Μπάντα: The Wizards. Χώρα Προέλευσης: Ισπανία. Είδος: Heavy Metal. Τι έγινε ρε παιδιά, παίζουν οι ισπανοί heavy metal;
Η ερώτηση θα έπρεπε να είναι κάπως αλλιώς διατυπωμένη, βέβαια. Παίζουν οι ισπανοί τόσο καλό heavy metal; Και η απάντηση έρχεται από τους ίδιους τους The Wizards με το τέταρτο τους άλμπουμ.
“Rise of the serpent” λοιπόν, το νέο πόνημα των Βάσκων από το Μπιλμπάο, αποτελούμενο από 8 νέες συνθέσεις. Ένα πάντρεμα της Hard Rock με το κλασσικό Heavy Metal. Ένας δίσκος με σαφείς επιρροές από ψυχεδελικό rock των δεκαετιών του ΄70-΄80 και φυσικά κλασικού metal των δεκαετιών ΄80-΄90. Ένα πάντρεμα επιρροών από Doors μέχρι Iron Maiden.
Ο δίσκος ξεκινά με ένα δυνατό κομμάτι βάζοντας μας στη διάθεση της μπάντας να ανεβάσει λίγο ένταση, να γίνει λίγο πιο heavy από τα προηγούμενα άλμπουμ της. “Apocalyptic Weapons” ο τίτλος του και μας αποκαλύπτει ουσιαστικά το όπλο των The Wizards σε αυτό το άλμπουμ.
Δεύτερο κομμάτι του δίσκου το “Destiny”. Ένα από τα τραγούδια του δίσκου που ξεχώρισα. Εύκολο ρεφρέν, ωραίο σόλο. Ο κύκλος του χρόνου (Circle Of Time) έρχεται να συνεχίσει αυτό που άφησε στην μέση το “Destiny”. Και νομίζω ότι το πετυχαίνει. Το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου, “Distorted Mirrors”, είναι αυτό το οποίο πράγματι μας δείχνει που θέλουν να κυμανθεί ο δίσκος οι ισπανοί.
Ξεκινά ως μπαλάντα με επιρροές από Danzig στα φωνητικά και φτάνει να γίνει ένας heavy metal ύμνος με τα ιδιαίτερα φωνητικά του Sir Ian Mason. Το κιθαριστικό διδυμο των George Dee και Phil The Pain δίνει τον καλύτερο εαυτό του εδώ. Τα τύμπανα σε ταξιδεύουν ανάμεσα στις δεκαετίες σαν σε χρονομηχανή. Το μπάσο ασύχαστος συνοδός των υπολοίπων, συμπληρώνει αυτό το μοναδικό τραγούδι-μνημείο του δίσκου.
Το “Age of Man” είναι μια επιρροή από Blaze Bayley περίοδο των Maiden (άκου “Man On The Edge:). Το επόμενο κομμάτι, “Strings Synchronise”, βάζει σε αρκετή δουλειά το κιθαριστικό δίδυμο, καθώς έχει πολύ σόλο, κάτι που εμένα με ευχαριστεί ιδιαιτέρως. Aftermath, το έβδομο τραγούδι. Μια σύνθεση των εξημησι λεπτών, με αρκετά σολαρισματα και επίσης εύκολο ρεφρέν. Νομίζω αρκετά καλό για live εκτέλεση. Στο κλείσιμο του δίσκου βρίσκουμε το οκταλεπτο έπος “VOID (Vision of inner death)” . Εδώ είναι φανερές οι επιρροές από το ψυχεδελικό ροκ των Doors, θυμίζοντας σε σημεία το The End, αλλά με την δικιά τους heavy πινελιά.
Στο τέλος του ακούσματος σου μένει ότι οι The wizards αν συνεχίσουν έτσι ,θα μας απασχολούν ολοένα και περισσότερο με την καλή έννοια βέβαια. Ωραίες συνθεσεις, καταιγιστικά σόλο, πολύ καλή παραγωγή. Αντε και κανα live από τα μέρη μας βρε παιδιά.
https://www.facebook.com/TheWizardsRock/
615 
