Άραγε πρόκειται για το υποκοριστικό του ονόματος Elizabeth ή της λέξεως “Lizard” (σαύρα);
Παίρνω απόσταση από το δεύτερο για να μην κατηγορηθώ για μισογυνισμό και σεξιστικές διαθέσεις, αλλά το ισπανικό rock σχήμα απαρτίζεται από τρεις κυρίες και έναν κύριο, ο οποίος είναι κρυμμένος στα τύμπανα.
Το ντεμπούτο τους “Good Luck” είχε εξαιρετική αποδοχή από το ισπανικό κοινό και σκαρφάλωσε στη θέση 16 στη χώρα τους και έτσι επανέρχονται δριμύτερες με album που έχει στην παραγωγή τον Ola Ersfjord (Tribulation, Primordial) και στο mastering τον Magnus Lindberg. Οι σκανδιναβοί έχουν μια κλίση στο να αναπαράγουν ηχοληπτικά τις προηγούμενες δεκαετίες και έχουν κάνει εξαίσια δουλειά για τις Lizzies.
Το μαδριλένικο group έχει ήχο, που θα σας θυμίσει πολύ τις The Runaways της Lita Ford, Joan Jett, αλλά λίγο περισσότερο μεταλικό. Φουλ εϊτίλα και στην εμφάνιση των Lizzies και στον τρόπο γραφής τους που σε πάει δεκαετίες πίσω, αναπολώντας τα ανακατεμένα με λακ μαλλιά των γυναικών rock stars της εποχής (θυμάστε τις Vixxen;).
Ευχάριστη μουσική, αλλά δυστυχώς κουτσαίνει λίγο στην ισπαγγλική προφορά της τραγουδίστριας που ξεφεύγει κάποιες φορές και σε κάνει να ξενερώνεις προς στιγμήν. Οι μελωδίες τους είναι όμορφες και πιασάρικες, αλλά χωρίς να χαρακτηρίζονται μνημειώδεις.
Αν είστε fans εκείνης της περιόδου, κάντε τον κόπο να τσεκάρετε, αν όχι δεν θα χάσετε και τίποτα.
Highlights: “No Law City”, “Talk Shit Get Hit”, “World Eyes On Me”
602 
