Είκοσι χρόνια σχεδόν χωρίζουν την κυκλοφορία του νέου live άλμπουμ των βετεράνων Αμερικανών progsters από το “Still Life” του 1998 ( η κυκλοφορία του live “Awaken The Guardian” είναι προφανώς μια τελείως διαφορετική περίπτωση).
Η σφραγίδα άλλων δύο δεκαετιών που χαρακτηρίστηκαν από τη ανησυχητική απουσία σχεδόν εννέα χρόνων και κατέληξαν σε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της καριέρας τους, το “Theories Of Flight” του 2016, μπαίνει ξανά με μια συλλογή από ζωντανές ηχογραφήσεις σε ευρωπαϊκές αίθουσες, όπως εμφατικά δηλώνει και ο τίτλος του. Όπως έχει άλλωστε φανεί και σε κάθε επίσκεψη στη χώρα μας, η σχέση τους με τον κόσμο που τους ακολουθεί με συνέπεια, είναι ιδιαίτερη και δικαιολογημένα καθορίζει ξανά την επιλογή των ηχογραφήσεων.
Είναι μάλλον περιττό να επισημάνει κανείς τη σημασία και το βάρος του γκρουπ για τον ευρύτερο χώρο του progressive metal, καθώς, και με τη δική τους διακριτική και επιλεκτική ευελιξία, ο χρόνος τους έχει φερθεί ιδιαίτερα καλά σε σύγκριση με πολλούς από τους επώνυμους συνοδοιπόρους τους από τα 80’s. H σημερινή ομάδα/πεντάδα γύρω από τον πυρήνα του αρχηγού Jim Matheos και του τραγουδιστή Ray Alder, παρουσιάζει μια οικογενειακή ισορροπία που αναδύεται και στη σκηνή.
Το “Live Over Europe” με αριθμούς, περιλαμβάνει ηχογραφήσεις από οχτώ διαφορετικές πόλεις στη διάρκεια της ευρωπαϊκής περιοδείας “Theories Of Flight 2018”, 23 τραγούδια και 138 λεπτά μουσικής: μια χορταστική κυκλοφορία σε διπλό cd και τριπλό βινύλιο.
Καλύπτοντας όλη την περίοδο του Ray Alder, από το “No Exit” ως σήμερα, επικεντρώνεται στο πρώτο cd και στο πρόσφατο άλμπουμ, με τέσσερα τραγούδια. Το εναρκτήριο “From The Rooftops” μας εισάγει στην ατμόσφαιρα του live ιδανικά, εμπεριέχοντας όλα τα στοιχεία που τους κάνουν μοναδικούς, από τον αρχικό εσωτερικό λυρισμό μέχρι την πειθαρχημένη, τεχνική οργή του ξεσπάσματος. Το “Seven Stars” με την προφανή του λάμψη, θα αποτελέσει μάλλον το νέο μέλος στο καλάθι με τα μελωδικά, φιλικά δολώματα του γκρουπ μαζί με τα καθιερωμένα από το παρελθόν “Through Different Eyes”, “Point Of View”, “Eye To Eye”, “Pale Fire”. Το “The Light And Shade Of Things” αντίστοιχα, έχει ήδη τρυπώσει στην κολεκτίβα των απαιτητικών τραγουδιών τους, με τα “Eleventh Hour”, ‘Monument”, “Still Remains” και τα υπόλοιπα. Το “SOS” συμπληρώνει την τετράδα του “Theories…” με μια ιδιαίτερα φορτισμένη απόδοση.
Η μεγάλη επιτυχία του “Live…” είναι πως καταφέρνει να μεταφέρει την εντύπωση μιας ομοιογενούς εμφάνισης, μιας ολοκληρωμένης παράστασης του γκρουπ, με σπουδαία ροή, συνέπεια στο συναίσθημα και ιδανικό κούμπωμα στη διαδοχή των τραγουδιών. Η δουλειά του Jens Bogren στη μίξη, και του Tony Lindgren στο mastering, είναι εξαιρετική. Πέρα από την υποδειγματική συμφιλίωση των ηχογραφήσεων, ο συνολικός ήχος είναι ζεστός, ζωντανός και με ισορροπημένη κατανομή.
Οι πέντε μουσικοί, πέρα από τη δεδομένη ικανότητα απόδοσης, επικοινωνίας και συντονισμού, αποπνέουν την ικανοποίηση της επαφής με το κοινό. Με όπλο τη σπουδαία διαχείριση του ήχου, υπάρχουν λεπτομέρειες και αποσπάσματα που αποκαλύπτουν μια ξεχωριστή ένταση και κορύφωση, αυτής της αυθεντικής ζωντανής ανάφλεξης. Το groove στο μέσο του “Pieces Of Me” πραγματικά δαγκώνει, οι εκρήξεις του “One” απογειώνονται, ενώ οι εσωτερικές πτώσεις του “And Yet It Moves” σε τυλίγουν περίεργα, χωρίς αυτές οι μικρές, πολύτιμες στιγμές να τελειώνουν εκεί.
Μεγάλος πρωταγωνιστής και ιδανικός διαχειριστής της πολύ δύσκολης αποστολής του, ο Ray Alder. Χωρίς να κρύβει πια στο λαρύγγι του τη φωνή του ’90, αποκαλύπτει μια σοφή προσαρμοστικότητα στις σημερινές του δυνατότητες. Αυτό γίνεται με κριτήριο πάντα το συναίσθημα και οι γραμμές του στρογγυλεύουν υπέροχα το τελικό αποτέλεσμα, αν και είναι γενικά σε εξαιρετική κατάσταση.
Σε μια εποχή που η εύλογη ερώτηση «τι μπορεί να προσθέσει μια νέα live κυκλοφορία», στο υλικό που έχει ήδη ένας συνεπής οπαδός του γκρουπ, οι Fates Warning, διατηρώντας έναν σκελετό από τους γνωστούς αναντικατάστατους πυλώνες της δισκογραφίας τους, συμπληρώνουν τη σπουδαία ζωντανή απόδοση ενός “Best Of” της Alder-era, παράλληλα με τη στήριξη του πρόσφατου δίσκου. Εκτελεστικά και ηχητικά το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, συναισθηματικά το κάνουν όπως κάθε φορά με κατάθεση ψυχής.
Χωρίς να είμαι ο μεγαλύτερος υπέρμαχος των live albums, ομολογώ πως είναι δύσκολο να γίνεις κυνικός με το “Live Over Europe”. Πέρα από όλα τα υπόλοιπα, ξέρουμε πως αυτοί οι άνθρωποι θα φροντίσουν μέχρι και την τελευταία σημειολογική λεπτομέρεια που μετράει για τους ίδιους, όπως προλογίζει ο Alder το “Seven Stars” τη σημασία της επιστροφής στη Θεσσαλονίκη μετά από περισσότερα από τέσσερα χρόνια.
Η αλήθεια είναι βέβαια, πως όλοι εμείς που τους αφουγκραζόμαστε τόσα χρόνια τώρα, δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο.
«Καληνύχτα, Αθήνα…»
596 
