Οι Αθηναίοι thrashers επέστρεψαν μετά από 10 χρόνια απουσίας με νέο δίσκο που φέρει τον τίτλο “Revenge” ο οποίος κυκλοφόρησε 8 Δεκεμβρίου. Ο Ραφαήλ Παγώνης προσέγγισε τον κιθαρίστα Γιάννη Αναγνώστου ώστε να μάθει τα νέα της μπάντας.
Καλώς όρισες στο Rockway! Mε τι ασχολείστε αυτό το διάστημα;
Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για τη συνέντευξη! Αυτό το διάστημα με τους Released Anger προσπαθούμε να οργανώσουμε κάποιες συναυλίες για την προώθηση του καινούργιου μας δίσκου, εντός και εκτός Ελλάδος. Επίσης μαζεύουμε σιγά σιγά υλικό για τον επόμενο δίσκο!
Στις 8 Δεκεμβρίου κυκλοφορήσατε τον νέο σας δίσκο με τίτλο “Revenge”. Θα ήθελα κάποιες πληροφορίες για τον δίσκο. Στο κομμάτι “War” παρατήρησα ότι συμμετέχει ο Stephan Gebedi πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ο δίσκος αυτός στην ουσία είναι ένα μακροχρόνιο project. Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω σε αυτό το 2008, παράλληλα με το 7’ single “Virus” και το split με τους DeadCity, λίγο πριν εκπληρώσουμε την στρατιωτική μας θητεία εγώ και ο Δημήτρης Χαρίσης. Είναι ίσως ο πιο προβαρισμένος δίσκος μας και τα κομμάτια πήραν νέα πνοή με την έλευση του Jan Westermann και του Χρήστου Λιάκου. Πραγματικά πιστεύω ότι είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα πάντως καθώς έχουμε προσέξει την κάθε λεπτομέρεια στο δίσκο, ακόμα και σε μικροπράγματα , τόσο στις ηχογραφήσεις, όσο και στο layout του δίσκου, που στο παρελθόν δεν είχαμε δώσει τόσο πολύ σημασία.
Η διασκευή στο “War” των Ολλανδών Thanatos ήταν αναμενόμενη μιας και το κομμάτι μας άρεσε πάρα πολύ και το ακούγαμε πολύ ακόμα και στις πρώτες μέρες της μπάντας. Η συνεργασία ήταν κάτι το οποίο προέκυψε αυθόρμητα, όταν μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης θελήσαμε να πάρουμε την άδεια από τους δημιουργούς του. Η πρόταση έγινε, ο Stephan δέχτηκε με χαρά να τραγουδήσει, και τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτό, και το αποτέλεσμα αποτυπώθηκε στο δίσκο!
Πέρασαν 10 χρόνια από το “Faces of Fate” μεγάλο διάστημα τι σας πήγε πίσω;
Όντως δέκα χρόνια φαντάζουν πολλά για κυκλοφορία ολοκληρωμένου album, αλλά η αλήθεια είναι πως όλο αυτό το διάστημα, παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, όπως το οικονομικό, το φανταρικό, η μετανάστευση του Ντίνου για κάποιο διάστημα, οι πρωινές μας δουλειές και ο τόπος κατοικίας μας, δεν τα παρατήσαμε. To “Virus” και το “Monarch In Life” κυκλοφόρησε κάτω από δύσκολες για εμάς συνθήκες. Επίσης, κατά το μέτρο του δυνατού, κάναμε αρκετές ζωντανές εμφανίσεις όλο αυτό το διάστημα, άρα δεν μπορώ να πω ότι το αφήσαμε και στη μοίρα του.
Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;
Προς το παρόν προβάρουμε τα κομμάτια του δίσκου καθώς και παλιότερα για τις συναυλίες που σκοπεύουμε να κάνουμε και μαζεύουμε υλικό για να αρχίσουμε τη σύνθεση καινούριων κομματιών για την δημιουργία καινούριου δίσκου. Επίσης επιδιώκουμε να κάνουμε και κάποιες εμφανίσεις στο εξωτερικό.
