Τί βραδιά ήταν κι αυτή!! Απρόσμενα απίστευτη! Και τί δεν είχε! Από ήχους συμφωνικής ορχήστρας, μέχρι tribute στον Lemmy!
Ποιος θα το έλεγε, ξέροντας ότι οι Γερμανοί είχαν έρθει πολλάκις στη χώρα μας, και με τη γνωστή πρόσφατη χλεύη (”ακόμα μια τελευταία εμφάνιση”) να κυριαρχεί, τί θα ζούσε η ….. ”μισή περίπου” Αθήνα, που επέλεξε να περάσει το αρκετά ζεστό αυτό βράδυ του Ιουλίου, σε αυτό το απίστευτο στάδιο, που γίνεται εξόχως μαγικό, όταν σχεδόν γεμίζει όπως το βράδυ Δευτέρας;
Η ώρα ήταν 8 παρά τέταρτο και για την επόμενη ώρα, το πλήθος ήταν κολλημένο σε ουρές περιμένοντας τον έλεγχο των εισιτηρίων, ενώ ήδη τα ορατά από την Βασιλέως Κωνσταντίνου (που άρχιζε να γεμίζει κόσμο, με συνεπακόλουθο μποτιλιάρισμα), τμήματα του Σταδίου, είχαν αρκετό κόσμο. Δεν ξέρω αν ήταν οι ατυχείς χειρισμοί των οργανωτών, ο πολύς κόσμος ή η συνήθεια της τελευταίας στιγμής που μας ακολουθεί, που δημιούργησαν το πρόβλημα, ή όλα αυτά μαζί. Πάντως οι καθυστερήσεις ήταν μεγάλες και κατά την έξοδο στο τέλος.
Γύρω στις 9 παρά τέταρτο και ενώ λογικά είχε γίνει ενημέρωση ότι η συναυλία θα ξεκινούσε κανονικά, η κίνηση των ”μποτιλιαρισμένων” ακροατών έγινε ευκολότερη, με μια εμφανή χαλάρωση των μέτρων ελέγχου και πιθανότατα μια ”διαρροή” από βραχιόλια εισόδου και σε άλλους πλην των δικαιούχων.
Εισερχόμενος στο στάδιο, διαπίστωνες ότι ο κόσμος ήταν ”τρομακτικά” πολύς. Μόνο οι θέσεις στο πέταλο και οι ακριβές θέσεις των εισιτηρίων της Gold Arena, εμφάνιζαν ”διαρροές”. Ακόμα και οι διάδρομοι μεταξύ της Αρένας και των κερκίδων, είχαν πολύ κόσμο, που ολοένα αυξανόταν και γέμισε ακόμα και το πέταλο (!!!!) και φυσικά την Gold Arena, την ώρα που πλησίαζαν να εμφανιστούν οι Scorpions, με ένα ”salto festivale”.
9 ακριβώς, βγήκε ο Klaus Meine, για να μας καλησπερίσει στα Ελληνικά, πριν παραδώσει τη σκηνή, για 30 περίπου λεπτά στην Κλασσική Ορχήστρα Αθηνών. Το άρτιο σύνολο με την καθοδήγηση του Μαέστρου της, κράτησε συντροφιά με ήχους των Scorpions και ήταν ένα φανταστικό άκουσμα, όπως τις περισσότερες φορές που το Rock ή το Metal σε κάθε έκφανσή του, συναντά κλασσικούς ήχους σε ένα ενδιαφέρον πάντρεμα. Λίγο πριν τις 9 και μισή και πριν την αποχώρηση της Κρατικής Ορχήστρας, έκανε την πρώτη του εμφάνιση ο Schenker, συνεισφέροντας με μία από τις πολλές ”τριγωνικές” κιθάρες του, στις νότες του ”Rock You Like a Hurricane”, σύνθεσης που έχει ”αναπαραχθεί” από 150 διαφορετικούς καλλιτέχνες στον κόσμο!!
Η εμφάνισή τους, πριν τους Scorpions, σε ένα (αντικειμενικά) από τα ομορφότερα και ιστορικότερα στάδια του κόσμου, με φόντο την Ακρόπολη, ήταν ιδανικό ξεκίνημα, τόσο για τα ζευγάρια που είχαν προσέλθει εκεί σωρηδόν, αλλά και για όλους τους θεατές, των οποίων η διαφορά ηλικίας, ήταν εντυπωσιακή. Παρατηρούσες από ”σειρές” του Meine, της 69Δ ΕΣΣΟ (LOL), με τις συνοδούς τους, μέχρι παιδιά 3 γενιές διαφορά από το συγκρότημα, και πολλά (μα πολλά!) νεαρά παιδιά, σχολικής ηλικίας, φανερώνοντας ότι υπάρχουν αρκετά μάλλον ,που αρνούνται την νοοτροπία των μέσων, με την προώθηση της ”μπουζουκλερί κουλτούρας” και του εγχώριου ”Star System”, που δεν στηρίζεται συνήθως σε πωλήσεις ή παραγωγή μουσικής, αλλά αξιολογείται από αριθμό κατανάλωσης φιαλών.
