Το “Earthrage” είναι το τρίτο άλμπουμ με το οποίο επιστρέφει το supergroup των W.E.T.
Για όσους δεν τους γνωρίζουν, θα χρησιμοποιήσουμε ακριβώς τις οδηγίες τους γράφοντας πως έχουν πάρει το “W” από τον κιμπορντίστα Robert Sall των Work Of Art, το “E” από τον κιθαρίστα, τραγουδιστή, μπασίστα, πληκτρά, άνθρωπο-ορχήστρα Erik Martensson των Eclipse, και τέλος το “T” από τη φωνή των Talisman και άλλων αμέτρητων σχημάτων, Jeff Scott Soto. Τη σύνθεση συμπληρώνουν ο κιθαρίστας Magnus Henriksson και ο ντράμερ Robban Back.
Από το πρώτο άλμπουμ τους το 2009, το σχήμα φανέρωσε την αβίαστη και αποδοτική χημεία μεταξύ των τριών πρωταγωνιστών, παραδίδοντας ένα σύνολο εθιστικών τραγουδιών μελωδικού hard rock, χτίζοντας από την πρώτη στιγμή μια πολύ υπολογίσιμη υπόληψη στον αντίστοιχο χώρο. Περίπου εννιά χρόνια αργότερα, η συνταγή παραμένει ακριβώς η ίδια, αλλά συνεχίζει να κρατά τον πήχη ψηλά.
Η πρώτη πλήρης στροφή στο “Earthrage” έχει την εύκολη διαπίστωση πως το άλμπουμ δεν έχει “fillers”. Αντίθετα, η αλληλεπίδραση των φωνητικών γραμμών με τα ριφ και τις διαδοχές στους ρυθμούς, δείχνει πως οι τύποι παίζουν τα μυστικά του είδους στα δάχτυλα. Απλώνοντας τη βάση του αρχέγονου, κλασικού hard rock με σύγχρονο ήχο, από το AOR μέχρι το heavy rock, μοιράζονται ιδανικά σε όλες τις ενδιάμεσες τοποθετήσεις.
Παρά το γεγονός πως και οι τρεις βασικοί συντελεστές εύκολα χαρακτηρίζονται πολυάσχολοι με πολλές συμμετοχές και δουλειές, φαίνεται πως έχουν προετοιμαστεί να κρατήσουν την υπόληψη των W.E.T. ψηλά. Μεγάλο όπλο και στο νέο άλμπουμ η κατάλληλη διαχείριση της νοσταλγίας ενός είδους που μεσουράνησε στα 80’s και οι W.E.T. μοιάζουν να μπορούν να μεταφέρουν τις ιδανικές αντηχήσεις αυτής της χαμένης αίσθησης, μένοντας ταυτόχρονα μακριά από τη γραφικότητα. Σε αυτό βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο η φρεσκάδα και ο όγκος της σπουδαίας παραγωγής καθώς και τα διακριτικά φίλτρα σε επιμέρους ήχους.
Βέβαια, όλα αυτά έχουν μικρή σημασία μπροστά στη συνθετική συνέπεια, που όπως αναφέρθηκε παραμένει σταθερή από την έναρξη του κράχτη του άλμπουμ και πρώτου βίντεο, “Watch the Fire”, μέχρι τον τελευταίο απόηχο. Στα έντεκα κεφάλαια του “Earthrage” ο φίλος του είδους θα αφυπνιστεί από AOR ύμνους σαν το ρυθμικό “Burn”, ή το δραματικό “Elegantly wasted” με τα όμορφα πλήκτρα, θα ανακαλύψει singles που ταξίδεψαν στο χρόνο, όπως το heavy rock “Urgent” με τις εθιστικές διαδοχές στη φωνή, το βγαλμένο από τα 80’s “Calling out Υour Νame”, το κολλητικό “Kings on Τhunder Road”, θα γλιστρήσει ευαίσθητα στην μπαλάντα “Heart Is on the Line” και σίγουρα θα εκτιμήσει ακόμα περισσότερο πανίσχυρους συνδυασμούς μελωδίας και ρυθμού σαν το “The Burning Pain of Love” που ίσως υψώνεται λίγο ψηλότερα από τον υπόλοιπο δίσκο.
Οι W.E.T. το έκαναν λοιπόν πάλι. Στο μουσικό εστιατόριο που όλα έχουν δοκιμαστεί, μαγείρεψαν γκουρμέ και χόρτασαν όσους τους περίμεναν με υπομονή.
657 
