ROCKWAVE FESTIVAL Day 3 (03/07/11) Terra Vibe

Είναι θετικό το ότι το Rockwave προσπαθεί να μιμηθεί τα festival του εξωτερικού και για αυτό το λόγο ξεκινάει από νωρίς… Το κακό όμως είναι πως από τις 11 και κάτι ψιλά, έως το μεσημέρι δύο μονάχα σχήματα έκαναν την εμφάνισή τους και όπως ήταν λογικό εκείνες τις ώρες το Terra Vibe ήταν σχεδόν άδειο! Από την άλλη βέβαια και περισσότερες μπάντες να υπήρχαν, με τέτοια ζέστη είναι δύσκολο να το πάρεις απόφαση να μεταβείς από νωρίς στη Μαλακάσα…

63 High

Έναρξη λοιπόν της τρίτης και τελευταίας μέρας του Rockwave με τους Θεσσαλονικείς 63 High να κάνουν ότι μπορούν για να ξυπνήσουν όσους γενναίους είχαν φτάσει από νωρίς. Δεν τους είχα ξανακούσει και ομολογώ πως οι punk συνθέσεις τους μου κίνησαν την περιέργεια. Κρίμα που δεν τους πρόλαβαν και άλλοι… Εύστοχο πάντως το κλείσιμο με το “Biltzkrieg Pop”, μιας και λίγες ώρες μετά ο Marky Ramone θα έκανε την εμφάνισή του.

Dept

Η αλήθεια είναι πως την ώρα που έπαιζαν οι Dept, έκανα μια εκτενή βόλτα στο συναυλιακό χώρο, οπότε η μουσική τους λειτούργησε ως ενός σημείου ως soundtrack. Δε λέω, φιλότιμη προσπάθεια, αλλά όσοι ήμασταν εκεί είχαμε περισσότερο το νου μας στην εύρεση κατάλληλου δέντρου για σκιά… Είχαμε άλλωστε να περιμένουμε μια ολόκληρη ώρα για τους επόμενους…

Στέφανος Στεφανόπουλος

Viza

rockwave11_Viza

Όταν κατά τις 14:00 έφτασα στο χώρο του Terra Vibe, ντάλα καταμεσήμερο, η προσέλευση του κόσμου ήταν απογοητευτική. Μουδιασμένη από τον ήλιο κατακούτελα εισήλθα στο festival και προχώρησα αποφασισμένη να βρω μια σκιά να αποθέσω το κορμί μου.

Στην μικρή σκηνή όμως, τη λεγόμενη Vibe stage, με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη! Ήταν οι Viza, το συγκρότημα που άνοιξε τη συναυλία του Serj Tankian πέρσι και που φέτος είχε αναλάβει μαζί με τους Dept και 63 High να καλωσορίσουν τους από νωρίς αφιχθέντες του Rockwave. Ο κόσμος ήταν λίγος αλλά η ενέργεια που εξέπεμπε η μουσική και τα μέλη του συγκροτήματος είχε κατακλίσει τον χώρο. Η μουσική τους, ένα πάντρεμα αρμενο-αραβο-ελληνικών τόνων με απίστευτα φωνητικά ήταν ότι έπρεπε για να μας βάλει στο ρυθμό του festival. Ήμασταν λίγοι αλλά τον κάναμε τον πανικό μας. Οι τύποι είναι φοβεροί και προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αρέσει το alternative rock με folklore στοιχεία να τους ακούσει οπωσδήποτε γιατί τα σπάνε!

