2η μέρα του release festival 2018. Η ζέστη ακόμα περισσότερη, το ίδιο και η κίνηση προς την πλατεία Νερού (εύκολη δικαιολογία για την καθυστερημένη άφιξη αυτή….) .
Και μιας και δεν αναφερθήκαμε στην διοργάνωση την πρώτη μέρα, με εξαίρεση την μία μόνο πύλη εξόδου στο τέλος της συναυλίας, με αποτέλεσμα έναν (μικρό είναι η αλήθεια ) συνωστισμό, όλα ήταν εξαιρετικά. Πολλά bar με αποτέλεσμα μικρές ουρές, κάδοι σκουπιδιών και ανακύκλωσης παντού, διάφορα περίπτερα και πολύ καλή η κατάσταση με τα wc (το χαρτί στους νιπτήρες δεν τελείωσε ποτέ ….στην Ελλάδα όντως είμαστε;). Ένα μπράβο λοιπόν από μένα.
Angelika Dusk
Χωρίς να προλάβω δυστυχώς να την παρακολουθήσω, (όπως ούτε τους Magenta Flaws), παρευρισκόμενοι μου μετέφεραν ότι το set της γνωστής Ελληνίδας ήταν πολύ καλό, γεμάτο κέφι και με την σιγουριά που της δίνει η εμπειρία που έχει αποκτήσει πια.
Golan
Το τρίο από το Βουκουρέστι μου άφησε άριστες εντυπώσεις. Με ένα μέλος πίσω από τα pc ο οποίος ανέλαβε και τα φωνητικά, άλλο ένα στην κιθάρα και το μπάσο και το τρίτο να εναλλάσσεται μεταξύ synths, τρομπέτας και φλάουτου, παρουσίαζαν την εντελώς dance φιλοσοφίας μουσική τους.
Η αλήθεια είναι ότι η ατμοσφαιρική house που έπαιξαν, θέλει τον κλειστό της χώρο και τα φώτα της για αποδώσει στο maximum, αλλά πάρα τις αντίξοες συνθήκες, ήταν αρκετά καλοί. Ειδικά ο συνδυασμός του έντονου beat με το φλάουτο, απλά εξαιρετικός. Υποσχόμενοι οι φίλοι Ρουμάνοι , με την συνέχεια του φεστιβάλ να μας πάει σε εντελώς άλλα μονοπάτια και να καλωσορίζει τους….
UB40
Με τόσες δεκαετίες ζωής πίσω τους, αν μη τι άλλο χαρακτηρίζονται κλασικοί. Αυτό ήταν εμφανές και από το κοινό που ήρθε για να τους δει, μιας και αρκετοί μεγαλύτεροι σε ηλικία βρέθηκαν στην πλατεία Νερού, για την πρώτη εμφάνιση των Βρετανών στη χώρα μας. Και οι πολυπληθείς επί σκηνής UB40, έκαναν αυτό που ξέρουν. Χαλαροί reggae ρυθμοί, λίκνισμα του κόσμου, παρουσιάζοντας τόσο τα παλιά τους κομμάτια, όσο και κάποια από το (Νο.2 στην Αγγλία) τελευταίο τους album.
Ο Astro έκανε αρκετές προσπάθειες να αλληλεπιδράσει με τον κόσμο, ενώ ο (αγνώριστος λόγω ηλικίας και κιλών) Ali Campell, μου φάνηκε ότι έκανε απλά τα απολύτως απαραίτητα. Εκτιμώ ότι ο κόσμος τους ευχαριστήθηκε, ειδικά στο τελείωμα του live με τα Falling in love και Red red wine. Δεν έχω κάτι ιδιαίτερα αρνητικό να τους προσάψω, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν με ενθουσίασαν κιόλας.
Setlist:
1.Here I Am (Come and take Me)
2.Wear You To The Ball
3.Homely Girl
4.Version Girl
5.One in Ten
6.Cherry Oh Baby
7.Just Another Girl
8.Rat in mi Kitchen
9.She Loves Me Now
10.Silhouette
11.Kingston Town
12.Many Rivers to Cross
13.Food for Thought
14.How Could I Leave
15.(I Can’t Help) Falling In Love
16.Red Red Wine
Thievery Corporation
Πάλι εσείς εδώ… Γνωστή και safe επιλογή των διοργανωτών απ τη μία, εγγυημένη διασκέδαση κάθε live τους απ’ την άλλη. Τους έχω δει τόσες φορές κι όμως ποτέ δεν τους βαριέμαι. Μετά από την περσινή εμφάνιση, επέστρεψαν, έχοντας και καινούργιο album στις αποσκευές τους.
Η επιλογή του set όμως, δεν έδωσε βαρύτητα στο καινούργιο υλικό (και πολύ σωστά έκανε), αλλά περιείχε μια γκάμα τραγουδιών από όλη την εικοσάχρονη και κάτι πορεία τους. Και όπως κάθε φορά, ήταν εξαιρετικοί. Η έλλειψη live πνευστών με χάλασε λίγο αρχικά (ήταν προηχογραφημένα, άγνωστο το γιατί), αλλά στην πορεία μας έκαναν να το ξεχάσουμε εντελώς.
Όπως πάντα, η παρέλαση τραγουδιστών από την σκηνή, ήταν διαρκής. Μια ο Mr. Lif (τι μορφή!!) να μας ξεσηκώνει, μια η Loulou, μια η –αγαπημένη- Natalia Clavier, να εναλλάσσουν ρυθμούς και αίσθηση. Και η πιο πρόσφατη προσθήκη στην μεγάλη οικογένεια της κολλεκτίβας, η Raquel Jones, έκλεψε και πάλι την παράσταση, με την καταπληκτική της φωνή και την εμφάνιση της ταυτόχρονα. Και ο ηγέτης και εγκέφαλος Rob Garza, μετά από την παρουσίαση των μελών του group, δεν παρέλειψε να τονίσει πόσο πολύ αγαπά την Αθήνα.
Μετά από ένα χορταστικό encore και με επιλογή για κλείσιμο (τι άλλο;), το Richest man in Babylon, οι thievery μας καληνύχτισαν, αφού πρώτα κατάφεραν να παίξουν με όλες τις αισθήσεις μας. Από την trippy αίσθηση των παγκόσμιων μουσικών τους, στο ξεσήκωμα και τον ασταμάτητο χορό και ξανά απ την αρχή, προσθέτοντας ακόμη μια υπέροχη βραδιά στις συναυλιακές μας αναμνήσεις .
Setlist:
1.Marching the Hate Machines (Into the Sun)
2.True Sons of Zion
3.Voyage Libre
4.Letter to the Editor
5.Culture Of Fear
6.Illumination
7.Until The Morning
8.Take My Soul
9.Ghetto Matrix
10.Le Monde
11.Amerimacka
12.History
13.The Heart’s a Lonely Hunter
14.Fight to Survive
15.Warning Shots
16.Road Block
17.Sweet Tides
18.Lebanese Blonde
19.Waiting Too Long
20.The Richest Man In Babylon
Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλώση
972 
