Οι Kilmara μας έρχονται από την Ισπανία, αν και στην παρούσα σύνθεσή τους περιλαμβάνεται ένας Αμερικανός τραγουδιστής και ένας Αργεντίνος στις κιθάρες. Το “Across the Realm of Time” δεν είναι η παρθενική τους δουλειά αλλά ήδη η τέταρτη δισκογραφική τους απόπειρα.
Πίσω από όλες τις συνθέσεις βρίσκεται ο κύριος κιθαρίστας John Portillo και τα ντουέτα του με τον έτερο κιθαρίστα αποτελούν την κρίσιμη μουσική μάζα. Πίσω από την παραγωγή ο γνωστός Roland Grapow (ex Helloween), κάτι που με βγάζει από τον κόπο της περιγραφής – σε πολύ γενικές φυσικά γραμμές – της μουσικής παιδείας και κατεύθυνσης του γκρουπ.
Επιρροές από τη γερμανική σχολή υπάρχουν (Rage, Freedom Call?, κυρίως στα ρεφρέν), αλλά κοιτάζουν εξίσου και προς Αμερική μεριά. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το Principles of Hatred που θυμίζει το “Mask of the red death” των Crimson Glory. Χωρίς όμως τον Midnight. Γιατί όσο σημαντική και να είναι η μουσική σε αυτό το χώρο, τα φωνητικά είναι πάντα το σήμα κατατεθέν. Στους Kilmara λοιπόν, ο τραγουδιστής, Daniel Ponce, είναι μάλλον η πιο χτυπητή τους αδυναμία.
Ρηχός ερμηνευτικά και επαναληπτικός, δεν κάνει τη διαφορά για τη μπάντα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται κιθαριστικά αλλά και στο rhythm section. Τις συνθέσεις δεν μπορείς να τις πεις και όλες αξιομνημόνευτες , ιδίως όταν κινούνται σε πολύ τετριμμένα μονοπάτια με μελωδικά αλλά βαρετά ρεφρέν. Αλλά υπάρχουν σίγουρα και στιγμές αρκετά υψηλού επιπέδου, όπως το βιρτουόζικο My Haven, η hard-rockάδικη μπαλάντα I shall rise again και το Out of the darkness… που κλείνει το δίσκο.
Το όλο προϊόν είναι αρκετά συμπαγές και καλοπαιγμένο, μελωδικό και εμφατικό όπως θα περίμενε κάποιος σε αυτό το είδος. Αυτά τα χαρακτηριστικά όμως δεν αρκούν για να κάνουν τη διαφορά, ιδίως όταν στο μικρόφωνο λείπει το αλατοπίπερο.
606 
