Συχνά αποθεώνουμε τα γνωστά συγκροτήματα, τα οποία δικαίως έχουν τη μερίδα του λέοντος του ενδιαφέροντος μας, χωρίς να δίνουμε τη προσοχή μας σε κάποια λιγότερο δημοφιλή, τα οποία όμως τιμάνε και με το παραπάνω τη μεταλλική φανέλα. Ένα από αυτά είναι και οι Βορειο-ιρλανδοί Stormzone οι οποίοι με το έκτο τους album “Lucifer’s Factory ” είναι σίγουρο ότι θα χαρίσουν χαμόγελα σε όσους αρέσκονται στο κλασσικό Heavy Metal ήχο.
Οι Stormzone σχηματίστηκαν το 2004 από το τραγουδιστή John Harbinson και έκαναν το ντεμπούτο τους το 2007 με το album “Caught In The Act”. Από τότε έχουν καταφέρει να περιοδεύσουν σε γνωστά φεστιβάλ (Wacken Open Air, Sweden Rock, Sonisphere, Bloodstock Open Air ) και με μεγάλα ονόματα (Stryper, Saxon, Y&T, Sebastian Bach, Tesla, Diamond Head, White Lion). Έχοντας ως πυρήνα της μουσικής τους το NWOBHM, καταφέρνουν να συνδυάζουν την δύναμη με τη μελωδία σε ίσα μέρη. Επίσης οι Ιρλανδικές ρίζες τους είναι κάτι παραπάνω από ευδιάκριτες. Η δυναμική φωνή του Harbinson,οι δίδυμες κιθάρες των Steve Moore και Jr Africa, το δεμένο rhythm section των Graham McNulty στο μπάσο και του Jonathan Miller στα drums είναι σίγουρο ότι δεν αφήνουν κανένα ακροατή αδιάφορο.
Το “Lucifer’s Factory ” είναι το δεύτερο σερί concept album τους μετά τo “Seven Sins” του 2015 και περιέχει 13 τραγουδια. Αυτή τη φορά οι Stormzone επικεντρώνονται στους μύθους και θρύλους της πατρίδας τους, κάθε τραγούδι διηγείται και μια διαφορετική ιστορία. Το album ξεκινάει δυναμικά με το “Dark Hedges” με φοβερές κιθάρες και τον Harbinson να αποδίδει εξαιρετικά. Μικρό trivia για τους φίλους του Game of Thrones το “Dark Hedges” είναι τοποθεσία που έχει χρησιμοποιηθεί για τα γυρίσματα της σειράς. Επίσης ο μύθος λέει ότι η τοποθεσία είναι στοιχειωμένη από το φάντασμα γυναίκας που οι ντόπιοι αποκαλούν Grey Lady. Το ομώνυμο είναι ένα mid-tempo κομμάτι, με ωραίο ρεφραίν και οι στίχοι του μιλάνε για το σκοτάδι της ζωής. Ακολουθεί το “Cushy Glen”, με ξεκάθαρα επιρροές από Thin Lizzy, αφηγείται το βίο και την πολιτεία του κακόφημου Cushy Glen, ενός διαβόητου ληστή.
Γενικά μέχρι τα μισά του “Lucifer’s Factory ” το υλικό είναι πρώτης τάξεως με τα “Last Night in Hell”, “Albhartach”, “We Are Strong”, “Broken Window” να είναι κομματάρες. Από εκεί και πέρα ο δίσκος κάπου χάνει τη δυναμική που είχε στο πρώτο μισό. Τα “ The Heaven You Despise”, “Hallow’s Eve” πλησιάζουν αλλά δεν φτάνουν τα standards του πρώτου μισού και τα “Your Hell Falls Down”, “In For the Kill”, “The Last Goodbye” δεν έχουν κάτι αξιομνημόνευτο χωρίς όμως να είναι κακά κομμάτια. Τέλος η μπαλάντα “Time to Go” θα έπρεπε να είχε συμπεριληφθεί σαν bonus track επειδή δεν κολλάει από άποψη ύφους και ποιότητας με ότι προηγήθηκε.
Οι Stormzone μας παραδίδουν ένα αξιόλογο album, που θα μπορούσε να ήταν καλύτερο αν δεν υπήρχαν δύο-τρία τραγούδια, μην επηρεάζοντας τη γενική εικόνα, και που αν επενδύσεις το χρόνο σου σίγουρα θα σε αποζημιώσουν.
1397 
