Επιστροφή για μια από τις δημοφιλέστερες μπάντες του ευρωπαϊκού metal, τους Νορβηγούς Dimmu Borgir που επανέρχονται με το δέκατο album τους, σε μια καριέρα που ήδη έχει διαρκέσει δυο και κάτι δεκαετίες.
Η γνώμη μου είναι ότι η πορεία τους από το (αξιόλογο, να τα λέμε κι αυτά) “Enthrone Darkness Triumphant” είναι σταθερά και σταδιακά πτωτική και η δημοτικότητά τους στηρίζεται κυρίως στην αέανη κόντρα μεταξύ των οπαδών και των haters της μπάντας. Ξεκαθαρίζοντας ότι δεν ανήκω σε κανένα από τα δυο άκρα, η προσωπική μου γνώμη είναι ότι πρόκειται για μια υπερτιμημένη μπάντα που επέζησε λόγω του hype και του εκθειασμού από τον ειδικό τύπο, με ίσως μια προφανή συνεισφορά στα metal δρώμενα την πρόταση ενός ύφους – πτυχής του black metal η οποία θέσπισε έναν νέο “ορίζοντα” που η αλήθεια είναι ότι προσέλκυσε πολλούς ακολουθητές.
Η μουσική τους στο “Eonian” δεν έχει παραλλαχθεί τόσο δραστικά συνθετικώς αλλά ως δεδομένο πρέπει να ληφθεί ότι οι Dimmu Borgir πλέον δεν ανήκουν σε καμμία περίπτωση στο χώρο του black metal. Παρουσιάζουν συγγενική μουσική με αυτή των Therion, δηλαδή επί της ουσίας πρόκειται για συμφωνική μουσική που το μοναδικό στοιχείο που τη συνδέει με το black είναι τα φωνητικά του Shagrath τα οποία έχουν καθαρίσει αρκετά.
Δεδομένο επίσης είναι ότι το “Eonian” είναι στα σίγουρα καλύτερο από το απαράδεκτο “Abrahadabra”. Βέβαια αυτό το γεγονός δεν το κάνει και τόσο σπουδαίο. Το album έχει κάποιες καλές στιγμές όπως τη solo γέφυρα του “Interdimensional Summit”, το πολύ καλό “Aetheric” και τον αρκετά καλό doomy επίλογο “Rite of Passage”. Από εκεί και πέρα, “επιστροφές” σε παλιά λημέρια στα “The Empyrean Phoenix”, “Alpha Aeon Omega” και αρκετοί Kovenant-ισμοί που δεν έχουν να επιδείξουν κάτι το συνταρακτικό.
Η εικόνα που μου άφησε το “Eonian” είναι μάλλον μέτρια και θεωρώ ότι απευθύνεται κυρίως προς αυτούς που συγκινούνται με τον άπλετο συμφωνισμό στο metal τους, πράγμα που συμπεριλαμβάνει στο εν δυνάμει ακροατήριό τους και πολλούς “ορθόδοξους” metallers. Από την άλλη δεν ενδείκνυται για επίσης “ορθόδοξους” black / ακραίους metallers οι οποίοι θεωρητικά πάτησαν το stop στα πρώτα πέντε δευτερόλεπτα ακρόασης. Τους δικαιολογώ. Για τον γράφοντα, ούτε κρύο ούτε ζέστη με τη συγκεκριμένη κυκλοφορία.
https://www.facebook.com/dimmuborgir
https://www.dimmu-borgir.com
732 