Κωνσταντίνα Κατσίγιαννη

Marky Ramones Biltzkrieg

rockwave11_Ramone

Με τον κόσμο ακόμα να μη θέλει να στηθεί στο λιοπύρι, το Terra Vibe φάνταζε άδειο όταν ο Marky Rammone ανέβηκε στη σκηνή με το προσωπικό του σχήμα, Biltzkrieg. Λίγες νότες όμως ήταν αρκετές ώστε να μαζευτούν αρκετοί μπροστά από τη σκηνή και να χορέψουν με όλες τις κλασσικές επιτυχίες των Ramones! Το ευχάριστο είναι πως τελικά ο Marky, με τραγούδια όπως Do You Wanna Dance, Sheena Is a Punk Rocker, Commando, The KKK Took My Baby Away, Pet Sematary και I Wanna Be Sedated κατάφερε να ξεκουνήσει πολύ λαό από τις σκιές τους, κάνοντάς τον να περάσει καλά. Συνοδοιπόρος σε αυτήν την προσπάθεια ο Michael Graves (πρώην τραγουδιστής των Misfits), ενώ μοναδικός εχθρός ο ντάλα ήλιος, ο οποίος λύγισε ένα μέρος του ακροατηρίου προτού τελειώσει η μπάντα. Ακούσαμε κυρίως τραγούδια από Ramones, με εξαίρεση τα “Dig Up Her Bones” (Misfits), “Ramones” (Motorhead) και “What a Wonderful World” (Louis Armstrong). Αναμενόμενη παρουσία, δίχως πρωτοτυπία και με το πάλαι άλλοτε κλασσικό “one, two, three, four…” να φαντάζει κάπως γραφικό πλέον. Δεν πειράζει, με αυτά μεγαλώσαμε και περνάμε ακόμα ευχάριστα στο άκουσμά τους.

Therapy?

rockwave11_Therapy

Μεσημέρι βγήκαν οι Therapy?, οι οποίοι είχαν μεγαλύτερη ανταπόκριση σε σχέση με τον Marky Ramone, αλλά ο χώρος δεν είχε αρκετό ακόμα κόσμο… Η αρχή έγινε με το Meat Abstract και ακολούθησαν οι γνωστές λίγο πολύ σε όλους επιτυχίες του σχήματος, ενώ κάποια μικρά pit έκαναν την εμφάνισή τους. Die Laughing, Stories, Teethgrinder και Potato Junkie ταρακούνησαν τους παρευρισκόμενους, ενώ τα Nowhere, Diane και Screamager που έκλεισαν το setlist των Therapy? αποτέλεσαν και τις καλύτερες στιγμές της εμφάνισης τους. Η μοναδική “κοιλιά” έγινε στα Exiles (από το album “Crooked Timber”) και Living In the Shadow of a Terrible Thing (ακυκλοφόρητο) όπου το κοινό χάζευε αμήχανα τη σκηνή… Τους έχω δει αρκετές φορές, αλλά σπάνια τους βαριέμαι! Μοναδική ένσταση η έμφαση στα πρώτα χρόνια πορείας τους και η παράλειψη οποιοδήποτε τραγουδιού από το 1999 έως και το 2008 (με μόνη εξαίρεση το Rust από το album “High Anxiety”). Πάντα ευπρόσδεκτοι!

Monster Magnet

rockwave11_Monster Magnet

Δεν ξέρω εάν φταίει η ζέστη, ή το ότι τους έχω δεί αρκετές φορές. Η εμφάνιση των Monster Magnet την Κυριακή δεν πιστεύω πως ήταν από τις καλύτερές τους. Για να είμαι ειλικρινής υπήρξαν στιγμές που βαρέθηκα και δεν το παθαίνω κανονικά με αυτό το συγκρότημα! Ίσως φταίει και η επιλογή κομματιών, μιας και έλαμψαν δια της απουσίας τους συναυλιακοί ύμνοι όπως “Negasonic Teenage Warhead”, “Heads Explode”, “Unbroken” και “Monolithic Baby!”. Αντί των παραπάνω ακούσαμε τα Nod Scene (cool μεν, αλλά…), The Right Stuff (διασκευή από Robert Calvert) και Look to Your Orb For the Warning(το οποίο λατρεύω, αλλά σίγουρα δεν ταιριάζει σε festival). Από το πρόσφατο “Mastermind” ακούσαμε μονάχα τα Hallucination Bomb και Dig that Hole, προσπερνώντας το single του δίσκου, “Gods and Punks”. Ευτυχώς ικανοποίησαν τα Tractor, Dopes to Infinity και Crop Circle, ενώ τα “Powertrip και Space Lord έμειναν για το τέλος. Ευελπιστώ σε κανονικό live τους, γιατί αυτό της Κυριακής έμοιαζε περισσότερο με ορεκτικό!

