Η έκπληξη είναι ένας παράγοντας στον οποίο ποντάρει ο καλλιτέχνης για να κερδίσει τον ακροατή. Η εφευρετικότητα είναι ακόμα ένας. Οι Lethean, στο νέο τους άλμπουμ “The Waters Of Death’’,φαίνεται ότι συνδυάζουν αυτούς τους δύο παράγοντες, με αρκετή επιτυχία.
Έκπληξη, διότι δεν περιμένεις ένα Epic/Doom σχήμα να χρησιμοποιήσει γυναικεία φωνητικά και εφευρετικότητα, γιατί ο πολυτάλαντος κύριος James Ashbey, έχει παντρέψει με τέτοιο τρόπο τις επιρροές από Epic/Doom και NWOBHM, με τα σχεδόν οπερετικά φωνητικά της Thumri Paavana, ώστε να βγαίνει ένας ήχος που σπάνια συναντάς σήμερα.
Το εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ “Idylls Of The King’’,που είναι και η καλύτερη στιγμή του, είναι χαρακτηριστικό του ήχου που θέλει να κινηθεί το ντουέτο. Γρήγορο, επικό και με Nightwish-ικά φωνητικά από την περίοδο όπου βρισκόταν στην μπάντα η Tarjia ακόμα, σε βάζει από νωρίς στο νόημα του εγχειρήματος .Καλοπαιγμένο σόλο και doom περάσματα είναι το κερασάκι ,που λέμε. Ακολουθεί το “Seafarer’’,ένα γρήγορο και επιθετικό κομμάτι. Τα “In Darkness Veiled’’ και “Across Grey Waters’’, συγκαταλέγονται στις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ.
Και τα δύο μπαλάντες, που αναδεικνύουν και τούμπαλιν την χαρακτηριστική φωνή της Paavana. Ειδικά στο δεύτερο, η χρήση πιάνου και τα οπερετικά φωνητικά, δίνουν άλλη πνοή στο τραγούδι .Το “Time And The Gods’’, είναι το doom κομμάτι του δίσκου. Το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, είναι το “Devouring Fire’’, το μεγαλύτερο σε διάρκεια. Είναι το αντίστοιχο του “Idylls Of The King’’, σε πιο doom έκδοση.
Μεγάλο credit θα πρέπει να πάρει ο Ashbey για την ενορχήστρωση, καθώς έχει αναλάβει εξ’ ολοκλήρου να παίξει όλα τα όργανα στο άλμπουμ. Επίσης στα συν, η επιλογή της Paavana για τα φωνητικά. Θα μπορούσε ίσως να έχει περισσότερες από τις έξι μόνο συνθέσεις, αλλά μικρό το κακό.
Σίγουρα από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς, θα το ξανάκουγα με ευχαρίστηση. Τώρα το πώς θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση το ντουέτο, είναι στο χέρι του. Εμείς θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις.