Amy Winehouse
14.09.1983 – 23.07.2011
Ο θάνατος σου, η χαρά της ψευτοκουλτούρας μου
Ας ξεκινήσουμε λίγο αντίστροφα εδώ, μιας και ξέρουμε το τέλος της ιστορίας, σχολιάζοντας τα ακόλουθα του θανάτου ενός από τα πιο πολυσυζητημένα ονόματα των 00s. Ο θάνατος της Amy Winehouse οπωσδήποτε είναι σημαντικός για τη μουσική. Είτε αυτή άρεσε σε εσένα αναγνώστη, είτε όχι.
Λόγω του θανάτου της δημιουργήθηκε μια σύγχυση η οποία άθελά της αποκάλυψε τον απαίδευτο στη μουσική αλλά και τον κίβδηλο σ’ αυτή. Αναφέρομαι φυσικά – όχι σε αυτούς που απλά δεν ενδιαφέρονται, ούτε εγώ θα ενδιαφερόμουν για τον πιθανό θάνατο του Justin Bieber για παράδειγμα – σε όσους αντιδρούν στο γεγονός αναφερόμενοι στο μεγαλύτερο αρνητικό της προβληματισμένης αυτής ντίβας.
Τον εθισμό στα ναρκωτικά. Το θέμα αυτό δεν είναι μουσικό. Και προειδοποιώ τοιουτοτρόπως ώστε να μην κατηγορηθώ για σύγκριση μουσικής ποιότητας στα πρόσωπα που θα ακολουθήσουν. Θα συγκρίνω, ή μάλλον θα παραθέσω άτομα τα οποία πέθαναν επίσης από ναρκωτικά: Stuart Adamson, West Arkeen, Chet Baker, Jay Bennett, Kurt Cobain, Nick Drake, Jimi Hendrix, Jim Morrison, Brian Jones,
Bon Scott και ίσως Michael Jackson.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως η αντίδραση μόνο για το θάνατο της Winehouse ίσως προκύπτει από αντίδραση του καθενός για τη “τραγωδία” των media, του ατόμου που προωθήθηκε και προβλήθηκε πιο πολύ όλων, αγαπήθηκε… και ίσως απέκλινε αρκετά από τα “σκληροπυρηνικά” γούστα τους μετατρέποντάς τους στον Hannibal της σύγχρονης μουσικής, αυτόν που αυτοαποκαλείται μουσικόφιλος και σχετικός γνώστης. Για όσους καταλαβαίνουν… αυτοί μόλις αποκαλύφθηκαν.
Frank, Πρώτος δίσκος
Με μια κιθάρα και το μικρό group Bolsha Band η Amy Winehouse μετά από μερικές εμφανίσεις λίγο μετά τα 10 της επανέρχεται το 2003 και καταφέρνει να εδραιωθεί ως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της mainstream και μη μουσικής σκηνής με το παρθενικό της album “Frank”.
Τα singles “Stronger Than Me” και “F*ck Me Pumps” βοήθησαν σε αυτό. Από εκεί και πέρα οι μεγαλύτεροι πυλώνες του μουσικού αυτού κεφαλαίου είναι η εκπληκτική και χαρισματική φωνή της τραγουδίστριας αυτής… και ο παραγωγός της.
Η Amy Winehouse υπέφερε από τον εθισμό στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Έναν καταραμένο εθισμό που εξαπλώνεται τόσο άσχημα όσο η rap μουσική. Ο παραγωγός Mark Ronson πάλεψε με τον εθισμό αυτό της Amy.
Ο Mark Ronson, συν-ιδρυτής της Allido Records (απ’ όπου κυκλοφόρησε τα τρία album του), ήταν κάτι παραπάνω από αδερφός για την Amy. Της έσωσε τη ζωή πολλές φορές. Ή απλά όποτε μπορούσε. Ήταν η δύναμη που την ενεργοποιούσε μουσικά με αποτέλεσμα μερικές απ’ τις πιο εμπνευσμένες στιγμές της jazz και της soul μουσικής για τη δεκαετία που πέρασε. Θα μπορούσε άνετα λοιπόν να φιγουράρει το όνομα του στα εξώφυλλα των δύο δίσκων της.
Tracklisting:
- Intro / Stronger Than Me – single
- Sent Me Flying / Cherry – single
- Know You Now
- F*ck Me Pumps – single
- I Heard Love Is Blind / Teo Licks
- Moody’s Mood For Love
- (There is) No Greater Love
- In My Bed – single
- Take The Box – single
- October Song
- What Is It About Men
- Amy Amy Amy / Outro
Το “Frank” έφτασε έως και την 26η θέση των Ελληνικών charts. Έφτασε έως και τις θέσεις 6 και 7 στις Ισπανία και Αυστρία αντίστοιχα.
Πρώτη σκληρή χρήση ναρκωτικών
Δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο της αλλά και λίγο μετά το τέλος της περιοδείας για τη προώθηση του η Amy Winehouse κλείστηκε στον εαυτό της και… στα ναρκωτικά και το ποτό.
Τα κιλά που έχασε γέννησαν τις φήμες περί νευρικής ανορεξίας. Οι φήμες φούντωσαν και μαζί φούντωσε και ο εθισμός της. Φίλοι και συγγενείς της δημόσια εξέφρασαν την ανησυχία και αγωνία τους για τη κατάσταση της υγείας της.