Στέφανος Στεφανόπουλος

Kyuss Lives

rockwave11_Kyuss

Και μ’ αυτά και μ’ εκείνα κοντεύει 19:00 η ώρα και ναι ήρθε η ώρα των Kyuss Lives! Τους αγαπώ τους εκτιμώ αλλά κάτι δεν μου έκατσε καλά… Μάλλον δεν μ άρεσε ο τόπος και ο χρόνος. Κρίνοντας εκ των υστέρων, μου έδωσαν την αίσθηση ότι ήταν πολύ “heavy” για μετά από όλα αυτά τα “ξεσηκωτικά” group (Monster Magnet χάθηκα κάπου μεταξύ τουαλέτας, κιοσκιού για εισιτήρια και bar) και είναι βέβαιο ότι λατρεύω να τους ακούω σε κλειστό χώρο, κατά προτίμηση βράδυ και χειμώνα. Βέβαια αυτή είναι η άποψή μου, που δεν την ενστερνίζονται και πολλοί και αυτό φαίνεται εκ του αποτελέσματος. Ύστερα από την τελευταία τους sold out επίσκεψη στη χώρα μας ήταν μια ευχάριστη σκέψη η συμμετοχή τους στο festival, και ωραία περάσαμε στην τελική… Anyway από πλευράς κομματιών ικανοποιηθήκαμε, παρόλο που δεν ακούσαμε τα “Green Machine” και “Demon Cleaner”, αλλά έτσι είναι δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή. Μας αποζημίωσαν άλλωστε με κομμάτια όπως Gardenia, Hurricane, One Inch Man, Asteroid και “100ο”. Τώρα που το καλοσκέφτομαι, ίσως να ταίριαζαν περισσότερο ως headliners και όχι ως support…

Flogging Molly

rockwave11_Flogging Molly

Αν όλοι οι προηγούμενοι μας ανέβασαν τη διάθεση, οι Flogging Molly, όπως ήταν και αναμενόμενο, μας έστειλαν αλλού γι’ αλλού! Τους συναντήσαμε και αυτούς στην μικρή σκηνή κατά τις 20:00, και με τους ιρλανδο-πανκίζοντες ρυθμούς τους μας ξεσήκωσαν. Το απίστευτο με αυτό το συγκρότημα είναι ότι είτε είσαι fan τους είτε όχι, δεν γίνεται να μην σε παρασύρουν! Για μένα ήταν από τις καλύτερες εμφανίσεις, αν όχι η καλύτερη! Ο κόσμος έκανε σαν παλαβός! Χόρευε, τραγουδούσε και μοιραζόταν χαρωπά τον ιδρώτα του με τους υπόλοιπους αψηφώντας τη ζαβλακομάρα της απογευματινής ζέστης. Δεν έλειψαν τα κοινωνικό-πολιτικά μηνύματα αλληλεγγύης, τα κωλοδάχτυλα αλλά και η κριτική για τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα αυτόν τον καιρό. Όπως και να ‘χει τους ξανά-λατρέψαμε, μας ξανά-ευχαριστήθηκαν, αλ­λη­λο­ΰπο­στηριχθήκαμε για τα δεινά που μας έχουν βρει, ιρλανδούς και έλληνες, και χορέψαμε από κοινού εν ονόματι της ειρήνης σε punk ρυθμούς (λίγο οξύμωρο αλλά από μια άποψη αρκετά προοδευτικό, τι λέτε?)

