Η ημέρα της 20ης Οκτωβρίου ήταν ολοκληρωτικά αφιερωμένη στο προοδευτικό metal.
Οι Σουηδοί Pain Of Salvation επέστρεφαν στη χώρα μας, συγκεκριμένα στο χώρο του Piraeus Academy, ύστερα από εφτά χρόνια απουσίας. Μαζί τους ως support groups, οι Need και οι Mother Of Millions, δύο από τα πιο επιδραστικά, εγχώρια συγκροτήματα του είδους και της Ελλάδας γενικότερα. Με λίγα λόγια, το εν λόγω venue ήταν κανονική εορτή για το σύγχρονο progressive.
Στις 7 παρά εμφανίστηκαν οι Mother Of Millions, οι οποίοι κυκλοφόρησαν πέρυσι το δεύτερο άλμπουμ τους, “Sigma”. ‘Ένας δίσκος μεγάλων διαστάσεων. Τα πρώτα τρία τραγούδια που έπαιξαν ήταν διαλεγμένα προσεκτικά από εκεί. Ο λόγος για τα “Emerge”, “Shine” και “Silence”. Ο ήχος τους ήταν παραπάνω από καταπληκτικός για support group και ήταν κάτι που σ’ έκανε ν’ ανυπομονείς για το τι θα έλθει στη συνέχεια.
Η φωνή του Προκοπίου, δε, καλύτερη και από το άλμπουμ. Κομμάτι – έκπληξη ήταν η διασκευή τους στο “Uninvited” της Alanis Morissette. Η Αθηναϊκή μπάντα αγκάλιασε το τραγούδι και το έκανε δικό της, ενώ κατά τη διάρκειά του έβγαζαν φουλ δυναμικότητα και συναίσθημα. Τα πλήκτρα τους ήταν καθηλωτικά με τα εφέ που έκανε η κιθάρα σαν ήχους βιολιού, άκρως εντυπωσιακά.
Δεν ξέφευγε νότα από τους οργανοπαίκτες, ενώ οι κραυγές του Προκοπίου έπεφταν σαν ρηξικέλευθες στ’ αυτιά μας. Επική εκτέλεση είχαν τα “Spiral” και “Rome”, καταφέρνοντας να μας αποδείξουν τι ταλέντα έχει η Ελλάδα στον χώρο της metal. Ο drummer τα έδωσε όλα, ενώ ο Γιώργος ήταν πολύ επικοινωνιακός με τον κόσμο της Ακαδημίας. Η 35λεπτη αυτή εμφάνιση ήταν πλήρως αξιοπρεπέστατη, καθώς “έκλεισαν” με το “Human” από το ντεμπούτο τους και με ένα δυνατό blastbeat σε συνδυασμό με ένα κιθαριστικό σόλο α λά post rock.
Setlist
———
Emerge
Shine
Silence
Uninvited (cover)
Rome
Collision
Spiral
Human
Κατά τις 8 βγήκαν στη σκηνή φορτσάτοι και ορεξάτοι οι εξίσου progsters, Need. Το συγκρότημα που μόλις είχε επιστρέψει από την πρώτη του Βαλκανική περιοδεία, εκείνη τη νύχτα έκλεινε το κεφάλαιο προώθησης του “Hegaiamas” ενάμιση χρόνο μετά την κυκλοφορία του.
Οπότε το πιο λογικό και επόμενο ν’ ακούσουμε περισσότερα κομμάτια από αυτό το άλμπουμ στο setlist τους. Τα “Rememory” και “Tilikum” ήταν πιστά αντίγραφα όπως στο album. Ωστόσο, στο “Alltribe” προέκυψε ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα με τα πλήκτρα, καθώς… δεν έπαιζαν. Έτσι, ο πληκτράς τους αναγκάστηκε να δανειστεί εκείνα των MoM. Επομένως, το χαρακτηριστικό και αγαπημένο σημείο της κιθάρας σε συνδυασμό με τα πλήκτρα του εν λόγω τραγουδιού δεν ακούστηκε στην ολότητα του, με αποτέλεσμα να χαθεί για μια στιγμή η μαγεία. Αλλά, μικρό το κακό!
