Μπορεί οι Gnosis να προέρχονται από την Φλώριδα, ή όπως είναι αλλιώς γνωστή “μασχάλη των ΗΠΑ”, αλλά ηχητικά είναι πιο Έλληνες από τον Τραμπάκουλα.
Ναι, έχουν και κάτι πιο κοπανιστές πινελιές από Possessed στο απλοϊκό και ρετρό death/black τους αλλά την τιμητική στον ήχο τους την έχουν οι πρώιμοι Rotting Christ και Varathron, άντε με λίγο γαρνιτούρα Mortuary Drape, απλά με καλύτερη αγγλική προφορά. Μεσαίοι ρυθμοί, heavy/death/black riff, μπόλικες μελωδίες, σκόρπια πλήκτρα , γρυλίσματα φωνητικά, στίχοι για δαίμονες και πνεύματα και μια διασκευή Running Wild, δε ολντ σκουλ ιζ στρονγκ ιν δις ουάν.
Κατά τα άλλα καλή για το είδος παραγωγή, ωραία κομμάτια, μια χαρά για νοσταλγούς χωρίς να είναι κάτι το εξωπραγματικό, και ενώ η διεθνής καπιταλιστική μεθοδολογία σαμποτάρει την πρωτοβουλία της κολχόζνικης ιδιοκτησίας με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας σεκταρισμός που αποπροσανατολίζει τις μάζες και τις αφήνει να πλέουνε… σε ένα.. και… και … και τι έλεγε ρε παιδί μου… και μετά πάει έπεσε στο γκρεμό και πάει κι η οργάνωση και καλά κρασά…