Ένα πράγμα είναι σίγουρο για τους Therapy?. Ενδιαφέρονται πολύ για την ιρλανδική λογοτεχνία αφού μετά από τον James Joyce που ήταν πρωταγωνιστής των στίχων στο “Potato Junkie”, τώρα κάνουν τον Samuel Beckett ρεφρέν στο εναρκτήριο “Wreck it with Beckett!”.
15ο album και η αγαπημένη μου τριάδα από το Έιρε επιστρέφει όπως την λατρέψαμε τότε, που για πρώτη φορά ξυριζόμασταν.
Το “Cleave” είναι ένα από τα φετινά albums που ανέμενα σαν μάννα εξ ουρανού και η προσμονή μου αποζημιώθηκε πλήρως. Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή, το album το κάλυψε ένα πέπλο μυστηρίου και με το σταγονόμετρο ακούσαμε δυο τραγούδια από αυτό πριν κυκλοφορήσει. Τόσο μυστήριο που δεν έπαιξαν ούτε στο Street Mode κάποιο άλλο πέραν του “Callow” που είχε ήδη δημοσιευθεί.
Μετά μας προσέφεραν το πρώτο του δίσκου “Wreck it with Beckett!”, ένα δυνατό κομμάτι με κολληματικό ρεφρέν που σε προϊδεάζει για την ποιότητα του συνόλου, ενώ στην ίδια βαρύτητα ήχου συνεχίζει και το “Kakistocracy”, στο οποίο όπως μας φανέρωσε ο Andy Cairns στην πρόσφατη του συνέντευξη με το Rockway.gr (LINK) μιλάει για μια κυβέρνηση που απογοητεύει τον λαό της (“it’s ok not to be ok, when you’re living through this”).
Το “Callow” ηρεμεί λίγο τα νερά, αλλά το κλίμα συνεχίζει να είναι σε πρότυπα παλιών ένδοξων ημερών Therapy? όταν έπαιζαν στα όρια του mainstream (σκληροί για τους alternative μεν, χαλαροί για τους metal δε) και του ραδιοφώνου, στο οποίο θα ταίριαζαν πολλά κομμάτια του “Cleave”. Στο “Expelled” δείχνουν την αγάπη τους στο punk rock, στο “Success? Success is survival” οι κιθάρες μεταλίζουν λίγο παραπάνω και έχουμε άλλο ένα ευκολομνημόνευτο ρεφρέν. To “Save me from the ordinary” έχει ένα από τα πιο όμορφα riffs του δίσκου, ενώ το χιτάκι του “Cleave” ονομάζεται “Crutch” και μοιάζει σαν αδερφάκι του “Good New is No News”. Ίσως το έκαναν επίτηδες, αλλά το κομμάτι σε παρασέρνει να τραγουδήσεις το ρεφρέν του παλιού και μπερδεύεσαι λίγο! To “I stand alone” ανεβάζει τον μέσο όρο των heavy κομματιών, με το “Dumbdown” να τον διευρύνει και το album κλείνει, 32 λεπτά αργότερα, με ένα ψυχεδελικό κομμάτι ονόματι “No Sunshine”.
To “Cleave” θα μπορούσε να θεωρηθεί comeback για μια άλλη μπάντα, αλλά οι Therapy? δεν έλειψαν ποτέ για να έχουν ανάγκη! Έκαναν αυτό που γούσταραν και δεν λογάριαζαν μόδες και εταιρίες. Αυτό κάνουν και τώρα, απλά τυχαίνει αυτή η ομάδα τραγουδιών να είναι περισσότερο προσιτή και για τα αυτιά αυτών που δεν την ψάχνουν παραπάνω. Έχει hits, έχει τσαγανό και μαγκιά, έχει υπόβαθρο και στίχους που σε κάνουν να σκεφτείς, δεν του λείπει τίποτα για να σκαρφαλώσει στις πρώτες θέσεις των αγαπημένων σου Therapy? Δίσκων.
Αν δεν σου αρέσουν, επανεξέτασε τη θέση σου με το “Cleave”. Είμαι σίγουρος πως θα αναθεωρήσεις!
690 
