Όσοι αγαπούν το hardcore, σίγουρα ξέρουνε ποιοι είναι οι Madball!
Δημιουργήθηκαν αρχικά ως παρακλάδι των Agnostic Front, αλλά σύντομα πήραν φόρα, χαράζοντας την δική τους ρότα στον H.C. χάρτη. Πλέον, ως “νονοί” της Νεοϋορκέζικης σκηνής, επιστρέφουν με τον ένατο ολοκληρωμένο τους album, στην αγκαλιά της Nuclear Blast.
To “For The Cause” έχει πολλές λεπτομέρειες, τις οποίες ακούγοντας τες καταλαβαίνεις πως έχει γίνει σοβαρή δουλειά. Στην παραγωγή του album βρίσκουμε τον Tim Armstrong (Rancid), ο οποίος συμμετέχει και στο κομμάτι “The Fog”, ενώ στην μίξη έχουμε τον Tue Madsen (Meshuggah, Dark Tranquility, Sick of it All). Καλεσμένοι σε αυτό το ένατο πάρτι των Madball είναι ο Steve Whale (The Business) που μιλάει στην εισαγωγή, ο Sick Jacken (Psycho Realm, βλ. hip hop) στο “Rev Up” και φυσικά ο τεράστιος rapper Ice-T στο “Evil Ways” και σε αυτόν τον τελευταίο θέλω να σταθούμε λίγο.
Τέσσερα χρόνια μετά το “Hardcore Lives”, οι Madball φαίνεται να προσπαθούν να δώσουν ένα διαφορετικό tempo στην πορεία τους. Με τον Matt Henderson στην κιθάρα και πάλι μετά από το “Hold it Down”, το σχήμα φαίνεται να χαλαρώνει λίγο από την πρότερη αγριάδα του και ο Freddy Cricien βγάζει ακόμη περισσότερες hip hop επιρροές στον ένατο δίσκο τους, με αποτέλεσμα σε αρκετές στιγμές να ακούγονται σαν τους Body Count. Όχι πως αυτό είναι απαραίτητα κακό! Ανάλογα το αν δέχεσαι τους Madball να παίρνουν τέτοια ρίσκα ή τους θέλεις απλά να παίζουν εκείνο το γνώριμο χοροπηδηχτό hardcore που δεν είχε και πολύ χώρο για αλλαγές και πειραματισμούς. Ένα δείγμα υποχώρησης της σκληρής τους πλευράς λάβαμε και στο “Hardcore Lives”, απλά τώρα πάνε αρκετά βήματα πιο πέρα.
Το ότι θέλουν να παίξουν λίγο και με την χαλαρή πλευρά τους φαίνεται από τα πρώτα κιόλας τραγούδια και τον ύμνο “Rev Up”, με το οποίο καλούμεθα να επαναστατήσουμε. H εναρκτήρια γκρούβα του “Smile Now Pay Later” θα ικανοποιήσει τους ορκισμένους φίλους της μπάντας, οι οποίοι ίσως κάπως παραξενευτούν με το “Rev Up” του οποίου το ρεφρέν όμως, είναι ιδιαιτέρως πιασάρικο και ξεσηκωτικό. Το “Freight Train” ακούγεται λίγο παραπάνω hard rock από ότι θα περίμενε κανείς και αν δεν είχε την γνώριμη φωνή του Freddy, θα το χαρακτήριζα filler song. Δεν βαριέσαι ας το βάλουν και αυτό, χωράει!
Το “Tempest” επανέρχεται στα κλασσικά Madball ύδατα, πάνω στα οποία πλέει και το “Old Fashioned” πριν βάλουν φωτιά με τη βοήθεια του Ice-T στο “Evil Ways”, που είναι ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια του album. Στο “Lonewolf” συναντούμε και πάλι την ήσυχη μεριά των Νεοϋορκέζων (και αυτό λίγο γλυκανάλατο), για να επιστρέψουμε στην γκρούβα με το δυναμικό “Damaged Goods” που δίνει τη θέση του στο “The Fog”, εκ των διακριθέντων του δίσκου. Το ισπανόφωνο “Es Tu Vida” δεν δίνει κάτι ιδιαίτερο στον ακροατή, ενώ το “For You” στα βήματα του “Rev Up” αν και ρίχνει τους τόνους είναι πολύ ευχάριστο κομμάτι, με πολύ συναισθηματικό χορωδιακό ρεφρέν. To ομώνυμο “For The Cause” ίσως είναι το μοναδικό κομμάτι τους album που συνδυάζει το παρελθόν της μπάντας με το πρόσωπο που πιθανόν θέλουν να δείξουν στο μέλλον, τελειώνοντας με μια reggae έκδοση του ρεφρέν του “Rev Up”, για να κλείσει ο δίσκος με έναν τρόπο όσο πιο Madball γίνεται με το “Confessions”.
Ο ήχος του album είναι ογκώδης και δεν χάνει τον όγκο τους ακόμα και όταν οι Madball χαλαρώνουν, πράγμα που δημιουργεί μια πλασματική ομοιομορφία, παρόλο που τα κομμάτια δεν την διατηρούν από μόνα τους.
Τα συναισθήματα που σου προκαλεί το “For the cause” είναι αναμφισβήτητα ανάμεικτα, αλλά η αλήθεια είναι πως το ένατο album των Madball έχει κάτι καινούργιο να δώσει. Τώρα το αν θα σου αρέσει εσένα, φίλε μου, δεν ξέρω! Προσωπικά ικανοποιήθηκα ως ένα βαθμό, αλλά δεν νομίζω πως θα το βάλω στην κορυφή των αγαπημένων μου hardcore δίσκων. Είμαι περίεργος όμως για τη συνέχεια!
637 
