Ήδη θα έχετε ακούσει το διατεθειμένο διαδικτυακά κομμάτι “The Fearless Must Endure”. Ναι, αυτό που συμμετέχει κι ο Zakk Wylde είναι. Αυτόματα το κομμάτι αυτό έγινε το καλύτερο rock και ευτυχώς λιγότερο core του δίσκου.
Δεν καταλαβαίνω γιατί όταν κάποιος καλλιτέχνης βγάλει solo να είναι καταδικασμένος να συγκριθεί με τα albums των συγκροτημάτων του. Κανένας Hatebreed και κανένας KingdomofSorrow. Ο Jasta κυκλοφορεί τον ομώνυμο δίσκο του για να έχει την ελευθερία να κάνει αυτό που γουστάρει ο ίδιος. Ο δίσκος “Jasta” λοιπόν είναι η προσωπική αντίληψη του ίδιου για το pure rock/core. Αν και τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως heavy σε σημεία ο μέσος όρος είναι αρκετά χαλαρωμένος χωρίς να μειώνει τίποτα. Τα catchy refrains μοιάζουν με μελωδικότερους Disturbed, όσο γίνεται. Τα riffs δεν είναι και τα πλέον “μπροστινότερα” αλλά αφού εξυπηρετούν σκάω. Όσο για παραγωγή, νομίζω πως ο Jasta δεν θα έλεγε “εντάξει” σε καμιά μέτρια. Ε, καλά τώρα (γέλια;).
Συνήθως κουράζομαι με την όποια cor-ίλα κάτσει να ακούω όσο και να μου αρέσει. Εδώ χωρίς να τρελάθηκα δεν είχα πρόβλημα. Δεν είναι πως έχει μικρή διάρκεια, απλά λειτούργησε τελικά προς όφελος δικό μας το πιο χαλαρό στοιχείο που ανέφερα νωρίτερα. Το μόνο που ελπίζω είναι να μην καταλήξει κανένα κομμάτι στο επόμενο Need For Speed.
694 
