Τρίτο album για τους Γερμανούς deathsters (και ολίγον corers), οι οποίοι παρουσιάζουν αυξημένη δημιουργικότητα, έχοντας κυκλοφορήσει αρκετά καλούς δίσκους σε μικρό χρονικό διάστημα και ενισχύοντας τη φήμη γύρω από το όνομά τους, με συμμετοχές σε μεγάλα festival και περιοδείες με γνωστά ονόματα (όπως Caliban και Whitechapel).
Από την αναφορά των ονομάτων, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι αναφερόμαστε σε πολύ brutal μουσική που πατάει γερά στο αμερικανικό death metal με το ένα πόδι και με το άλλο να επιχειρεί προσεγγίσεις κυρίως προς τα μοντέρνα core ηχοτόπια (εντούτοις όμως όχι τόσο ισχυρή η core πτυχή για να συμπεριληφθεί η μπάντα στο τσουβάλι των εκατοντάδων συγκροτημάτων από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού τα οποία καρμπονάρουν συνήθεις “ακραίες” μανιέρες).
Εκτελεστικώς, είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για δεινούς παίκτες. Γρήγορη, φουριόζικη και συνάμα υπερτεχνική riff-ολογία, με τη συνοδεία διακριτικών αλλά πάμπλουτων synths, διακριτικά μικρά solos ή και απουσία αυτών σε κάποια κομμάτια, τρομερό ρυθμικό δίδυμο, στιβαρό και ογκώδες (υποστηριζόμενο από τον καθαρότατο και βαρύτατο ήχο της παραγωγής) που κινείται σε blast ταχύτητες και άρρητους χρόνους (είθισται στο ιδίωμα) και ένας πολύ δυναμικός Nils Richber, ένας βορβορώδης αλλά με πολύ καλή ερμηνεία growler, ο οποίος αποδίδει τα σκισμένα του φωνητικά με σχετική καθαρότητα (κοινώς, ίσως και να μη χρειαστείς το booklet των στίχων), άριστη performance.
Το κύριο highlight του “Dead Era” είναι τα πολύ καλά ρεφρέν, σε όλα σχεδόν τα κομμάτια, μελωδικές παρεμβολές που θυμίζουν την αισθητική των Threat Signal σε ένα πολύ σκληρό συνθετικό περιβάλλον, μία αντίθεση που ανεβάζει το ενδιαφέρον και το αξιομνημόνευτο πηλίκο του album. Συνυπάρχει η αυτόνομη brutal death πλευρά στα “Our Labour Our Idol Our Pride”, “The Fire Never Lies”, “Anti-Partisan” και “Your God is a Tyrant”, αλλά κομμάτια σαν τα “Red Alert”, “Hostage to the Empire”, τα εξαιρετικά “Song of Courage” (άψογη η χρήση των keyboards), “Punish the Poor”, “Gospel of the Kingdom” (πολύ καλό, με δονήσεις απόγνωσης του ύφους των Caliban / Heaven Shall Burn – θα μπορούσες να πεις ότι οι Walking Dead On Broadway είναι ένα πιο death alter ego των προαναφερθέντων), το επικότατο soundtrack-like “Standstill” (“θεΐλα”) και το “Benevolent Warfare”, που κλείνει εντυπωσιακά το album είναι αυτά που καθορίζουν το ποιοτικό επίπεδο.
Αξιοπρεπέστατη κυκλοφορία λοιπόν το “Dead Era” για τους Walking Dead On Broadway, που τους φίλους της τεχνικής ακρότητας δεν θα τους απογοητεύσει. Καλοπαιγμένη death μουσική, τεχνολογικά αψεγάδιαστη και απολύτως εναρμονισμένη στο σήμερα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
www.facebook.com/wdobmetal
570 
