Υλικά: φτυάρι, όρεξη για θάψιμο, ένα καλό σημείο για λάκκο (ήσυχο και μακρινό από τη πόλη κατά προτίμηση) και ξεκινάμε. Ο λόγος που ξέθαψα το φτυαράκι μου (καιρό δεν είχα να το πιάσω;) είναι οι Cell Out και το νέο τους album “Superstar Prototype” μιας και δεν βρίσκω πουθενά καμία πρωτοτυπία σε αυτό που παίζουν.
Με μια μίξη στον ήχο τους, μεταξύ garage punk/ anthemic pop/ death metal, όπως αναφέρουν και στο δελτίο τύπου, ξεδιπλώνουν τις έντεκα συνθέσεις τους (η μία είναι bonus). Αν και Σουηδοί, έχουν καθαρόαιμο αμερικάνικο στυλ μπολιασμένο με κάποια gothic/ electronic pop/ nu metal στοιχεία και λίγο n.w.o.s.d.m, όπως κατάφερα να διακρίνω. Ίσως τελικά η πρωτοτυπία να αναφέρεται στη χώρα τους, καθώς δεν έχουμε συνηθίσει τέτοιες κυκλοφορίες από Σκανδιναβία μεριά. Ολόκληρος ο δίσκος με άφησε παγερά αδιάφορο, βασανίζοντας τόσο εμένα, όσο και τον υπολογιστή που είχε την τύχη (;) να κάνει την αναπαραγωγή. Μερικοί λάτρεις του ήχου αυτού και συγκοινωνούντων δοχείων τύπου Linkin Park μπορεί να τον βρουν ενδιαφέρον. Στη δική μου δισκοθήκη όμως, πιάνει χώρο και μου είναι παντελώς αχρείαστο.
585 