Κωνσταντίνα Κατσίγιαννη

Gogol Bordello

rockwave11_Gogol_Bordello

Πλέον δεν υπάρχει λόγος αμφισβήτησης… Η τρίτη και τελευταία μέρα του φετινού Rockwave έμελε να ήταν και η πιο πετυχημένη. Μην ήταν η ποικιλομορφία του billing; Το σχετικά φθηνό εισιτήριο; Όπως και να έχει, οι περισσότεροι ήρθαν αφότου είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος και από ότι φάνηκε έκαναν τόσο δρόμο για να χορέψουν. Την αρχή στο πανηγύρι την έκαναν οι εξαιρετικοί Flogging Molly και την σκυτάλη την πήραν οι Gogol Bordello. Το δυστύχημα είναι όμως πως τους έπεσε κάπου στα μέσα του setlist, ενώ η όλη εμφάνιση σώθηκε πάλι προς το τέλος. Καμία σχέση με την προ εξαμήνου εμφάνισή τους στο Fuzz, ή με τις προηγούμενες. Ίσως να φταίει πως στις αποσκευές τους είχαν και ένα μέτριο σχετικά δίσκο… Όπως και να έχει, τραγούδια όπως Wonderlust King, Immigrant Punk και Start Wearing Purple πάντα θα ξεσηκώνουν και αυτό ακριβώς έκαναν και χτες. Λέω να μη γράψω περισσότερα… Έτσι και αλλιώς το πιθανότερο είναι να τους ξαναδούμε σε λίγους μήνες!

Prodigy

rockwave11_Prodigy

Σύσσωμο το Terra Vibe περίμενε να βγουν στη σκηνή οι άνθρωποι που επηρέασαν όσο λίγοι τη μοντέρνα ηλεκτρονική μουσική. Οι Prodigy μάζεψαν περισσότερο κόσμο από ότι περίμενα και από εκεί που έβλεπες σοβαρά βλέμματα με μαύρα rock/ metal μπλουζάκια, γινόσουν μάρτυρας μιας ξαφνικής αλλαγής, μιας και τα ίδια πρόσωπα χόρευαν και τα έδιναν “όλα” υπό τους ήχους των Breathe, Firestarter και Voodoo People. Εγώ δεν τρελάθηκα, για να πω την αμαρτία μου… Ίσως επειδή το όλο σκηνικό ήταν απλώς μια επανάληψη. Επίσης με κούρασαν τα γκαρίσματα του Maxim, ο οποίος φωνητικά καπάρωνε συνέχεια τον Keith. Κατά τ’ άλλα, προβλέψιμοι και με μια ελαφριά essence “πριονιού” ελέω “Invaders Must Die”. Σίγουρα το highlight της βραδιάς ήταν το Their Law, μαζί με το Out of Space το ποίο έκλεισε και την εμφάνιση των Prodigy στο Terra Vibe. Βέβαια το ότι έπαιξαν μονάχα μία ώρα και ένα τέταρτο, δε συντέλεσε θετικά. Από την άλλη, για μια ακόμη φορά, ακούσαμε όλα τα “hits” της μπάντας, “χτυπηθήκαμε” και χορέψαμε, οπότε ας μην πα­ρα­πο­νιέμαι.

Στέφανος Στεφανόπουλος

Αντί Επιλόγου…

Εν κατακλείδι ήταν μια ευχάριστη μέρα και παρ’ όλες τις μουσικές αντιθέσεις καταφέραμε να ισορροπήσουμε μεταξύ των πανκο-μεταλο-rave ρυθμών, κέφι και διάθεση να υπάρχει και όλα γίνονται! Σχετικά με της παροχές του festival για μια ακόμη χρονιά λατρέψαμε την αναμονή στις πεντακάθαρες τουαλέτες, τα πλαστικά ποτηράκια μπυρίτσας και τις λαχταριστές μισοριξιές – hotdog των 3 €. Του χρόνου να θυμηθώ να πάρω ταπεράκι σπανακόπιτα από τη μαμά… κάθε φορά τα ίδια λέω.

Κωνσταντίνα Κατσίγιαννη

Ανάμεικτα συναισθήματα για το φετινό Rockwave, μιας και όλα τα είχαμε ξαναδεί, απλώς με υψηλότερες τιμές. Μήπως τελικά να αποφεύγω τα live του χειμώνα και να περιμένω μήπως στο μέλλον η Didi φέρει όλα μαζί όσα χάσω, για να τα δω σε μορφή οι­κο­νο­μι­κού πακέτου;

Στέφανος Στεφανόπουλος

Photos: Φάνης Παπαχριστόπουλος

rockwave11_people2

506