το “Tearing Up The World” είναι ένας δίσκος που κινείται σε καλό επίπεδο έχοντας όμως ατέλειες, με τους Guardians of Τime να πρέπει να δουλέψουν λίγο περισσότερο στο θέμα της μουσικής ταυτότητας.

689
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.