Σκόπευα έτσι κι αλλιώς να γράψω κάτι για την γνωστή παπαριά που πιπιλάνε διάφοροι ότι ο φασισμός και άλλα ωραία είναι cool στο μαυρομέταλλο γιατί είναι “ακραία” και evil αλλά οι εξελίξεις με προλαβαίνουν σε σημείο παρωδίας. Ναι, όλοι ξέρετε σε τι αναφέρομαι, θα επιστρέψω σε αυτό αργότερα.
Πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όταν οι σατανιστές και μυστικιστές (στην συντριπτική πλειονότητα τους, εξαιρέσεις υπάρχουν προφανώς) μιλάνε για “κακό”, και στην πορεία το κλέβουν κάτι τύποι με corpsepaint, σπάνια εννοούν το γνωστό ως “καριολίκι”. Αυτό που κάνουν είναι να σφετερίζονται τις ταμπέλες που βάζουν (κυρίως) οι θρησκείες τις βίβλου σε θέματα όπως η ελεύθερη σεξουαλικότητα, η άρνηση υποταγής στην εξουσία, κοσμική και εκκλησιαστική, η ομοφυλοφιλία, ο ατομικισμός και διάφορα άλλα και αναλαμβάνουν το ρόλο του “κακού” στο δρόμο προς την απελευθέρωση, είτε ατομική είτε συλλογική. Δεν εννοούν πως ότι θεωρείται κακό από την κοινωνία και την συλλογική συνείδηση αυτόματα γίνεται ok, αυτό δεν είναι αντίσταση, είναι αντιδραστική μαλακία νηπιακού επιπέδου. Προφανώς και πολλοί μουσικοί απλά υιοθετούν τις ταμπέλες και το στυλ για shock value χωρίς να ενδιαφέρονται τόσο για το περιεχόμενο, αλλά υπάρχουν κάποιες νοητές γραμμές που όταν τις περνάς από ακραίος και “κακός” γίνεσαι απλά ένα μεγάλο καθίκι γεμάτο σκατά.
Έχοντας αυτό υπόψη ας πάρουμε πρέφα κάτι, ο φασισμός, ο μισογυνισμός και ο ρατσισμός ΔΕΝ είναι ακραίες στάσεις, είναι κατεστημένο. Υιοθετώντας αυτές τις ιδεολογίες συντάσσεσαι με αιώνες καταπίεσης από χριστιανικά, ισλαμικά, ινδουιστικά και άλλα ιερατεία και κοσμικά καθεστώτα που καταπιέζουν την ελεύθερη σκέψη και έκφραση και αν ήταν στο χέρι τους θα ακούγαμε μόνο εμβατήρια στο δρόμο για τη δουλειά ντυμένοι καθώς πρέπει και προφανώς δεν θα ανήκαμε σε υποκουλτούρες όπως η metal σκηνή. Δεν γίνεσαι ο περήφανος λύκος που νομίζεις αλλά το τελευταίο γαμημένο πρόβατο. Δεν είσαι νιτσεϊκός υπεράνθρωπος, είσαι ένας κομπλεξικός μίζερος και οι φυρερίσκοι που υποστηρίζεις γελάνε με την πάρτη σου, όπως γελούσανε οι χριστανοταλιμπάν της Χρυσής Αυγής με τους ηλίθιους ψηφοφόρους του Kaiadas(s) όταν σαμποτάρανε την παράσταση του Corpus Christi και κυνηγούσανε τον Παστίτσιο. Πάρτο απόφαση, δεν είσαι ακραίος επαναστάτης, είσαι ένα χρήσιμο εργαλείο, πιάστηκες μαλάκας.
