Κάθε φορά πλέον που μου δίνεται η ευκαιρία να παρουσιάσω είτε επανακυκλοφορίες, είτε σπάνιες επετειακές επανεκδόσεις, χαίρομαι διότι αισθάνομαι ως ο “αρχαιολόγος”. Μια ιστορία “κακοδαιμονιών”, δυστοκίας και παράξενης συγκυρίας περιγράφει το συγκρότημα IF ONLY.
Αρχίζω με την κουβέντα του παραγωγού της μπάντας στα 1992, του Geoff Downes (Αsia,Yes): “δεν υπάρχει μπάντα στο Ενωμένο Βασίλειο που να μπορεί να παίξει τόσο καλά το A.O.R , πρέπει να είναι από την Αμερική”. Μία σειρά από γεγονότα όπως: Η αλλαγή τριών τραγουδιστριών (κατά σειρά η Lorraine Bennington, η πρώην-Girlschool Jackie Bodimead και η Tina Egan), η κυκλοφορία που συνέπεσε με την “έκρηξη” του grunge , η κυκλοφορία που πρωτοέγινε στην Ιαπωνία ενώ η Ευρωπαϊκή έκδοση δύο χρόνια αργότερα, η σύντομη εξαφάνιση του από τις προθήκες των δισκοπωλείων καθώς και ο θάνατος της τελευταίας τραγουδίστριας στα 1999, όπως καταλαβαίνετε δε βοήθησαν καθόλου τη μπάντα. Ίσως ένα χαροποιό γεγονός είναι η επανασύσταση της προηγούμενης μπάντας, Moritz, των Greg Hart κιθάρες, Ian Edwards στο μπάσο, Andy Stewart στα πλήκτρα και του Andy Elphick στα ντραμς στα 2008 με μία επιτυχημένη επάνοδο στο χώρο του AOR με νέα κυκλοφορία το 2011, το εξαιρετικό “Undivided”. Για να επιστρέψουμε στους IF ONLY , πρόκειται για μία εξαιρετική κυκλοφορία που στέκεται επάξια ανάμεσα σε ονόματα όπως οι Vixen, Witness, Robin Beck, Heart, Laos, Lee Aaron . Θεωρώ ότι οι 12 συνθέσεις με τη φωνή της Tina Egan που επανηχογράφησε όλα τα τραγούδια, διότι η Jackie Bodimead αποχώρησε την ύστατη ώρα (λόγω προσωπικών ζητημάτων), όσο και τρία bonus με τη φωνή της Jackie Bodimead είναι εξαιρετικά χωρίς να υστερούν κάποια. Προσωπική επιλογή το “Red Hot Heaven”, σύνθεση των Martin Chaisson, Jackie Bodimead και η μπαλάντα “Forever My Love”. Κλείνω με τις παρατηρήσεις του Greg Hart, ηγέτη της μπάντας: “το “No Bed Of Roses” είναι ένα αφιέρωμα στην εξαιρετική Tina Egan, που όταν προανήγγειλε το “I’m No Angel”, κραύγαζε “Heaven shook with my first yell…” τώρα ξέρετε καλά ότι το εννοούσε…”
Νότης Γκιλλανίδης
543 