Πρόσφατα υπογράψατε στην Eat Metal Records. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;
Με την Eat Metal Records έχουμε ξανά συνεργαστεί στο παρελθόν, καθώς έχει κυκλοφορήσει και τον πρώτο μας δίσκο “faces of fate”, καθώς και το “Monarch In life” split. O Γρηγόρης και ο Στέλιος είναι φίλοι μας, και νιώθουμε ότι δεν έχουμε κανέναν να παρεμβαίνει στα θέματα της μπάντας μιας κ έχουμε πλήρη ελευθερία κινήσεων.
Τον περασμένο Αύγουστο παίξατε δίπλα στους τεράστιους Sacred Reich. Τι εμπειρίες αποκομίσατε από την συναυλία αυτή; Επίσης έχετε κυκλοφορήσει το 2016 ένα split με τους Whiplash πως πρόεκυψε αυτή η συνεργασία;
Οι Sacred Reich είναι ένα συγκρότημα με το οποίο μεγαλώσαμε μουσικά, οπότε μπορείς να φανταστείς την χαρά μας όταν παίξαμε μαζί τους. Πολύ άνετοι και χαλαροί τύποι και σίγουρα ξέρουν να διασκεδάζουν πολύ καλά με αυτό που κάνουν. Σε μια εποχή που οι περισσότεροι προσπαθούν να ξεχωρίσουν δίνοντας βάση στην εμφάνιση και τη θεατρικότητα, οι Sacred Reich δείχνουν πως στην πραγματικότητα αυτό που έχει σημασία και σε αγγίζει περισσότερο απ’ όλα είναι η καθαρά η μουσική!
Όσον αφορά τους Whiplash, ήταν μια πολύ μεγάλη έκπληξη για μας, μιας και οι ίδιοι μας πρότειναν για την κυκλοφορία αυτή στην Floga Records! Όταν επικοινώνησε μαζί μας ο Γιώργος και μας ρώτησε αν ενδιαφερόμαστε για την κυκλοφορία αυτή φυσικό ήταν να χαρούμε πάρα πολύ. Οι whiplash ανήκουν επίσης στην κατηγορία των συγκροτημάτων που αποτελούν επιρροή για μας και αυτό φαίνεται και στον δίσκο “Faces Of Fate” με την διασκευή που κάναμε στο Power thrashing Death. Έτυχε να ανοίξουμε και τη συναυλία τους όταν ήρθαν στην Ελλάδα για πρώτη φορά και αναπτύξαμε φιλικές σχέσεις με το συγκρότημα οι οποίοι κιόλας μας ζητήσαν να τραγουδίσαμε μαζί τους στο ίδιο live το κομμάτι και περάσαμε φανταστικά.
Η ελληνική thrash σκηνή ανεβαίνει διαρκώς. Θεωρείς μπορεί να σταθεί επάξια στο εξωτερικό;
Νομίζω ήδη γίνεται αυτό. Βλέπεις πολλές εγχώριες Thrash μπάντες να περνάνε πλέον τα σύνορα και να κάνουν περιοδείες και ξαφνικά βλέπεις βλέμματα να στρέφονται σε αυτή τη μικρή γωνιά του πλανήτη. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ καλό το επίπεδο και πραγματικά αξίζει ο κόπος και η επιμονή των μπαντών!
Με την άλλη σου μπάντα σου Acid Death, σε ποιο στάδιο βρίσκεστε;
Με τους Acid Death έχουμε ήδη μπει στο στούντιο για την εγγραφή του καινούριου δίσκου που θα διαδεχτεί το “Hall of Mirrors”. Πολύ πρόσφατα τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις των τυμπάνων και ετοιμαζόμαστε για τα έγχορδα τώρα! Προβάρουμε συνεχώς τα καινούρια κομμάτια και σίγουρα πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλό!
