Βλέποντας τη photo στο δελτίο τύπου, μια ξαφνική αναγούλα έκανε την εμφάνισή της και η πρώτη αντίδρασή μου ήταν να κλείσω το αρχείο. Τέτοιες χωριστρούλες και φλωρο-attitude είχα καιρό να δω. Sorry guys, αλλά μετά μη γκρινιάζετε όταν μερικοί μιλάνε άσχημα για το emo στυλάκι σας.
Τέλος πάντων, κάνω την καρδιά μου πέτρα και ανοίγω ξανά το .pdf για να διαβάσω τι εστί These Hearts. Όπως περίμενα, έχουν ήδη αρκετούς οπαδούς στην Αμερική και δε νομίζω να βρουν εύκολα αλλού. Pop- wannabe punk- rock με διάσπαρτα hardcore στοιχεία (της πλάκας) που απευθύνεται σίγουρα σε μικρότερες ηλικίες. Οι ιδέες τους δεν είναι διόλου κακές, απλώς δεν πρόκειται να αγγίξουν το πορτοφόλι οποιουδήποτε μουσικόφιλου που δεν πηγαίνει σε κάποιο κολλέγιο. Εν ολίγοις το “Forever Ended Yesterday” θα μπορούσε να αποτελεί το καθημερινό soundtrack ενός φοιτητή που περιφέρεται στο “campus” και προσπαθεί να εισχωρήσει σε κάποια (σχετικά πιο heavy) “αδελφότητα”, ενώ παράλληλα θα διατηρεί πλατωνική σχέση με μια δήθεν “intellectuel” γκόμενα με γυαλιά, μικρό στήθος και μαλλί τύπου “σφηκοφωλιάς” (την οποία τη γνώρισε από την πρώτη κιόλας μέρα). Τα screamo φωνητικά των These Hearts (όπου αυτά υπάρχουν) όχι μόνο δε βοηθούν στο να παρθούν στα σοβαρά, αλλά μόνο το γέλωτα φέρουν. Η συμβουλή μου σε αυτά τα τρελόπαιδα είναι να σταματήσουν να ασχολούνται τόσο με το μαλλί τους και να κοιτάξουν να επικεντρωθούν στη μουσική τους, αν και δε νομίζω πως υπάρχει σωτηρία.
911 
