Οι Helgast είναι το one man project του Μέμου Βλάχου (Typhonas) το οποίο έχει έδρα τη Νάουσα (ένα τσιγάρο δρόμος από την πατρίδα μου) και μετά από το “The Nameless Void” που κυκλοφόρησε στις αρχές της χρονιάς επανέρχονται με ένα ακόμη full length, το “Constellation”.
Το ύφος του project δεν χρήζει μεγάλης ετυμολογικής ανάλυσης μιας και αποτελεί έναν από τους ορισμούς αυτού που ονομάζουμε brutal death metal. Αν και δεν υπάρχουν ξεκάθαρες επιρροές εντούτοις αυτά που θα συναντήσει ο ακροατής θυμίζουν ολόκληρο το U.S. death metal της περιόδου που το είδος βρέθηκε στην πλήρη ακμή του, δηλαδή από τα early εως τα mid ’90s και άπασες τις μπάντες που το όνομά τους καταλήγει σε -ation (Suffocation, Immolation, Incantation, Malevolent Creation – οι τελευταίοι ανεπαίσθητα, κυρίως με την black αισθητική σε κομμάτια όπως το “Demon Star of Perseus” για παράδειγμα).
Αρκετά τεχνικό riffing (όχι τόσο ώστε να χάνεις τη μπάλα) το οποίο είναι στριφνό μεν αλλά εμπεριέχει σποραδικά δόσεις μελωδικότητας (απόλυτα εναρμονισμένης στο σχετικά δυσαρμονικό συνθετικό περιβάλλον), ατέλειωτο blast σφυροκόπημα ρυθμικώς και πολύ βαθύ, βορβορώδες growling από τον Μπάμπη Οικονομόπουλο (επίσης και στους Ocean Of Grief), όλα είναι τοποθετημένα κατά πως πρέπει για το είδος μουσικής που υπηρετούν. Ο ήχος είναι αχαοτικός και διαυγής καθιστώντας την ακρόαση ευχάριστη.
Συνθετικά δεν υπάρχουν εκπλήξεις και μάλλον ο στόχος των Helgast δεν ήταν να εξελίξουν κατά οποιονδήποτε τρόπο το death metal αλλά ουσιαστικά αποτίνουν τον δικό τους φόρο τιμής σε ένα είδος που δείχνει φανερά σημάδια κόπωσης (κάτι που αποδεικνύεται από τη μετριότητα όλων σχεδόν των κυκλοφοριών που προήλθαν από τις U.S. την τελευταία διετία – με σπάνιες εξαιρέσεις). Και ως προς αυτό οι Helgast είναι το λιγότερο αξιοπρεπείς, με καλοπαιγμένο ακραίο metal παρά το γεγονός ότι το υλικό σίγουρα δεν χαρακτηρίζεται ως πρωτότυπο ή πρωτοφανές. Μου άρεσαν τα “The Hand of the Giant”, το προαναφερθέν “Demon Star of Perseus”, το “The Altar”, ίσως η πιο “ορθόδοξη” αλλά και πιο επική στιγμή του “Constellation” και πολύ καλή η ανέλπιστη διασκευή στο “Alien Nation” των Scorpions, πλήρως μεταμορφωμένη σε death πλαίσια.
Σαν τελικό συμπέρασμα θα έλεγα ότι το “Constellation” είναι ένα αρκετά καλό δείγμα ακραίας μουσικής που τους ταγμένους καφρομέταλλους θα τους αρέσει και φυσικά οι ακροατές που έχουν ευαίσθητο ακουστικό σύστημα καλό θα είναι να απομακρυνθούν με ελαφρά πηδηματάκια. Τσεκάρεις και κρίνεις φίλε αναγνώστη.
https://www.facebook.com/Helgast-295319377601598/
778 
