Somali Yacht Club, Fuel Eater, Straytones (28/09/18) Death Disco

Παρά τα άσχημα καιρικά φαινόμενα που θ’ ακολουθούσαν το Σαββατοκύριακο με τον τυφώνα Ζορμπά η πρόταση για live στη Death Disco την Παρασκευή παρέα με τους Somali Yacht Club φάνταζε ιδανική.

Θεωρώ πως ήταν μια πολύ καλή προθέρμανση, ώστε να κλειστούμε στα σπίτια μας το διήμερο που θ’ ακολουθούσε.

Με την υγρασία και την απότομη πτώση της θερμοκρασίας, φτάσαμε στο club άρον άρον και βρήκαμε τους πρώτους supporters, Straytones, ήδη στη σκηνή. Δυστυχώς, η προσέλευση του κόσμου εκείνη την ώρα ήταν πολύ μικρή. Κακώς, γιατί το συγκρότημα από το Κίεβο μας τράβηξε σχεδόν αμέσως το ενδιαφέρον με τη μουσική του. Εκείνη κυρίως είχε garage και indie στοιχεία και rock από τα ‘70s. Ο τραγουδιστής και κιθαρίστας τους δε, πρέπει να ήταν λιγάκι εκκεντρικός με την καλή την έννοια, αφού φορούσε ένα μακρύ, πολύχρωμο πουκάμισο μέχρι τα γόνατα. Μαζί του τραγουδούσε και η κοπέλα που είχαν στα drums.

‘Έξω μπορεί να έριχνε αστραπές και βροντές, οι Straytones όμως κατάφεραν να μας μεταδώσουν μια καλοκαιρινή διάθεση και να μας συνεπάρουν με το βαρύ rock τους. Τα ψυχεδελικά τους στοιχεία ήταν τοποθετημένα σε έξυπνα σημεία και τα μπάσα και βαριά φωνητικά του τραγουδιστή τους άρμοζαν της προκείμενης κατάστασης. Τα κιθαριστικά σόλο θύμιζαν πετυχημένο τζαμάρισμα σε στούντιο και μάλλον δεν ήταν τυχαίο που τους διάλεξαν οι SYC να παίξουν μαζί τους στην περιοδεία. Αργότερα, παρουσιάστηκαν κάποια προβληματάκια στον ήχο, ειδικά με τον ενισχυτή της κιθάρας, αλλά το κακό ήταν μικρό. Κάτι παίζεται με τα rock groups στα Βαλκάνια τα τελευταία χρόνια και παίρνει και μας η μπάλα.

Τη δεκάτη ώρα είχε φτάσει η στιγμή για τους Πατρινούς Fuel Eater. Η ανερχόμενη μπάντα φαίνεται να έχει μεγαλώσει τη δημοτικότητα της μιας και το μαγαζί ‘έσφυζε’ από θαμώνες. Οι heavy rockers ξεσήκωσαν τον κόσμο με τα βαριά riffs τους, το δυνατό μπάσο τους και τα επιβλητικά drums τους. Το κοινό καραγούσταρε, αφού το headbanging πήγαινε σύννεφο. Η σκηνική τους παρουσία ήταν αρκετά δυναμική και η όρεξη τους για κουβέντα, τους έκανε αρεστούς στο κοινό.

Ωστόσο, προσωπικά μιλώντας, μιας και τους άκουσα για πρώτη φορά μουσικά δεν μ’ ενθουσίασαν. Το είδος που επιλέγουν να παίζουν είναι χιλιοπαιγμένο και έκανε αναδρομή στους Planet Of Zeus στο έτος του 2012. Ορισμένα τους κομμάτια δεν ήταν καθόλου ευκολομνημόνευτα και γι’ αρκετή ώρα αυτό δεν άλλαξε. Μόνο σε δύο τραγούδια τους πήγε να γίνει κάτι, αλλά δεν. Εφόσον οι υπόλοιποι γούσταραν και περνούσαν καλά, τότε εγώ πήγα πάσο.

Fuel Eater setlist:
Who Am I?
The Blind Watchmaker
Cosmic Rifle
Refuge Denied
Pretty People
Deep Knowledge
Rainfall Redemption
King of a Desert Utopia

Μετά τα 50’ των Fuel Eater ήρθε και η ώρα για τους Somali Yacht Club. Τα τρία παλικάρια από την Ουκρανία ανέβηκαν επιτέλους για πρώτη φορά σε ελληνικό σανίδι. Με δύο άλμπουμ στο ενεργητικό τους ήταν καιρός επιτέλους να επισκεφτούν την Ελλάδα, μιας και το είδος που παίζουν είναι πολύ στη ‘μόδα’. Ο ήχος τους ήταν πεντακάθαρος και αυτό συνέβαλε στην βέλτιστη απόδοση των συνθέσεων τους ζωντανά από τις ψυχεδέλειες τους, τα φωνητικά τους μέχρι τις μελωδίες τους.

Ο σκοτεινός φωτισμός ταίριαζε γάντι στην ατμόσφαιρα της μουσικής τους. Η ερμηνεία τους σε τραγούδια όπως τα “Crows”, “Hydrophobia” και “Vero” από τον πιο πρόσφατο δίσκο τους “The Sea” ήταν τουλάχιστον καταλυτική και γοητευτική. Το τελευταίο κομμάτι μάλιστα θεωρώ πως ήταν η αποκορύφωση εκείνης της νύχτας.

Οι εναλλαγές του ήταν περίπλοκες, τις οποίες δεν μπορείς να τις κατανοήσεις, ενώ σου έκαναν ταυτόχρονα επίκληση στο συναίσθημα. Ακόμη, ήταν μια ζεστή και φιλική συναυλίας, καθώς η ντράμερ των Straytones μοιράστηκε τη σκηνή μαζί τους και ήταν αρκετά άνετη. Για κλείσιμο αυτής της βραδιάς μας φύλαξαν το “Blood Leaves a Trail”.

Όλοι σιγοτραγουδούσαν τη μελωδία και αυτό απέδειξε πως ήταν φοβερά παιχτρόνια, όπως κι ερμηνευτές. Και με αυτό ‘έκλεισαν’ το live οριστικά. Επίσης, ήταν άλλη μια συναυλιακή απόδειξη πως η συγκεκριμένη σκηνή στα Βαλκανικά κράτη εξελίσσεται όλο και περισσότερο. Ουκρανία, έχεις ταλέντο!