Το ομώνυμο ντεμπούτο τους (2014) μου είχε κάνει εντύπωση για το ατυχές εξώφυλλο και την υπέροχη psych blues rock μουσική που είχε βασικές επιρροές την αμερικάνικη σχολή (βλέπε CCR), αλλά και τους Cream.
Τους έχασα λίγο ενδιάμεσα, όταν και κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους “Coming Back Again” (2016), αλλά όταν ήρθε στα χέρια μου το “Absolutely” (2018) αμέσως θυμήθηκα πόσο μου άρεσε η μουσική τους.
To τρίο από το Brooklyn ακούγεται σαν κάποια μετενσάρκωση ομάδας μουσικών από τα τέλη των 60s και που έχουν κάνει remastered σε κάποιο album της ένδοξης εποχής τους ή κάποιας άλλης μπάντας τύπου Golden Earing τέλος πάντων.
Εξαιρετική ρετροφέρουσα παραγωγή, αλλά χωρίς να πατσαβουρεύει για να φαίνεται αυθεντική και όμορφα κομμάτια σε σύνθεση και εκτέλεση, από μουσικούς που θα ήθελαν να έχουν προλάβει των JFK στην προεδρία των ΗΠΑ!
Οι διφωνίες που κάνουν οι Adam Kriney (τύμπανα, βλέπε και La Otracina) και Michael Rafalowich (κιθάρα) δίνουν μια έξτρα live αίσθηση στην όλη παραγωγή και αισθάνεσαι πως είσαι κάπου κοντά τους και λικνίζεσαι με τις γκρουβάτες μελωδίες τους.
Οι The Golden Grass είναι ένα συγκρότημα που όχι μόνο τιμάει τις επιρροές του, αλλά σιγά σιγά τις κοιτάει και κατάματα, παίζοντας με όλη τους την ψυχή, αποτυπώνοντας την σε κάθε κομμάτι σε αυτά τα 39 λεπτά του “Absolutely”.
Αν σου αρέσουν τα 60s-70s και revival μπάντες σαν τους Samsara Blues Experiment, Wedge και λοιπούς, πρέπει οπωσδήποτε να ανακαλύψεις τους Golden Grass. Η μουσική τους είναι ικανή να γεμίσει λουλούδια τη γέφυρα του Brooklyn, λουλούδια που ευωδιάζουν παλαιομοδίτικη rock.
Highlights: “Show Your Hand”, “The Spell”, “Begging the Question”
680 
