Πόσοι από εσάς γνωρίζουν τους …In The Woods και τους Tenhi, δύο μυστηριώδεις μπάντες με “παράξενη” μουσική; Αυτούς μου θύμισαν οι Implodes από το Σικάγο με το πρώτο άκουσμα (και δεν έπεσα έξω).
Είναι τόσο χαρακτηριστικός ο ήχος και το είδος που παίζουν, που δύσκολα μπορεί κάποιος να τους ξεχάσει, όπως και να τους κατατάξει σε μια κατηγορία ή σε ένα ιδίωμα. Δε ξέρω πώς να τους χαρακτηρίσω, ο όρος μουσική δωματίου, ίσως να μην είναι αρκετός αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι το μονοπάτι τους είναι μελαγχολικό και καταθλιπτικό. Μέσα από αυτές τις ζοφερές νότες, ξεκινά ένα ταξίδι. Το ταξίδι αυτό λέγεται “Black Earth”, που είναι και ο τίτλος του δίσκου και πίσω του κρύβει μια ιστορία. Η θεματολογία του έχει ως εξής: “Black Earth” είναι ένα στοιχειωμένο και μαγικό μέρος. Υπάρχει ένας παλιός αχυρώνας εκεί με πολλά δωμάτια και ένα σιλό, που είναι γεμάτό με νεκρά έντομα. Έξω υπάρχει ένας μεγάλος σωρός από ξύλα, γεμάτος και αυτός με ιστούς αράχνης, που πιθανώς έχει μαύρες χήρες που ζουν σε αυτόν. Υπάρχουν μυστηριώδη φυτά που αναπτύσσονται παντού. Τη νύχτα, όταν ο αέρας είναι “τραγανός” και καθαρός, μπορείς να ξαπλώσεις πίσω από τη φωτιά, να κοιτάξεις ψηλά στα αστέρια και να ακούσεις τα ζώα και τα έντομα να κάνουν τη δική τους μουσική. Ένα ταξίδι στη Μαύρη Γη θα μπορούσε να σε αλλάξει για πάντα και ίσως να θελήσεις να μη φύγεις ποτέ. Ο σπηλαιώδης ήχος της κιθάρας και οι πυκνές μελωδίες δίνουν το παρόν παντού. Κρυμμένα κάτω από τα στρώματα της αντήχησης, η καθυστέρηση και η παραμόρφωση είναι απατηλά απλά και όμορφα τραγούδια, για τις εμπειρίες που έχουν επισκιαστεί για πολλά χρόνια και που ξαφνικά γίνονται βαθιάς σημασίας. Ο ιστός αράχνης, απλά χρειάζεται να παραμεριστεί λίγο… Πολύ ενδιαφέρον δίσκος καθώς και η όλη ιδέα του πίσω από αυτό. Δεν συνίσταται να τον ακούσετε με χάλια διάθεση και κατά την οδήγηση. Είναι καλός για χαλάρωση και για ταξίδια της φαντασίας ή και μετά από ποτό. Προσωπικά μου άρεσε πολύ, αλλά δε σκοπεύω να κάνω κατάχρησή του γιατί με βλέπω να πέφτω σε κατάθλιψη.
558 
