Ίσως κάποιοι μερακλήδες της μουσικής να γνωρίζουν την Johanna Sardonis από την προηγούμενη της μπάντα, The Oath. Πλέον, μπροστάρισσα των Lucifer, στων οποίων τα τύμπανα κάθεται πλέον ο αρραβωνιαστικός της και αγαπημένος μου Nicke Andersson (Entombed, The Hellacopter, Imperial State Electric), συζητάει με τον Δημήτρη Μαρσέλο εν όψει της εμφάνισης τους στο Gagarin την Κυριακή 14 Οκτωβρίου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ).
-Καλησπέρα,, Johanna, σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου! Καταρχάς, θα προσποιηθώ πως δεν σας γνωρίζω και θα σε αφήσω να παρουσιάσεις το συγκρότημα.
J: Χαρά μου! Είμαστε οι Lucifer και παίζουμε Heavy Rock. Ας αφήσουμε την μουσική να μιλήσει από μόνη της.
-Δεύτερο album τον περασμένο Ιούλιο και η μπάντα άλλαξε. Είχε αντίκτυπο αυτό στις ηχογραφήσεις; Νέο τρόπος δουλειάς και σύνθεσης, ας πούμε;
J: Δεν άλλαξε ολόκληρη. Ο Robin και εγώ ήμασταν και πριν στην μπάντα. Η σύνθεση συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο, όπως στο πρώτο album με τον Gaz, απλά αυτή τη φορά έγραψα το album με τον Nicke. Αλλά η διαδικασία ήταν ακριβώς ίδια.
-Το “II” είναι λιγότερο σκοτεινό από τον προκάτοχο του. Φταίνε οι στίχοι για αυτό; Τι θέματα πραγματεύονται;
J: Πριν ηχογραφήσουμε οτιδήποτε, το σχέδιο ήταν να επιστρέψουμε στην αρχική μου ιδέα να πάμε τους Lucifer πιο κοντά στο Heavy Rock, βαρέως εμπνεόμενο από τα 70s. Μετά γράψαμε τη μουσική. Εκτός από δυο κομμάτια, η μουσική γράφτηκε πριν καθίσω να γράψω στίχους και να ηχογραφήσω τα φωνητικά. Οι στίχοι μου είναι επηρεασμένοι από αληθινά γεγονότα της ζωής μου, αλλά τα ενισχύβ με συμβολισμούς και μεταφορές που μπορεί να φέρουν έμπνευση από κάποιο βιβλίο, άλλα τραγούδια ή τη μαγεία για παράδειγμα.
-Πως είναι να δουλεύεις με το άλλο σου μισό; Είναι ευκολία ή κάποιες φορές περιπλέκει τα πράγματα;
J: Έχω μια εκπληκτική συνεργασία. Είναι όλα πολύ διασκεδαστικά και έρχονται εύκολα.
-Ο Nicke είναι ένας θρύλος της rock ‘n’ roll και metal underground σκηνής. Αισθάνεσαι πως η παρουσία του μπορεί αν έφεραν περισσότερα αυτιά στη μουσική σας; Προσωπικά, δεν γνώριζα πως είχες νέο συγκρότημα πριν μπει στους Lucifer εκείνος.
J: Φυσικά, έδωσε περισσότερη προβολή στους Lucifer και είναι φοβερό. Αν και οι Lucifer στέκονται και από μόνοι τους και έχουν ήδη το δικό τους κοινό. Πιστεύω πως έχουμε δημιουργήσει μια εξαιρετική ομάδα εδώ!
-Το album κυκλοφόρησε από την Century Media, η οποία έχει ευρύτερο δίκτυο διανομής από την Rise Above. Βοήθησε αυτό στο να έχετε περισσότερες προτάσεις για live;
J: Μια μεγαλύτερη εταιρία μπορεί να βοηθήσει ένα συγκρότημα να μεγαλώσει και να έχει μεγαλύτερη προβολή. Αλλά τελικά όλα έχουν να κάνουν με την ποιότητα της μουσικής. Το νέο μας album έχει πάρει πολύ θετικές κριτικές, οπότε μας έχουν προτείνει πολλά ωραία πράγματα φέτος όπως την KISS Kruise.
