AUTHOR & PUNISHER: “Beastland”

Σας έχει τύχει ποτέ να περιτριγυρίζεστε από hype και ενθουσιασμό για μια κυκλοφορία και ακούγοντας την απλά να μην σας τα σκάει; Όσοι έχουν διαβάσει παλιότερες κριτικές μου ξέρουν πόσο πολύ αγαπάω και το doom και το industrial, και όταν αυτά τα συνδυάζει ένας τυπάς  ονόματι Tristan Shone που φτιάχνει και “φοράει” τα δικά του όργανα σαν cyborg εκδοχή των Einstürzende Neubauten κανονικά θα έπρεπε να πετάω τα σουτιέν μου για πάρτη του, παρέα με τον υπόλοιπο εναλλακτικό μουσικό τύπο.

Και η αλήθεια είναι πως χωρισμένη σε συστατικά η μουσική του Author & Punisher ακούγεται υπερ-γαμάτη, βάση στηριγμένη στις πλάτες του industrial μεσσία Justin Broadrick (επιρροές Godflesh λένε οι πλείστοι, Blood of Heroes λέω εγώ) με γρανιτένια dub/doom beat, πινελιές από Scorn και Skinny Puppy, μια πρέζα drone και ακόμα και σκληρά αλλά μελωδικά industrial/pop σημεία, κυρίως στα φωνητικά, που θυμίζουν τις πρώτες περιόδους NiN, το σύνολο είναι φτιαγμένο για επιτυχία.

Και πάλι όμως, ακούγοντας όλο το άλμπουμ σερί αντί για επιλεγμένα κομμάτια που μερικά όντως γαμάνε, κάτι μου λείπει. Όχι, το “Beastland” δεν είναι ούτε κακός ούτε καν μέτριος δίσκος, νιώθω όμως πως το όλο προαναφερθέν hype μου δημιούργησε υπερβολικές προσδοκίες για μία κατά τα άλλα πολύ καλή κυκλοφορία που ο μουσικός τύπος βιάστηκε να χαιρετήσει σαν αριστούργημα. Ίσως αυτό να είναι δείγμα της κατάστασης που βρίσκεται η ευρύτερη industrial σκηνή γενικότερα, την οποία μαστίζει νομίζω μια σχετική φτώχια που κάνει το κοινό της να αντιμετωπίζει τα οχτάρια σαν δεκάρια, όχι πως δεν υπάρχουν πραγματικά άριστα άλμπουμ (οι τελευταίες κυκλοφορίες των Corrections House και Trepaneringsritualen μου έρχονται κατευθείαν στο μυαλό), απλά τέτοιου βεληνεκούς δίσκοι εμφανίζονται πιο αραιά από ότι παλιότερα οπότε πιανόμαστε από ότι αξιόλογο βρούμε.

Ίσως πάλι να είμαι παράξενος και να μην μπορώ να αναγνωρίσω  πόσο πραγματικά καλό είναι το “Beastland”, σαν τους συντάκτες γνωστού σκληρού περιοδικού που κατά καιρούς έχουν χέσει αρκετές μπάντες που βρέθηκαν να προσκυνάνε όταν στην συνέχεια έγιναν γνωστές. Καλού κακού λοιπόν όσοι ενδιαφέρεστε ακούστε το και εσείς, απλά αν νιώσετε πως κάπου δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην όλη διαφήμιση που έχει φάει να ξέρετε πως δεν είστε μόν@.



497

Avatar photo
About Αλέξης Δρυμιώτης 479 Articles
Στριμωγμένος ανάμεσα σε Gen X και Millenials, από την γη του χαλλουμιού, βαρετός τύπος κατά τα άλλα, επιμένει ότι Black Metal Ist Klassenkrieg, Fascism Is A Fuck,Doom Or Be Doomed, In Grind We Crust.