Πάνε πολλά χρόνια από τη μέρα που είδα αυτό το τρίο το Θεσσαλονικέων να παίζει με τους No Balance και τους Fingerscrossed στο Μύλο της Θεσ/νίκης και κατόπιν έμαθα ότι ανοίγουν τους Placebo, πράγμα διαστημικό για τα δεδομένα τότε.
Από τότε είχαν αυτήν την τάση να πειραματίζονται με τον ήχο τους, όπως και κάθε υγιής μπάντα άλλωστε, έχοντας ως γνώμονα, πάντα, τον εναλλακτικό κιθαριστικό ήχο των προηγούμενων δύο δεκαετιών.
Η εξέλιξη τους στο βάθος του χρόνου διαφαίνεται και από την πορεία και κλιμάκωση της παρούσας κυκλοφορίας τους, με τον τίτλο “Wealth”, που έρχεται έξι (ή τέσσερα;) χρόνια μετά από την τελευταία τους κυκλοφορία, “Digesting the Animal” του 2012, κατά το οποίο οι MFS φαίνεται ότι δεν ήταν αδρανείς.
Όπως και να έχει, το τρίο κάνει μια απόπειρα στην παρούσα κυκλοφορία να μπει ξανά στο δημιουργικό στίβο με δέκα ολόφρεσκα κομμάτια που αποπνέουν σκοτεινό νεοκυματικό αέρα και αναπαράγοντας το βρετανικό θόρυβο που ακουγόταν στα φοιτητικά πάρτι της Θεσ/νίκης, αντλώντας έμπνευση από μπάντες όπως οι Placebo και οι πνευματικοί τους πατέρες Sonic Youth (“The Fall”, “Wealth”), κοιτώντας συχνά πυκνά στο τρίπτυχο Stone Roses – Charlatans – Inspiral Carpets (“She Flows”), αναπολώντας τα χαμένα μεγαλεία των Puressence που ήταν οι αδιαμφισβήτητοι βασιλιάδες της συμπρωτεύουσας (“Like a Wolf”), ανεβάζοντας την ένταση του ενισχυτή στο 11 έστω και για λίγη ώρα (“Run to the Wild”), απορροφώντας σε ικανές ποσότητες ό,τι αντέγραψε τους Joy Division στα ‘00s και έχοντας έντονη διάθεση για ηλεκτρονικά παιχνιδίσματα χορευτικών προδιαγραφών, όπως φαίνεται και στο εναρκτήριο “Everything Descends”.
Το δύσκολο σε όλα τα ανωτέρω, βέβαια, είναι ότι τα αναπαράγεις εν έτει 2018 και όταν έχουν μεσολαβήσει τόσα άλλα πράγματα για να τα καταστήσουν παρωχημένα. Πέραν αυτού το κάνεις και με τέτοια διάθεση στην παραγωγή που είτε απλά ακούγεται επιτηδευμένα παλαιωμένη είτε αυτά είναι τα μέσα έκφρασης σου και σε κάνει να ακούγεσαι φτιαγμένος για τη Θεσ/νίκη του 2000 και όχι τον ψηφιακό κόσμο του 2018.
Άλλοι το θέλουν αυτό και άλλοι όχι.
600 