-Παίζετε στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Τι έχεις ακούσει για τη χώρα μας και το κοινό της;
J: Έχω επισκεφτεί την Ελλάδα όμως και έχω φίλους εκεί. Ο Nicke και εγώ αρραβωνιαστήκαμε εκεί. Γνωρίζω πως υπάρχει πληθυσμός παθιασμένων εραστών της μουσικής. Είχα έρθει όταν εκείνος σας επισκέφτηκε με τους Imperial State Electric.
-Ποιες μπάντες άκουγες μεγαλώνοντας; Έπαιξαν ρόλο οι γονείς στο να ενδιαφερθείς για τη μουσική;
J: Οι γονείς μου άκουγαν πολύ Stones, Deep Purple, ZZ Top, AC DC και τέτοια τα οποία βέβαια δημιούργησαν μια πολύ γερή βάση για μένα. Στα 13 μου άρχισα να ακούω Danzig, Metallica, Motörhead και στα 15 μου άκουγα πάρα πολύ Death/Black και Doom Metal.
-Πότε αποφάσισες πως θες να παίξεις μουσική; Ονειρευόσουν σαν κορίτσι να περιοδεύεις;
J: Έπαιξα κιθάρα στην πρώτη μου μπάντα όταν ήμουν 13 με 14. Σύντομα επικεντρώθηκα στα φωνητικά. Το αγαπημένο μου κομμάτι στο να παίζω μουσική είναι οι ηχογραφήσεις. Δεν ονειρεύτηκα ποτέ περιοδείες. Ποτέ δεν είναι για το ταξίδι, παρά μόνο για τη μουσική αυτή καθεαυτή. Αυτό με ενθουσιάζει! Αλλά και μια περιοδεία έχει τη φάση της. Κάποιες φορές.
-Είναι πιθανό στις μέρες μας να είσαι μουσικός πλήρους απασχόλησης και να μην έχεις ανάγκη “κνονικής δουλειάς”;
J: Αυτό εξαρτάται από το πως είναι το συγκρότημα. Ο Nicke και εγώ δεν χρειαζόμαστε “κανονικές δουλειές” κάτι που είναι από μόνο του μια πολυτέλεια, αφού οι Lucifer είναι μια εργασία πλήρους απασχόλησης. Δεν έχουμε manager και τα κάνουμε όλα μόνοι μας, συμπεριλαμβανομένου και του εξώφυλλο ακόμα. Περνάω πολλές ώρες καθημερινά συντηρώντας το γραφείο των Lucifer. Πολλά emails, social media κτλ. Συνήθως στο επίπεδο μας πρέπει να έχει και άλλο εισόδημα. Ο κιθαρίστας μας ο Linus για παράδειγμα έχει studio, ο Martin είναι δάσκαλος κιθάρας και ο Νicke έχει όλες τις άλλες του μπάντες.
-Ποια τρία τραγούδια θα ευχόσουν να έχει γράψει εσύ;
J: Πολλά αλλά τα πρώτα τρία που μου έρχονται τώρα:
Aphrodite’s Child – The Four Horsemen
Blue Öyster Cult – Don’t Fear The Reaper
Heart – Barracuda
-Τι μουσική ακούς τον τελευταίο καιρό;
J: Κυρίως 70s. Αλλά και 60s ή αρχές 80s.
-Σε ποιο ασυνήθιστο μέρος θα ήθελες να παιξεις με τους Lucifer; Θα ήθελες κάποιους guest μουσικούς που θα ταίριαζαν στην περίσταση;
J: Σε οποιοδήποτε ναό ή εκκλησία! Το όνειρο μου είναι μια περιοδεία με συναυλίες σε ιερά μέρη. Θα ήθελα να τραγουδήσω με την Stevie Nicks! Την αγαπώ.
-Ως επίλογο, θα ήθελα να προσφέρεις λίγους στίχους στους Έλληνες οπαδούς σας καλώντας τους στη συναυλία.
J: Αν ήμουν ο King Diamond θα έλεγα “Come To The Sabbath”! Δεν ξέρω, προτιμώ απλά να τους τραγουδήσω. Ανυπομονώ!
396 