21:37.Η Κρατική Ορχήστρα αποχωρεί και έρχεται η ώρα για το ξαναστήσιμο της σκηνής, με την κάλυψη του Logo της παγκόσμιας φετινής παγκόσμιας περιοδείας τους. Ήταν 11 λεπτά μετά τις 10, που άρχισε να παίζει το βίντεο εισαγωγής, πριν την είσοδό τους λίγο αργότερα, μέσα σε ντελίριο ενθουσιασμού. Τί εκτίμηση να κάνει κανείς, για το πλήθος του κόσμου που ήταν εκεί; Ήταν σίγουρα δεκάδες χιλιάδες, αλλά τί πρόβλεψη να κάνεις, όταν ακόμα και η Αστυνομία ή η Κρατική Τηλεόραση, με μεγάλες επιτυχίες πρόσφατα (βλέπε εκτίμηση προσελεύσεως στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία), ίσως να πέφτανε έξω.
Το πλήθος αλλά και ο παλμός του κόσμου, συνεπικουρούμενα από το χώρο, ενθουσίασαν τη μπάντα, και οι Schenker και (ο ”δικός μας”) Dee, ήταν οι πιο εκδηλωτικοί, με τον πιο παλιό της παρέας, να είναι αεικίνητος και τον δεύτερο, να κερδίζει, σε βάθος βραδιάς, την αδυναμία του κοινού. Ο ήχος ήταν καθηλωτικός, λες και πέφτανε αστραπές, σταλμένες από το ….. δωδεκάθεο, μέσω των χορδών των δύο κιθαριστών. Ο Meine, που το αμείλικτο πέρασμα του χρόνου φαίνεται ότι τον έχει επηρεάσει συγκριτικά περισσότερο, ήταν ζεστός και αρκετά εκδηλωτικός, σε σαφώς ηπιότερους του παρελθόντος ρυθμούς, ενώ έκανε και μια μικρή εμφάνιση με κιθάρα.
Η σκηνή οδηγούσε σε ένα διάδρομο, που ερχόταν σε απόσταση αναπνοής από το κοινό της ”Αρένας” και η οποία ”τιμήθηκε” δεόντως, ενώ σε αυτόν στήθηκε και μια έξτρα ”σκηνή” όταν ήρθε η ώρα των μπαλαντών, με ένα mini drum kit για τον Dee. Όλα συνετέλεσαν αρμονικά σε μια μεστή, ιστορική λόγω χώρου παράσταση, που έκανε το πλήθος να ξεχάσει κάθε ταλαιπωρία που είχε υποστεί, λόγω και του μεγέθους του. Η μπάντα φαίνεται ότι έχει αγαπήσει ειλικρινά τη χώρα μας, όπου διατηρεί σεβαστό κοινό υποστήριξης δεκαετιών, το οποίο διευρύνει συνεχώς, ακόμα και αν δεν κυκλοφορήσει νέο υλικό. Ακόμα και αν δεν την είχε αγαπήσει βέβαια, αυτό θα συνέβαινε από την μαγική εικόνα που αντίκρισαν, μια χαρακτηριστική στιγμή της οποίας, ήταν και τα χιλιάδες flash κινητών, που σε μια ”εξέλιξη” των άλλοτε αναπτήρων, δημιούργησαν ένα μοναδικό θέαμα, στα μάτια δεκάδων χιλιάδων θεατών, αλλά και των ”προσκεκλημένων”.
Δε θα μπορούσα να μη ξεχωρίσω, την ιδιαίτερη στιγμή που αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες, τραγουδούσαν το ”Wind Of Change”, σε μικρή απόσταση από την Ακρόπολη, σε πανάρχαια λημέρια που οι θαμώνες τους, τόσα άλλαξαν και προσέφεραν στην παγκόσμια Ιστορία και Πολιτισμό και τα οποία τώρα ”κείτονται μακρά” από τους τώρα κατοίκους τους…..
Συγκινητική και η στιγμή, που απέτισαν φόρο τιμής στο φίλο τους Lemmy με το ”Overkill” και ενώ η θεόρατη φιγούρα του, δέσποζε στα video walls.
Συνολικά ήταν μια αξέχαστη συναυλία, για όσους την παρακολούθησαν και σίγουρα δε μπορεί να συγκριθεί με καμία από τις προηγούμενες εμφανίσεις τους στη χώρα μας. Ήταν ”Once In A Lifetime”, σίγουρα για το group, αλλά και όσον αφορά σε αυτό.
ΥΓ : Δυστυχώς ή ευτυχώς, δε θα μπορούσα να μη σταθώ και σε κάτι άλλο και να γίνω δυσάρεστος. Πριν μερικές μέρες στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, Ιάπωνες θεατές, εθεάθησαν μετά το τέλος του αγώνα να μαζεύουν τα απορρίμματά τους από ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Εμείς, όχι μόνο δεν τα τοποθετούμε στη σακούλα που μας δίνουν κατά τη μεταφορά τους, αλλά αφήνουμε και αυτή εκεί, ακόμα και σε ένα ιστορικό σαν αυτό στάδιο, που ξένοι επισκέπτες έρχονται να θαυμάσουν. Πόσα παγκόσμια κύπελλα να απέχουμε από τους Ιάπωνες;
Setlist:
Going Out With a Bang
Make It Real
Is There Anybody There?
The Zoo
Coast to Coast
Top of the Bill/Steamrock Fever/Speedy’s Coming/Catch Your Train
We Built This House
Delicate Dance
Follow Your Heart/Eye Of The Storm/Send Me An Angel
Wind of Change
Tease Me Please Me
Overkill (Motörhead Cover)
Drum Solo
Blackout
Big City Nights
(Encore)
Still Loving You
Rock You Like a Hurricane
Φωτογραφίες: Cristina Alossi
674 
