Οι δίδυμοι αδερφοί Martin, o Tom στο μπάσο και ο James στα keyboards, έχουν μια μεγάλη προϊστορία συνεργασίας σαν συνθέτες με διάφορα επιφανή ονόματα του hard rock, όπως οι Danny Vaughn, Joe Lynn Turner, House Of Lords, Ted Poley, και αρκετοί άλλοι.
Αυτό το γεγονός ερμηνεύει με κάποιο τρόπο την παραπάνω από θετική υπόληψη που συνοδεύει εδώ και χρόνια το δικό τους σχήμα, τους Vega.
To 2009 λοιπόν, ιδρύονται οι Vega από τους δίδυμους και τον τραγουδιστή Nick Workman, και πλαισιώνονται άμεσα από τον εξαιρετικό κιθαρίστα Marcus Thurston. Εννιά χρόνια πια αργότερα, επιστρέφουν με το 5ο τους άλμπουμ και νέο ντράμερ τον Martin Hutchinson. Άλλη μια σημαντική μεταβολή είναι η μόνιμη προσθήκη του, μέχρι πριν συνοδευτικού στα live, κιθαρίστα Mikey Kew στη σύνθεση του γκρουπ.
Με μια αγάπη για το μελωδικό hard rock των 80’s που δεν κρύβεται, και έχουν οι ίδιοι ομολογήσει, οι Vega καταφέρνουν επαναληπτικά να ηχούν ταυτόχρονα σύγχρονοι και φρέσκοι. Μεγάλη συμβολή σε αυτό, πέρα από την πίστη που δείχνουν να έχουν στο υλικό τους, παίζει και ο ήχος, στον οποίο μοιάζουν να επενδύουν πολλά. Μετά λοιπόν τη δική τους προπαραγωγή στο νέο άλμπουμ, κάλεσαν ενισχύσεις στο πρόσωπο του παραγωγού και μουσικού Harry Hess των Harem Scarem, που ανέλαβε το mixing και το mastering.
Δεν είναι και άδικη η υπόληψη που συνοδεύει τους άγγλους όλα αυτά τα χρόνια, κάνοντας λόγο για ένα από τα σπουδαιότερα και πιο συνεπή σύγχρονα γκρουπ στα χωράφια του μελωδικού hard rock. Υπομένοντας με αυτοπεποίθηση τη μόνιμη ασθένεια του χώρου που έχει να κάνει με προβλέψιμο μουσικό περιεχόμενο, εκμεταλλεύονται όλα τους τα χαρίσματα, δείχνοντας φανερά πως έχουν αφουγκραστεί με προσοχή όλη τη διαδρομή του ιδιώματος και έχουν αποκτήσει μια ικανότητα διαλογής. Είναι βέβαιο πως οι Vega είναι άριστοι μαθητές της χρυσής εποχής του ραδιοφωνικού hard, και παράλληλα τους περισσεύει το ταλέντο να τυλίγουν τις βασικές τους επιδράσεις, όπως ενδεικτικά είναι οι Def Leppard, Bon Jovi και λιγότερο οι Europe, μέσα στα δικά τους τραγούδια.
Ένα άλλο προφανές όπλο είναι η φωνή του Workman, πολύχρωμη και με δύναμη, προσαρμόζεται σε όλα τα ηχητικά τερτίπια τους με ερμηνευτική επιτυχία. Από την άλλη, πέρα από την ικανότητα των κολλητικών μελωδιών και τις ανάλογα αποπλανητικές κιθάρες, οι τύποι μοιράζουν με τον αυτοματισμό των κλασικών άλμπουμ του είδους, την ανθεμική ενέργεια με τον μελωδικό συναισθηματισμό και συμπληρώνουν ένα ελκυστικό καλοκαιρινό άλμπουμ με όλα τα αναγκαία ηχοχρώματα.
Με δύναμη και ρυθμό ανοίγουν και σε παρασύρουν τα “Let’s Have Fun Tonight” και “Worth Dying For”, σε πιο AOR διαθέσεις σε σπρώχνουν σταδιακά τα “All Over Now” και “Only Human”, κάπου στη μέση σου σερβίρουν την καλά σμιλευμένη μπαλάντα “Standing Still”, ενώ παράλληλα ο πήχης παραμένει ψηλά, ιδιαίτερα στα διαδοχικά “Gravity” και “Turning Pages”.
Οι φίλοι του είδους πιθανά γνωρίζουν ήδη τους Vega, και απλά θα διαπιστώσουν πως τα κατάφεραν πάλι, επιβεβαιώνοντας την καλή πίστη πολλών στο όνομά τους. Ήδη ο γενικός απόηχος του “Only Human” μοιάζει με θρίαμβο στους κύκλους ακροατών και γραφιάδων. Οι περισσότερο μακρινοί θα πάρουν τις 2-3 καλές μπουκιές από το γλυκό και θα κορεστούν γρήγορα.
684 