Πέρυσι βγήκαν πολλές κυκλοφορίες. Ποιες ξεχώρισες πιο πολύ, τι σου άρεσε;
To “Filthy Blashphemy” από τους Chainsaw μπορώ να πω με σιγουριά ότι ξεχώρισα γιατί έχει την επιθετικότητα που μου αρέσει στο θρας, σε συνδυασμό με τα ventorικά φωνητικά, και επειδή είναι αυτό που δηλώνει το όνομα του δίσκου! Τίμιος δίσκος. Μου άρεσε πάρα πολύ επίσης και ο δίσκος των Exarsis “New world order”. Το riffing των κομματιών είναι φοβερό και η παραγωγή επίσης πάρα πολύ καλή, αν και πιστεύω ότι ακόμα καλύτερα είναι όταν τα βλέπεις να τα αποδίδουν live τα κομμάτια. Γενικά πάντως η χρονιά είχε πολλές καλές κυκλοφορίες και θα μπορούσα να σου πω για πάρα πολλές, απλά οι δυο παραπάνω ήταν οι πρώτες που μου ήρθαν στο μυαλό!
Πες μου τις εμπειρίες σου με Acid Death είχατε παίξει δίπλα σε τεράστια ονόματα ὀπως Master, Six feet under. Μπορούμε να δούμε στο μέλλον με Released Anger δίπλα σε τέτοια ονόματα;
Το να πηγαίνεις σε μια περιοδία σίγουρα σε γεμίζει με εμπειρίες, ασχέτως ονομάτων! Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι εκτός του ότι εντοπίζεις κατευθείαν τη διαφορετικότητα μεταξύ των ατόμων που απαρτίζουν το κάθε συγκρότημα, σου φαίνεται περίεργο πως η κοινή αγάπη για τη μουσική κάνει τις μέρες και τη σύντομη συμβίωση πολύ ευχάριστη. Δανείζεσαι και δανείζεις ιδέες για κάθε λεπτομέρεια που αφορά τη μουσική σου πράγμα το οποίο είναι πολύ σημαντικό γιατί εξελίσσεσαι και σαν άνθρωπος και σαν μουσικός.
Είναι υπέροχο να συναντάς διαφορετικές κουλτούρες από τη δική σου ανάλογα με την χώρα/πόλη που πας, και παίρνεις μια μυρωδιά από το πώς μπορεί να είναι η καθημερινότητα των απλών ατόμων σε άλλες χώρες,το οποίο απέχει αρκετά από αυτό που παρουσιάζεται στην τηλεόραση. Ανοιγει το μυαλό σου και σίγουρα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Επίσης βλέπεις τις παραξενιές/ιδιαιτερότητες καταξιωμένων μουσικών, αλλά παράλληλα βλέπεις και πόσο απλός και ταπεινός μπορεί να είναι κάποιος χωρίς να έχει φθαρεί από τη δημοτικότητα της μπάντας του. Δεν είναι τυχαίο το ότι όποιος καταφέρνει να κάνει μια περιοδία στο εξωτερικό, με το που γυρνάει κατευθείαν θέλει να κανονίσει για την επόμενη φορά! Με τα παιδιά από τους Released Anger, αν και έχουμε ήδη κάνει κάποια lives στο εξωτερικό αλλά και κάποια εγχώρια mini-tours, το έχουμε συζητήσει και σίγουρα θα προσπαθήσουμε να κανονίσουμε μια περιοδεία στο εξωτερικό.
Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, τα τελευταία λόγια δικά σου.
Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και πάνω απ’ όλα για την υπομονή σου! Εύχομαι σε όλον τον κόσμο – και πραγματικά το εννοώ – υγεία πάνω απ’ όλα, μιας και ακούμε/βλέπουμε πολλά άσχημα τελευταία σε όλο και μεγαλύτερη συχνότητα, καλή επιτυχία σε όλες τις Ελληνικές μπάντες και τη προσπάθεια που κάνουν να βγάλουν κάτι καλό μέσα από αυτή με ότι μέσο διαθέτει ο καθένας, και σαν οπαδοί να έχουμε περισσότερα καλά ακούσματα και να διασκεδάζουμε πιο συχνά μέσω της μουσικής μας!
1080 