Οι Need συνέχιζαν απτόητοι, γιατί όταν σε νοιάζει το κοινό σου και κάνεις αυτό που αγαπάς, κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Για την συνέχεια, διάλεξαν να κάνουν μια αναδρομή στο παρελθόν τους με το concept άλμπουμ, “Orvam: A Song For Home” με το ομώνυμο και το απολαυστικότατο hit “Mother Madness”. Όλοι χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό μονό που κανείς δεν έκρυβε την πόρωση του μαζί τους. Και γιατί να το κάνει άλλωστε, όταν ο κιθαρίστας τους, Τζαβάρας, ήταν φουλ εκφραστικός και σε κάθε σολιά έσπερνε; ‘Η όταν ο Jon πήγαινε πέρα δώθε στη σκηνή και εξωτερίκευε τη δυναμικότητά του σαν ερμηνευτής και το πάθος του στους στίχους;
Τελευταίο και καλύτερο το “Hegaiamas: A Song For Freedom”. Η σκηνική τους παρουσία και το σανίδι πήραν φωτιά! Κατέβαλλαν κάθε δυνατή προσπάθεια ν’ αποδώσουν στο μέγιστο το 25λεπτο έπος τους και τα κατάφεραν. Από τους καλύτερους και δυνατούς τρόπους για να ολοκληρώσει ένα συγκρότημα κι επίσημα την περιοδεία του, δίνοντας ρεσιτάλ μέσα σε μια ώρα.
Setlist
———
Rememory
Alltribe
Tilikum
Orvam
Stroll of Choice
Mother Madness
Hegaiamas
Πριν ξεκινήσω να περιγράφω την εμφάνιση των progressive metallers, Pain Of Salvation, στη χώρα μας θα ήθελα να υπενθυμίσω πως είναι η πρώτη μου επαφή σε συναυλία τους. Και θα σας εκμυστηρευτώ από τώρα πως ήταν ένα από τα καλύτερα live που είδα φέτος! Το πρόγραμμα τηρήθηκε κατά γράμμα, καθώς στις 10 παρά η σκηνή είχε ήδη στηθεί για τους Σουηδούς και ο κόσμος είχε γεμίσει τον χώρο της Ακαδημίας σε όλες τις πλευρές του. Η Ελλάδα αγαπάει τους PoS και αυτή η κολώνια κρατάει πολλά χρόνια. Θα σας περιγράψω παρακάτω όμως, γιατί το λέω αυτό.
Ένα-ένα τα μέλη της μπάντας άρχισε να βγαίνει στο σανίδι και να λαμβάνει τη θέση του. Τελευταίος ο Daniel Gildenlöw με λυτά τα μαλλιά του και ένα χαμόγελο στα χείλη μέχρι τ’ αυτιά. Μια όμορφη και περήφανη παρουσία, έτοιμη να παρουσιάσει ζωντανά το έργο του και μάλιστα το πιο πρόσφατο “In The Passing Light Of Day”.
Το κοινό χειροκρότησε όσο πιο δυνατά γινόταν, ενώ τα πρώτα riffs του “On A Tuesday” άρχισαν να ακούγονται. Οι περισσότεροι από εμάς ξεσηκωθήκαμε μονομιάς, ανατριχιάσαμε και χορέψαμε την ίδια στιγμή. Ερμηνεία – έκπληξη ήταν η συμμετοχή του ντράμερ, Léo Margarit, στα ψηλά σημεία του κάπου στη μέση και στο τέλος.
Ο ήχος τους; Καλύτερος και από κρυστάλλινος και όλα ήταν προσεγμένα. Από την εμφάνιση μέχρι τον φωτισμό τους. Το “Reasons” μας ανάγκασε να γυμνάσουμε τους ώμους και τους σβέρκους μας, ενώ το hit του άλμπουμ, “Meaningless” να τραγουδήσουμε όλους τους στίχους μαζί με τον Daniel, τον Johan Hallgren και τον Gustaf Hielm.
Ειλικρινά, τέτοιο hype, παρότι η συναυλία δεν ήταν sold-out, είχα να δω από τον Ιούλιο στους Maiden και το Σαββατιάτικο venue πλησίαζε επικίνδυνα στην αισθητική του. Για την συνέχεια, ο επίγειος Θεός που ακούει στο όνομα Dan μας ζήτησε με το επόμενο κομμάτι να μείνουμε στις σάρκες μας (in the flesh, see what he did there?) και να μην ξεφύγουμε νοητικά. Εννοώντας, φυσικά τα “The Perfect Element” και το intro του “Falling”.