Εκείνο το έτος ήταν η πρώτη φορά που ο πατέρας της, Mitch Winehouse (οδηγός ταξί και part-time τραγουδιστής), παραδέχτηκε πως αν η κόρη του δεν έβρισκε βοήθεια θα πέθαινε.
Στα τέλη του έτους αυτού υπήρξε καλυτέρευση της κατάστασης της και η νεαρή τραγουδίστρια, με τον Mark Ronson στο πλευρό της ξεκίνησε να γράφει υλικό για το δεύτερο studio album της. Λίγους μήνες αργότερα, μετά την ολοκλήρωση του εν λόγω δίσκου, ακολούθησε ο θάνατος της γιαγιάς της η οποία αποτελούσε μεγάλη έμπνευση για την ίδια.
Η Amy επέστρεψε στα ναρκωτικά παρά τις βοήθειες του πολύ στενού και μη κύκλου της με αποτέλεσμα να καταλήξει σε βαριά νοσηλεία για υπερβολική δόση Ηρωίνης, κάτι που την οδήγησε στο να ακυρώσει όλες τις προγραμματισμένες συναυλίες της.
Back to Black, δεύτερος δίσκος
To follow-up ενός ήδη επιτυχημένου ντεμπούτου εκτόξευσε την Amy Winehouse σε θέματα εμπορικότητας, δημοτικότητας αλλά και ποιότητας. Από το “Back To Black” του 2006 προέκυψαν ορισμένα από τα πιο πλούσια singles των 00s όπως το ομότιτλο ή τα “Rehab” και “You Know I’m No Good”.
Ο δίσκος αυτός θεωρείται η κύρια επιρροή της τραγουδίστριας Adele καθώς πλέον και της Duffy. Έφτασε στη 2η θέση των Ελληνικών charts (2 φορές πλατινένιος) και στη πρώτη σε 16 χώρες. Χάρισε στη Winehouse 6 υποψηφιότητες βραβείων Grammy απ’ όπου απέσπασε τα πέντε. Έτσι ισοφάρισε το ρεκόρ των περισσότερων απονομών βραβείων σε γυναίκες καλλιτέχνιδες σε μια βραδιά το οποίο κατέχουν και οι Lauryn Hill, Alicia Keys, Beyoncé Knowles, Norah Jones και Alison Krauss.
Tracklisting:
- Rehab – single
- You Know I’m No Good – single
- Me & Mr. Jones
- Just Friends – single
- Back To Black – single
- Love Is A Losing Game – single
- Tears Dry On Their Own – single
- Wake Up Alone
- Some Unholy War
- He Can Only Hold Her
- Addicted
Ακολούθησε το single “Valerie” το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο δεύτερο album του Mark Ronson με τίτλο “Version”. Κυκλοφόρησε το 2007.
Θάνατος
Το 2008 συνεχίστηκαν οι φήμες περί ολικής κατάρρευσης της τραγουδίστριας με τον πατέρα της να αρνείται ερωτήσεις σχετικά με το αν η κόρη του έχει εμφύσημα. Μάλιστα, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ανταποκρίθηκε λέγοντας πως η Amy τα πάει περίφημα με τις θεραπείες της και πως θα επιστρέψει σύντομα.
Το 2010 η Amy Winehouse δήλωσε έτοιμη να επιστρέψει στη δουλειά με τον Mark Ronson λίγους μήνες αργότερα. Μάλιστα ανέφερε ήδη έτοιμο υλικό, όμοιο του δεύτερου δίσκου της, “Back To Black” και πως η κυκλοφορία του δεν θα γινόταν μετά τον Ιανουάριο του 2011.
Τον Ιούνιο του 2011 η Amy Winehouse ήταν έτοιμη να επιστρέψει συναυλιακώς με μια Ευρωπαϊκή περιοδεία που συμπεριελάμβανε και την Αθήνα. Μετά τη πραγματοποίηση της πρώτης της συναυλίας στο Βελιγράδι (όπου ήταν υπό την επήρεια βαριών ναρκωτικών που την ανάγκαζαν να ξεχνάει τους στοίχους που η ίδια έγραψε) ακολούθησε η ακύρωση της Ελληνικής και Τουρκικής συναυλίας της.
Στις 23 Ιουλίου το management της ακύρωσε εκ μέρους της όλες τις προγραμματισμένες της συναυλίες. Λίγες ώρες αργότερα η τραγουδίστρια βρέθηκε νεκρή από την Αστυνομία του Λονδίνου στο διαμέρισμά της. Οι πρώτες βοήθειες απλά το επιβεβαίωσαν.
Ο πατέρας της, Mitch, δήλωσε: “Δεν μπορεί να είναι αλήθεια, είμαι συντετριμμένος. Επιστρέφω σε εκείνη, πρέπει να φανώ δυνατός για την Amy”. Ταυτόχρονα δημοσιεύτηκαν εκατοντάδες σχετικές δημοσιεύσεις από ανθρώπους του χώρου ή του κινηματογράφου όπως: Dean Piper, Demi Moore, Zakk Wylde, Tommy Lee, Glenn Hughes, Dave Mustaine και Kelly Osbourne.