Το ημερολόγιο έδειχνε 11 Ιουλίου και από νωρίς στο ΑΝ ο κόσμος είχε μαζευτεί μπροστά στην είσοδο, αδιαφορώντας για τον καλοκαιρινό καύσωνα. Οι πόρτες άνοιξαν την προκαθορισμένη ώρα (20:30) κι έτσι λίγα λεπτά πριν τις 21:00 ανέβηκαν στη σκηνή οι Skybinder, το opening act της βραδιάς.
Αυτή η νεοσύστατη μπάντα, σε ύφος metalcore, απέδωσε με ικανότητα, τις δικές της αξιόλογες μουσικές συνθέσεις. Μέσα στα είκοσι λεπτά, που είχαν στην διάθεσή τους, μετέφεραν το στίγμα τους στο κοινό, το οποίο αντέδρασε με ενθουσιασμό και έδειξε να το απολαμβάνει.
Βαριά φωνητικά, blasts και breakdowns πέτυχαν τον στόχο τους και η βραδιά ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αμέσως μετά, οι Mask of Prospero. Σε εντελώς διαφορετικό μοτίβο, στο πλαίσιο όμως του μοντέρνου ήχου, δίνουν μια αίσθηση ποικιλίας στο event. Πολύ καλή απόδοση στα φωνητικά, τα οποία είχαν αρκετά καθαρά και τεχνικά σημεία. Η εικόνα τους προσεγμένη, που με τον κατάλληλο εξοπλισμό (φωτισμός, συστήματα καπνού), μας οδήγησε σε πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια.
Με ανανεωμένη διάθεση περάσαμε στην τρίτη μπάντα, τους Fall Of Order, και το live κύλησε με δυνατούς ρυθμούς. Κάποιες δυσκολίες τεχνικής φύσεως, δεν φάνηκαν αρκετές για να τους κρατήσουν από το να μεταφέρουν την ενέργεια και τον ενθουσιασμό τους στον κόσμο. Κάνοντας μια εκρηκτική παρουσία, απέδωσαν το δικό τους υλικό και έχοντας σωστή τεχνική κατάρτιση, στάθηκαν δυνατά στην σκηνή του ΑΝ.
Δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό προετοίμασαν το κοινό για το main act.
THY ART IS MURDER… τα θηρία του DEATHCORE ανέβηκαν για δεύτερη φορά, μετά το 2016, στην σκηνή του ΑΝ και ως δια μαγείας όλη η κούραση που κουβαλάνε, από την μεγάλη περιοδεία τους, εξαφανίστηκε.
Υποδοχή ήρωα για τον CJ, που πρώτη φορά έρχεται στην χώρα μας, και η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει. Παλιά και νέα πρόσωπα, πολλοί τόνοι διασκέδασης και πολύ “ξύλο” πλαισίωσαν ένα setlist βγαλμένο από τα όνειρα του πιο φανατικού οπαδού τους! Με το ταλέντο τους και τον πολλαπλό εξοπλισμό τους, ο ήχος τους ήταν αψεγάδιαστος. Ο Andy με την καινούρια του κιθάρα απέδωσε τα solo ευδιάκριτα, με όγκο και κατάφερε να ξεχωρίσει με ευκολία. Εξαιρετική και η δουλεία του ηχολήπτη τους, που δεν άφησε τίποτα στην τύχη και φρόντισε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.
Όλοι οι συντελεστές, σαν γρανάζια καλολαδωμένης μηχανής και με άκρατο επαγγελματισμό απέδωσαν στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους. Με μεγάλο ενθουσιασμό, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν στην Ελλάδα, αφοσιώθηκαν ώστε να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό στο κοινό που αδημονούσε. Μέχρι και το τελευταίο κομμάτι του setlist ο κόσμος δεν σταμάτησε να δίνει το παρόν, είτε με wall of death, είτε με moshing, είτε ανταποκρινόμενος στην χιουμοριστική διάθεση του CJ.
Σε συζήτηση που είχαμε αργότερα με τους Thy Art Is Murder, μας εκμυστηρεύτηκαν πως αυτό το live ήταν ένα από τα τρία πιο δυνατά της περιοδείας τους, όσον αφορά την συμμετοχή και την ενέργεια που εξέλαβαν από το κοινό. Αντίστοιχα, το κοινό έφυγε ευχαριστημένο, καταϊδρωμένο και μετρώντας μελανιές από το pit, γνωρίζοντας πως έζησε μία από τις πιο δυνατές εμπειρίες των τελευταίων χρόνων. Τα σχόλια ήταν μόνο θετικά!
Σίγουρα οι Αυστραλοί φίλοι μας το ευχαριστήθηκαν, όπως και οι θαυμαστές του ακραίου ήχου που, ακόμα και με πατερίτσες, δήλωσαν το “παρών”!
Πολύ καλή η διοργάνωση ως προς τους χρόνους και την επιλογή του line-up. Μια βραδιά που θα μείνει αξέχαστη σε όλους μας ως ένας θετικός σταθμός του μοντέρνου ακραίου ήχου στην Ελλάδα.
Kείμενο: Σίμος Χάλαρης
Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής
647 
