Ανέκαθεν λίκνο ακρότητας η Θεσσαλονίκη (η πιο γκαύλα πόλη του κόσμου) ξέβρασε ακόμη ένα πενταμελές σχήμα που ασχολείται με το αγαπημένο death metal, τους Psyanide, οι οποίοι παρουσιάζουν το debut album τους.
Η μπάντα αναμιγνύει δυο σχολές. Η μια, αυτή του απολύτως σύγχρονου death το οποίο πρεσβεύεται από μπάντες όπως οι Lamb Of God και οι Machine Head, εμφανίζεται στις δομές των κομματιών, με άκρως τεχνικά riffs από τους Γιώργο Καραζώη και Kώστα Αλβανό ενώ η άλλη, αυτή του ευρωπαϊκού death metal (κυρίως The Haunted και λίγo από Gojira) κάνει την εμφάνισή της στις μελωδικές στιγμές των πολύ όμορφων κατά κανόνα solo parts. Από πίσω τους ένα ρυθμικό δίδυμο που παρέχει το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού του debut: την groovy αίσθηση η οποία είναι διάχυτη στο σύνολο του album. Λεκτική συνισταμένη ο Διονύσης Κλόκας ο οποίος κινείται σε βαθιά βορβορώδη growling επίπεδα.
Παρά την ανάμιξη των επιρροών, θεωρώ ότι η μουσική των Psyanide έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα, είναι σχετικά αυθεντική και το πιο προσεγγιστικό άκουσμα θα έλεγα ότι είναι το υλικό των πρόσφατα διαλυμένων συμπατριωτών τους Dagger Of Betrayal (!). H ομοιογένεια των επιμέρους στοιχείων της θηριωδίας και της μελωδικότητας είναι εντυπωσιακή και trademark θα έλεγα ότι είναι οι γέφυρες των κομματιών που κινούνται όλα στο ίδιο επίπεδο (αν και ξεχώρισα από την πρώτη ακρόαση τα Trivium-ικά “Step by Step” και “Cause of Life”).
Unearth attitude στο “Come Undone”, αρκετοί core-ισμοί στα “The Underdogs” και “From Flesh to Gold”, ματιές στους Gojira στο “Schizo” και μοντερνοποίηση του The Haunted-ικού thrash / death στο “When Honor Is Gone”, κομμάτια υπό έναν καθαρότατο ήχο από τον Στέλιο Κοσλίδη (τα έχουμε ξαναπεί για τις τάσεις guru-ποίησης του συγκεκριμένου παραγωγού), extra credit επίσης μιας και θέτει το ηχητικό χάος εν τάξει.
Στη σούμα, η δισκογραφική εκκίνηση των Psyanide είναι πολύ καλή. Καλοπαιγμένο τεχνικό υλικό, που φίλους του σύγχρονου death metal, όσο και αυτούς που τους αρέσει η εκτελεστική “δυσκολία”, θα τους ικανοποιήσει. Εγείρουν προσδοκίες για τη συνέχεια. Προσωπικά, πιστεύω ότι εκπνέουν καλλιτεχνική εμπιστοσύνη και το επόμενό τους βήμα θα δείξει την οριστική δυναμική τους ως μπάντα. Εξαιρετική δισκογραφική αρχή το “I Declare War”, όπως και να ‘χει.
https://www.facebook.com/PsyanideOfficialBand/
735 
