Οκ, το χουμε πάρει πρέφα, οι καιροί είναι περίεργοι, τα νεύρα (δικαίως) τεντωμένα και ότι θα ακούμε βλακείες το αποδεχτήκαμε, αλλά ένα συγκεκριμένο κύμα βλακείας που προέρχεται από κομμάτια της metal κοινότητας κάπου το παράκανε.
Μιλάω για το κομμάτι της σκηνής που θυμήθηκε ότι “η πολιτική δεν έχει θέση στο metal” και κάθε φορά που μια μπάντα ή έντυπο εκφέρει (προοδευτική συνήθως) άποψη ή ακυρωθεί το live κάποιου στρατευμένου φασίστα, όπως οι Graveland και οι Peste Noire ή κάποιου “δεν είμαι φασίστας, απλά ακραία μισογύνης, λίγο ρατσιστής και έλα μωρέ τώρα…” χέστη, όπως οι Taake και Destroyer 666, σκούζουν σαν σοδομισμένες κατσίκες για “λογοκρισία” και “πολιτική ορθότητα”.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα βασικά. “Η πολιτική δεν έχει θέση στο metal”. Σοβαρά τώρα; ΣΟΒΑΡΑ; Τα λέτε αυτά και δεν ντρέπεστε; Από τα “War Pigs” και “2 Minutes to Midnight”, από τo “Operation: Mindcrime” στο “Rust in Peace”, από τους Kreator στους Nuclear Assault, από τους Helloween στους Skyclad και από τους Sepultura στους Napalm Death και 100άδες άλλα παραδείγματα, και έχετε το θράσος να παραπονιέστε για την πολιτική στο metal; Θα σας έλεγα να περιοριστείτε σε δίσκους με σπαθιά και δράκους, ζόμπι και δαίμονες, αλλά το γεγονός ότι η πολιτική σας πείραξε τώρα, ενώ τόσες δεκαετίες μπάντες που λέγανε για Εβραίους στους φούρνους και φυλετική καθαρότητα τις κάνατε γαργάρα στο όνομα της (δήθεν) ακρότητας μου λέει κάτι άλλο. Τελικά το πρόβλημα σας μάλλον δεν είναι η πολιτική αλλά ο αυξημένος αριθμός γκρουπ και εντύπων των οποίων η πολιτική στάση δεν σας αρέσει. Στα χωριά νομίζω αυτό το λένε “θέλει η πουτάνα να κρυφτεί κι ή χαρά δεν την αφήνει”.
Όσο για τα περί “λογοκρισίας” ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ελευθερία του λόγου (στις περισσότερες “πολιτισμένες” χώρες τουλάχιστον) σημαίνει ότι η πολιτεία δεν επεμβαίνει και δεν σε διώκει για την άποψη σου. Τίποτα περισσότερο. Ελευθερία του λόγου δεν σημαίνει ότι είναι κάποιος υποχρεωμένος να σου δώσει βήμα, να αναπαράγει την άποψη σου και ένα βασικό μέρος της ελευθερίας του λόγου είναι και το δικαίωμα του μποϋκοτάζ και της διαμαρτυρίας. Ελευθερία του λόγου δεν σημαίνει μόνο ότι μπορείς να λες ότι σου καυλώνει, αλλά και να αποδέχεσαι τις συνέπειες, και όσο πιο ακραία και εχθρική προς μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού η άποψη σου, τόσο μεγαλύτερες οι συνέπειες. Για δεκαετίες τώρα οι αριστεροί και αναρχικοί σε διάφορες μουσικές σκηνές αποδέχονται ότι η ιδεολογία τους θα τους κλείσει πόρτες, θα φάνε κράξιμο, σε κάποιες περιπτώσεις θα διώκονται και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να φάνε και μαχαιριές (κάτι που στην ανατολικοευρωπαϊκή hardcore και metal σκηνή έχει καταντήσει ρουτίνα).
Όταν λοιπόν πας να μου κλείσεις στρατευμένη νέο-φασιστική μπάντα να παίξει με τους Napalm Death σε φεστιβάλ τι ακριβώς περίμενες να συμβεί; Να τα βρούνε και να πίνουν μπύρες κάτω από το λάβαρο του metal; Προφανώς και οπαδοί και μπάντες θα αντιδράσουν και κάποιος θα πάρει πόδι. Όταν πάλι κάνεις φεστιβάλ black metal στον Καναδά και βάζεις να παίξει μαζί με άσχετους στρατευμένη νέο-ναζί μπάντα περιμένεις να μην γίνει φασαρία; Θα γίνει, το live θα ακυρωθεί, ο διοργανωτής θα δικαιολογηθεί ότι φταίνε οι ταραξίες και όχι ο ίδιος που είναι μαλάκας και στην τελική οι άσχετες μπάντες δεν ξέρατε με ποιούς παίζατε; Αν ξέρατε και δεν σας ένοιαζε τι παραπονιέστε, πήρατε το ρίσκο, χάσατε. Για να το πω διαφορετικά, αν έχετε ένα φίλο που γυρνάτε στα μπαρ και όπου πάει λέει σε άλλους θαμώνες ότι θα τους σκοτώσει και θα τους γαμήσει, σόρυ κιόλας αλλά νομοτελειακά κάποια στιγμή ή θα τις φάτε μαζί του ή θα αλλάξετε παρέα. Γιατί αυτό είναι μπάντες σαν τους Graveland, δεν εκφέρουν απλά άποψη, άποψη είναι το τι μπύρα σου αρέσει, αυτό που κάνουν είναι να απειλούν στα ίσα κομμάτια του πληθυσμού με βία και καταπίεση και να στηρίζουν οργανώσεις που προσπαθούν να κάνουν τις απειλές πράξη, τα εν λόγω κομμάτια προφανώς και θα αντιδράσουν, και συνήθως όχι με το γάντι.
