Πιστοί στο ανά διετίας ραντεβού τους, οι metalcorers Caliban επανέρχονται με το ενδέκατο full length τους.
Έχοντας ήδη μπασταρδέψει τον ήχο τους κατά πολύ, αφουγκραζόμενοι τις μοντέρνες τακτικές κι αγκαλιάζοντάς τες, το γερμανικό κουιντέτο δεν ξεφεύγει ιδιαίτερα από την πεπατημένη του, αλλά προσφέρει ένα ακόμη βλοσυρό μπουκέτο από μουσικά λουλούδια.
Προσπαθώντας βέβαια να αγγίξουν ακόμη περισσότερα αυτιά, φλερτάρουν περισσότερο με μια πιο σύγχρονη metalcore λογική, η οποία πλησιάζει μέχρι και τους Thy Art Is Murder σε σημεία, ενώ δε λείπουν τα beatdowns και γενικά τα χαρακτηριστικά που έχουν αφομοιωθεί στη μουσική ταυτότητά τους ανά τα χρόνια.
Καταιγιστική αρχή με τα “This Is War” και “Intoxicated”, με τη συνταγή να παραπέμπει άμεσα στον προκάτοχο “Gravity”, κάτι που παρατηρείται καθόλη τη διάρκεια του δίσκου, που κοντολογίς αποτελεί το επόμενο λογικό βήμα για την μπάντα.
Για μια ακόμη φορά, έχουμε ενδιαφέροντες guests στο album, με τους Matthi (Nasty), Sebastian “Sushi” Biesler (Eskimo Callboy), Chris “CJ” McMahon (Thy Art Is Murder) και Brian “Head” Welch (Korn), να δανείζουν τα φωνητικά τους στο “Elements”, βάζοντας αλατοπίπερο στις συνθέσεις που συμμετέχουν.
Ειδικά τα “Before Later Becomes Never” και “Masquerade” απογειώνονται από τις συμμετοχές τους κι αποτελούν δύο από τις καλύτερες στιγμές του album.
Όχι πως σε σύνολο το “Elements” υστερεί κάπου. Με βάση το προαναφερθέν φλερτ με τον τωρινό metalcore ήχο, οι Caliban παραδίδουν μια δουλειά που απευθύνεται ταυτόχρονα στους ήδη υπάρχοντες fan τους, αλλά και σε νέους. Βέβαια, αυτή η εμμονή του group να διευρύνει το κοινό του, ενίοτε παραξενεύει όλους εμάς που τους γνωρίσαμε στο πρώιμο στάδιό τους, αλλά η πίστη τους σε αυτό που κάνουν είναι αφοπλιστική, οπότε κάνω μόκο και ξαναβάζω το CD να παίξει.
Η λογική δεν παρεκκλίνει από το γνωστό “σχίζω-ιμάτια-εν-μέσω-riff-αλλά-τραγουδώ-ανθεμικά-λίγο-πριν-το-beatdown-και-φτου-από-την-αρχή”, με την πλειοψηφία των κομματιών να προορίζονται για live καταστάσεις.
Μεταξύ άλλων, ξεχώρισα και τα “Ich Blute Fur Dich”, “My Madness”, “Delusion”, “Carry On”, “Incomplete” και “Sleepers Awake”.
Ο σταθερός πυρήνας των οπαδών τους θα χαρεί με το “Elements”, ενώ αρκετοί εκκολαπτόμενοι ακροατές θα βρουν το album ως καλό σημείο γνωριμίας με το σχήμα, έστω κι αν το εν λόγω album δεν αποτελεί την κορωνίδα του. Χορταστικότατο κατά τα άλλα και τιμιότατο από κάθε άποψη.
690 
