Στο Bergan της Νορβηγίας το 2007, από τους κιθαρίστες Heavy Harms και RIP Meister δημιουργήθηκαν οι Byfrost. Χωρίς πολλά- πολλά, έφτιαξαν ένα Ep (Byfrostmetal,2008) και ακολουθώντας τη γνωστή συνταγή (συναυλίες, αναζήτηση εταιρίας κλπ) κατέληξαν με συμβόλαιο στα χέρια τους.
Με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν, βρισκόμαστε στον δεύτερο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ με τίτλο “Of Death”, όπου γίνεται και λόγος. Η σύνθεσή τους αποτελείται από τους Heavy Harms – Φωνή/ Κιθάρα, RIP Meister – Μπάσο και Alkolust – Ντράμς. Το είδος που ακολουθούν βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα στο Black Metal περισσότερο αλλά και στο Thrash. Ακούγοντας το δίσκο, ένα είναι σίγουρο: Head banging. Κάτι απολύτως φυσιολογικό για το στυλ τους. Στις λεπτομέρειες τώρα, κρίνονται όλα τα υπόλοιπα. Η παραγωγή έπαιξε μεγάλο ρόλο και δεν με βρίσκει σύμφωνο, διότι μπορεί να είναι φασαριόζικο το συγκεκριμένο ιδίωμα και να απαιτεί “θόρυβο”, όμως αν θελήσεις να δώσεις λίγο παραπάνω βάση, δεν ακούγονται σε σημεία ξεκάθαρα τα μουσικά όργανα και το μπάσο έχω την αίσθηση ότι μοιάζει χαμένο. Όσο και αν το προσπάθησα με δυσκολία διέκρινα κάποιες από τις γραμμές του και αυτό επιτεύχθηκε κυρίως στα σόλο. Τα κομμάτια, άλλα είναι ενδιαφέροντα και πιο άμεσα (πχ Full Force Rage, Burried Alive), ορισμένα άλλα όμως, ισορροπούν στη λεπτή γραμμή οριακά (πχ Sorgh – κάτι σαν πλύση εγκεφάλου και ροκάνισμα χρόνου παρά με μουσικό κομμάτι έχει σχέση). Λίγο η παραπάνω “φλύαρη” διάρκεια, λίγο η παραγωγή είναι οι κύριοι παράγοντες. Καθαρόαιμες επιρροές υπάρχουν ξεκάθαρα τόσο σε στίχους όσο και μουσικά, όπου δηλώνουν κραυγαλέα οπαδοί των Max Cavalera και Dimu Borgir (αν ήταν λίγο περισσότερο εμφανή, θα μιλάγαμε για καθαρότατη αντιγραφή). Καλό το να επηρεάζεσαι, αλλά να έχεις τη δική σου ταυτότητα, κάτι που οι Byfrost για την ώρα δανείζονται από άλλους. Εν τέλει, όχι δεν είναι τελείως κακός δίσκος, όμως σίγουρα υπάρχουν πολύ καλύτερες δουλειές στο εμπόριο και πιο ‘’γνήσιες’’ (όσον αφορά την προσωπικότητα της μπάντας) από παρεμφερή γκρουπ όπως τα παραπάνω. Δεν είναι απαραίτητος για μια δισκοθήκη, καθώς δεν δίνουν το κάτι παραπάνω ή το διαφορετικό από αντίστοιχες κυκλοφορίες όμως, άνετα ακούγεται σαν ορεκτικό πριν το κυρίως πιάτο, τόσο σε συναυλίες όσο και σε μεταλάδικα.
843 