Και κάπου εδώ σίγουρα θα αναφερθεί η θεωρία των “2 άκρων” και οι περιστασιακές περιπτώσεις με μπάντες που τραβάνε ζόρι τζάμπα οπότε ας τα δούμε και αυτά. Όσον αφορά το πρώτο, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ακόμα συζητάμε αυτή την πίπα, λίγη στοιχειώδης πολιτική μόρφωση είναι αρκετή για να καταλάβει κάποιος πως οι πολιτικές θεωρίες δεν είναι ένα μανιχαϊστικό δίπολο, μια δυαδική ασπρόμαυρη γραμμή αριστεράς και δεξιάς, είναι αντίθετα μια πληθώρα από ξεχωριστές και σύνθετες ιδεολογίες με ξεχωριστές μεταξύ τους σχέσεις που σχηματίζουν ένα πολύπλοκο ιστό. Η ιδέα της απλοποίησης σε αριστερά και δεξιά “άκρα” και το καλό ουδέτερο κέντρο εξυπηρετεί μόνο τους βολεμένους που αδιαφορούν για το τι πραγματικά πιστεύουν οι “ακραίοι” και θέλουν να διατηρήσουν πάση θυσία την (πολλές φορές πλασματική) υπεροχή και άνεση τους ακόμα και αν ο κόσμος γύρω τους καίγεται (μωρή ΠΑΣΟΚάρα!).
Τι σχέση έχει αυτό με περιπτώσεις που μια μπάντα τρώει άδικα κυνήγι από ομάδα Antifa; Πολύ απλά σημαίνει πως αυτό το ακραίο οργανωμένο Antifa κίνημα που κυνηγάει μάγισσες υπάρχει μόνο στα μυαλά κάποιων φετιχιστών των “ίσων αποστάσεων”. Η Antifa κοινότητα ΔΕΝ είναι ομοιογενής, ΔΕΝ είναι ιδεολογικά ξεκάθαρη και ΔΕΝ είναι όλοι όσοι δηλώνουν Antifa κάποιου είδους σύντροφοι. Antifa μπορεί να δηλώσει οποιοσδήποτε, από Σταλινικός μέχρι αναρχικός και από σοσιαλιστής δημοκράτης μέχρι καμένο χουλιγκάνι. Προφανώς και υπάρχουν Antifa ομάδες που είναι ηλίθιοι, που εχθρεύονται άλλους αντιφασίστες, ή έχουν συγκεχυμένες ιδέες περί του τι είναι φασισμός, και μέσα σε αυτούς είναι και κάποιοι που θεωρούν κάθε χρήση “περίεργων” συμβόλων, πολεμικής θεματολογίας ή ακόμα και ιστορικής αναφοράς στους Ναζί σαν πρόκληση. Είναι τα ίδια άτομα ας πούμε που θεωρούσαν προκλητικό και αμφιλεγόμενο το Lemmy (αν είναι δυνατόν) και τους Laibach και μποϋκοτάρουν για βλακώδεις λόγους τους Oi Polloi. Μην περιμένετε να απολογηθούμε οι υπόλοιποι για αυτούς, δεν μας ενδιαφέρουν, δεν είναι δουλειά μας να τους περιφρουρούμε γιατί πολύ απλά δεν είμαστε όλοι σύντροφοι και παρεΐτσα, και στην τελική ένα μεγάλο μερίδιο της ευθύνης φέρουν και οι υπέρ της “metal ουδετερότητας” που για χρόνια αντί να παραδέχονται στα ίσα ποιοι είναι οι πραγματικοί ναζί και καθίκια στη σκηνή (κι ας μην τους εχθρεύονται) προτιμούσαν να θολώνουν τα νερά με δικαιολογίες με αποτέλεσμα να παίρνει η μπάλα και άσχετους.
Που καταλήγουμε μετά από όλα αυτά. Προσωπικά καταλήγω στο ότι όσοι απαιτούν το metal να απέχει από την πολιτική πρέπει να πάνε στη δισκοθήκη τους, να μαζέψουν όσους δίσκους έχουν μέσα τραγούδια με κοινωνικοπολιτικά θέματα και προεκτάσεις (τη μισή δισκοθήκη τους δηλαδή εκτός αν ακούνε μόνο Cradle of Filth και Rhapsody) και να μου τους στείλουν, θα τους μοιράσω σε άτομα που ξέρουν να τους εκτιμήσουν. Εναλλακτικά μπορούν να το γυρίσουν σε σκυλάδικα. Αφήστε λοιπόν τις υπεκφυγές και μάθετε να λέτε την αλήθεια: ότι απλά σας χαλάει που κάποιοι στο metal μικρόκοσμο κράζουν πιο έντονα πλέον τις ιδεολογίες που τόσο καιρό προσποιήστε ότι δεν ασπάζεστε ή απειλούν το προνομιούχο “ουδέτερο” βόλεμα σας. Deal with it, συμβαίνει σε όλους. Θα σας έλεγα να αποκτήσετε @@ αλλά πέραν του ότι είναι σεξιστικό, όπως έχει πει και η καταπληκτική Bettie White, τα @@ είναι ευαίσθητα, μια κλωτσιά να φάνε και γαμήθηκε ο Δίας, πραγματικά ανθεκτικά είναι τα αιδοία. Ίσως τελικά αυτό να είναι το πρόβλημα, σας έχουν κάνει ευαίσθητους τα μεγάλα @@ σας.
445 