Και εδώ επιστρέφω στην παρωδία που αναφέρθηκα στην αρχή, όπου η συλλογική βλακεία χτύπησε κόκκινο. Άντε να καταλάβω ότι υπάρχουν ηλίθιοι που θεωρούν τον άκρατο συντηρητισμό σαν κάτι επαναστατικό, η συνειδητοποίηση ότι ένα μεγάλο κομμάτι της ανθρωπότητας είναι για τα μπάζα, είναι άλλωστε κομμάτι της μαυρομεταλλικής φιλοσοφίας, απλά κάποια κομμάτια της σκηνής δεν αντιλαμβάνονται ότι τα μπάζα είναι η ίδιοι. Εκεί που σαν σκηνή πιάσαμε πάτο είναι με τις αντιδράσεις στην καταδίκη για κατοχή παιδικής πορνογραφίας από τον Dagon των Inquisition. Ευτυχώς ένα μεγάλος αριθμός ατόμων αυτόματα τον διέγραψε σαν άτομο και καλλιτέχνη, το γεγονός όμως πως βρέθηκε μια σημαντική σε αριθμό μειοψηφία που αντέδρασε με “εντάξει μωρέ, black metal παίζει, λογικό να είναι κακός άνθρωπος” και “μαλακία αλλά γράφει riff-άρες οπότε πάνω απ’ όλα η μουσική” με ξεπερνάει. Συγχαρητήρια, μόλις περάσατε το όριο που ακόμα και οι πιο ακραίες σέκτες τύπου Temple of the Black Light δεν αγγίζουν, την αποδοχή της παιδοφιλίας. Μετά τους ακραίους ισλαμιστές, ινδουιστές και χριστιανούς φονταμενταλιστές ένα μάτσο κομπλεξικοί με μπλουζάκια Burzum και Marduk είναι οι νέοι σκοταδιστές.
Κομμένες πλέον οι πίπες, ήρθε η ώρα να αναλάβουμε της ευθύνες μας. Όσοι μεγαλώσαμε μέσα στο black metal, το αγαπάμε ακόμα και δεν είμαστε καθάρματα πρέπει πλέον να προχωρήσουμε σε κάθαρση και να κόψουμε τα γαγγραινώδη άκρα αν θέλουμε να επιβιώσουμε σαν σκηνή. Και πρώτοι από όλους ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουν τη στάση τους οι καλλιτέχνες και συντελεστές, εταιρείες και διοργανωτές, που μέχρι τώρα κρατάνε στάση στρουθοκαμήλου. Δεν ζητάμε να συνταχθούν ιδεολογικά κάπου, ούτε να γίνουν ξαφνικά ακτιβιστές, πρέπει όμως να απαιτήσουμε το βασικό και ελάχιστο, να συμμετάσχουν στην απομόνωση των υπάνθρωπων ανάμεσα μας. Προφανώς και δεν μπορούμε να τους απαγορεύσουμε να ακούσουν και να παίζουν μαυρομέταλλο, μπορούμε όμως να τους εξοστρακίσουμε, κάπου που μόνο οι όμοιοι τους τους δέχονται και μπορούν να χαϊδεύουν ο ένας την λιγδωμένη πλάτη του άλλου ελεύθερα (no homo εννοείται) όπως τα RAC ξαδέλφια τους που πήραν τον πούλο από την punk σκηνή. Δεν σημαίνει βέβαια αυτό πως αυτόματα θα εξυψωθούμε σαν κοινότητα και θα είμαστε πλέον γαμάτοι, είναι όμως ένα πρώτο βήμα για να μην είμαστε για τον πούτσο.
Για να δούμε λοιπόν, πόσο πολύ αγαπάτε το black metal, το αγαπάτε αρκετά για να πάρετε επιτέλους μια γαμημένη θέση ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα χάσετε μερικές πωλήσεις και μερικούς οπαδούς; Η θα συνεχίσετε την τακτική “βάζω τα δάκτυλα στα αφτιά μου και κάνω λαλαλαλα”; Σκεφτείτε σοβαρά την απόφαση σας γιατί ο κόμπος έφτασε στο κτένι, πλέον παίζεται το αν θα μπορείς να είσαι μαυρομέταλλος περήφανα ή αν θα σκύβεις το κεφάλι με ντροπή για την λάσπη που σε περιβάλλει.
622 
