Μια άκρως ενδιαφέρουσα ιταλική μπάντα η οποία φτάνει στο τέταρτο full length της και με μια πορεία θα έλεγα ως ορισμό της εξέλιξης από δουλειά σε δουλειά.
Οι Deadly Carnage με το “Through the Void, Above the Suns” καταθέτουν ένα πολύ καλό δείγμα μελωδικού black, post ξεσκίσματος και doom metal. Με όχι τόσο ξεκάθαρες επιρροές, δείγμα αυθεντικότητας και προσωπικότητας και θεματολογία που απέχει από στείρες (και γραφικότατες πλέον) αντιθρησκευτικές διαθέσεις, επικεντρώνοντας κυρίως σε θέματα που κατατρώνε ενίοτε το μυαλό. Υλικό που ελίσσεται με εντυπωσιακό τρόπο ανάμεσα στη σκληρότητα και τον λυρισμό, στοιχεία που συνυπάρχουν σε κάθε σύνθεση και τα οποία πραγματώνονται με πανέξυπνες γέφυρες που καθιστούν τη ροή του απολαυστική.
Ανοιχτόμυαλο riffing από τους Dave και Alexios (ο οποίος έχει αναλάβει και τα φωνητικά) που φέρνει προς τις πιο σκληρές στιγμές των My Dying Bride ή των παλαιών Ulver και αμβλυμένες λαμαρινιές με post attitude που περιβάλλουν τις συνθέσεις με αναφορές στους Neurosis (και τις συναφείς αυτών μπάντες). Highlight αποτελούν επίσης τα φοβερά φωνητικά του Alexios ο οποίος κινείται κάπου ανάμεσα στους The Pax Cecilia και στους Ulver του debut, εξαιρετικά είτε στα καθαρά, είτε στα growl μέρη και περίτεχνο ρυθμικό section από τους Adres (μπάσο) και Marco (drums) –οι οποίοι είναι και οι ιδρυτές της μπάντας– σε χαμηλές ταχύτητες, με διάσπαρτα blast ξεσπάσματα, πλουραλιστικό και πυκνό.
Σπουδαίο τα “Entropia” (στιγμή μελωδικής θεΐλας – μου έφερε στο νου το καταπληκτικό περυσινό “A Kingdom to Disappear” των Pyogenesis – όχι στα φωνητικά φυσικά), πολύ καλό το instrumental “Cosmi” που λειτουργεί ως intro του “Lumis” με τον έξοχο επίλογό του, το “Ifene” και όλα τα υπόλοιπα κομμάτια που καθένα έχει το δικό του αυτόνομο ενδιαφέρον, χωρίς να υστερεί κάποιο έναντι άλλου. Ένα αξιοπρεπέστατο σύνολο πολυποίκιλης μουσικής.
Τέλειος ήχος, γυαλισμένος, ο οποίος αναδεικνύει κάθε ηχόχρωμα, συνθετικός περφεξιονισμός και τελικώς ένας άριστος δίσκος που είναι ικανός να προσελκύσει ένα αρκετά μεγάλο εύρος ακροατηρίου μιας και είτε είσαι post metaller, είτε blackster, είτε doomster, το υλικό είναι πάμπλουτο από στιγμές που θα σε συγκινήσουν. Άλλο ένα ιταλικό extreme θαυματάκι από τους Deadly Carnage (από thrash και πάνω –σε βαρβαρότητα– οι γείτονες κατά κανόνα σπέρνουν, από thrash και κάτω κατά κανόνα είναι για πολλές σφαλιάρες) από μια μπάντα που της αξίζουν οι ευκαιρίες ακρόασης της δουλειάς της και η αναγνωρισιμότητα (ίσως ο πλέον δύσκολος στόχος για οποιαδήποτε μπάντα στον σύγχρονο εικαστικό και υπερκορεσμένο metal πλανήτη). Βravo ragazzi!
https://www.facebook.com/DeadlyCarnage/
https://deadlycarnage.bandcamp.com
654 
