Όπως έχω ξαναπεί, είναι ανούσιο κάποιες φορές να κρίνουμε ένα album με τη λογική “εάν αυτό το έβγαζαν με το τάδε μέλος, ή εάν δεν είχε φύγει ο άλλος κτλ κτλ”! Οι Sepultura έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους με τον Max εδώ και πάνω από 13 χρόνια και καλώς ή κακώς κάποιοι πρέπει να το πάρουν χαμπάρι!
Και μπορεί οι πιο πρόσφατες δουλειές τους να μην είναι αντάξιες των προηγουμένων, αλλά είναι άδικο να θάβονται κυκλοφορίες όπως “Nation” και “Roorback”, ενώ η κατά μια έννοια κινηματογραφική προσέγγιση των “Dante XXI” και “A-Lex”, δείχνουν ένα σύνολο που ακόμη και τώρα θέλει να εξελιχθεί και να προσφέρει κάτι το διαφορετικό, έστω και εάν το κοινό της μπάντας έχει μειωθεί σημαντικά σε σχέση με το παρελθόν. Το νέο πόνημα των βραζιλιάνων ακούει στην ελληνική λέξη “Kairos” και ήξερα ως ενός σημείου τι να περιμένω, πριν το βάλω να παίξει. Ή μήπως όχι; Η καινούρια δουλειά των Sepultura (προσοχή, είναι βαρύ αυτό που θα πω) είναι ίσως ότι καλύτερο έχει παρουσιάσει το σχήμα με τον Derrick Green στο μικρόφωνο. Και μην ακούσω αηδίες για το πώς θα ακουγόταν με τους αδερφούς Cavalera! Μπορεί καλύτερο, μπορεί και όχι! Δεν υπάρχει τρόπος να το ξέρουμε, οπότε ας κρίνουμε αυτό που μπορούμε και ακούμε! Εξ αρχής ο δίσκος σου δείχνει πως έχει τη διάθεση να φέρει στην επιφάνεια όλα τα στοιχεία που έκαναν το συγκρότημα μεγάλο και τρανό, με έμφαση στους thrashy ρυθμούς και τα χαρακτηριστικά riff του Andreas Kisser. Άμεσα ξεχώρισα διάφορα κομμάτια (όπως τα “Spectrum”, “Relentless”, “Dialog”, “Seethe”, “Born Strong”, “No One Will Stand”), κάτι που στα προηγούμενα μπόρεσα να κάνω ύστερα από 3-4 ακροάσεις. Λέτε να φταίει η αλλαγή εταιρείας και η πρόσληψη του Roy Z ως παραγωγό; Σιγουρότατα, μιας και ο εν λόγω κύριος έχει το άγγιγμα του Μίδα αποδεικνύοντάς το πολλάκις. Το “Kairos” σέβεται τον οπαδό του από κάθε άποψη και θαρρώ πως η δημοτικότητα των Sepultura χρειαζόταν ένα τέτοιο album για να τη φέρει κάπως στα ίσια της και να υπενθυμίσει τις ικανότητες που έχει η μπάντα. Κερασάκι στην τούρτα η επανεκτέλεση του “Just One Fix” των Ministry που συναντάται στο δίσκο, όπως και η διασκευή στο “Firestarter” των Prodigy που βρίσκεται στη limited version. Δεν το περίμενα ποτέ πως θα το πω αυτό, αλλά για αυτή τη μουσική σεζόν ισχύει το Sepultura– Αφοί Cavalera, 1-0…
674 