Γίνεται σαν καλός και πιστός οπαδός να παρακούσεις τις εντολές του Θεού; Disco time με το “Disco Queen” και το Piraeus Academy κουνήθηκε για τα καλά. Το κατάλληλο τραγούδι για να πονέσουν πόδια, χέρια και μέση, ενώ ο φωτισμός αλά ντισκόμπαλα στο ρεφραίν ήταν όλα τα λεφτά! Από τον δίσκο “Scarsick”απολαύσαμε ζωντανά, επίσης, και το “Kingdom Of Loss”, ενώ στο “Ashes” ξελαρυγγιαστήκαμε. Τι έπος αυτό το τραγούδι! Συναισθηματικά ηλεκτρισμένο από την αρχή μέχρι το τέλος του και το συγκρότημα, ο καθένας ξεχωριστά, το απέδωσε στο μέγιστο.
Ξεσήκωμα και στο “Full Throttle Tribe”, το οποίο όπως προήγγειλαν και οι ίδιοι ήταν και το τελευταίο του setlist. Και καλά…δεν τα μασάμε εμείς αυτά! “Will You Follow Me, Athens?” ο Daniel. Ακολουθούσαμε εμείς σαν θρήσκοι! Η μεταδοτικότητα ενέργειας που είχαν οι Pain OF Salvation στην κυριολεξία δεν υπήρχε, ήταν φαινόμενο από άλλο σύμπαν.
Ηγέτης και performer με τα όλα του ο Gildenlöw! ‘Όταν τελείωσε το κομμάτι, μας αποχαιρέτησαν και έφυγαν από τη σκηνή. Και καλά! Τέσσερα λεπτά μας άφησαν να περιμένουμε για το encore. Τέτοια εντύπωση μου έκαναν επί σκηνής που δεν ήθελα να χάσω λεπτό, οπότε όταν ξαναβγήκαν, το hype ήταν ακόμα εκεί. Εκεί, όμως που καταπόνησα τον σβέρκο μου και χοροπήδησα σαν δεκαπεντάχρονο πρέπει να ήταν στο “Used”. Το highlight της βραδιάς για ‘μένα και αυτό που ξεπερνούσε μέχρι και το τελευταίο άλμπουμ τους ήταν το “Beyond The Pale”. Τι άσμα;;; Τι συναίσθημα;;; Τι τεχνικότητα;;; Τι συγχρονισμός;;;
Δεν πίστευα αυτό που έβλεπα. Η εκτέλεσή του live ήταν αυτό που με έπεισε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με την καλύτερη σύγχρονη progressive metal μπάντα της εποχής μας. Και μόνο που ακούς τον Daniel να τραγουδάει με πάθος “And I had to take this WALK down REMEDY LANE of when’s and why’s…”, έμενες μαρμαρωμένος στη θέση και μόλις που αισθανόσουν τις δονήσεις στο κορμί σου. Τελευταίο και απ’ τα καλύτερα κομμάτια ο λόγος που γινόταν η συναυλία. Το “A Passing Light Of Day”. Συγκρατούσες τον εαυτό σου για να μην κλάψεις, ενώ το να συγκινηθείς δεν χρειαζόταν και καμιά μεγάλη προσπάθεια. Βιώναμε και εμείς μαζί την περιπέτεια υγείας του Daniel, όπως και το “δέσιμο” που έχει με την σύντροφό του.
Το live τους τα περιλάμβανε όλα. Σκηνική παρουσία και ενέργεια, θες; Τσεκ. Τεχνικότητα και άψογο συγχρονισμό; Τσεκ. Συναίσθημα και θεατρινισμό μαζί; Τσεκ.
Μετά την πάροδο των δύο ωρών των Pain Of Salvation στην Ακαδημία της Πειραιώς, και τα πέντε μέλη αγκαλιάστηκαν, υποκλίθηκαν και μας ευχαρίστησαν για τη συμμετοχή μας. Εμείς έπρεπε να ευχαριστήσουμε που είδαμε ένα show από ένα από τα τοπ prog metal group της ελίτ. Η βραδιά εκείνη ήταν αποθεωτική και το πραγματικό πειστήριο πως το prog power ακόμα καλά κρατεί. Μέχρι την επόμενη prog metal night, ας ξεπεράσουμε πρώτα εκείνη της 20ης Οκτωβρίου.
Setlist
——–
On a Tuesday
Reasons
Meaningless
Falling
The Perfect Element
Disco Queen
Kingdom of Loss
Handful of Nothing
Pilgrim
Inside Out
Ashes
Full Throttle Tribe
Used
Beyond the Pale
The Passing Light of Day
Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης
651 
