Όταν βρίσκεσαι στην αρένα πρέπει να έχεις σε μια γωνιά του μυαλού σου πως ίσως ο ταύρος βγει νικητής αυτήν τη φορά.
Όλοι οι ταυρομάχοι κοιμούνται και ξυπνούν με αυτήν την παραδοχή. Οι Γάλλοι ποστμεταλιστές Ddent στηρίζουν σε αυτήν το δεύτερο full length album τους, που είναι βασισμένο στο ποιητικό έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, “Μοιρολόι για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας”. Ο ποιητής εμπνέεται από το θάνατο του φίλου του και ταυρομάχου και εμπνέει με τη σειρά του τους Ddent που θα στήσουν μια post-heavy σονάτα με τίτλο “Toro”, ταύρος.
Ο βασικός χαρακτήρας της ιστορίας που “απαγγέλει” η μουσική, αναζητά την αλήθεια σε έναν κόσμο χωρίς δημιουργικότητα. Χωρίς αυτή, ο πνευματικός θάνατος είναι αναπόφευκτος και το “Toro” είναι ένα λυπημένο soundtrack για την αναζήτηση αυτή. Ο ήρωας καλείται για να φέρει σε πέρας την αποστολή του να υπερκεράσει την duente, την δημιουργική δύναμη που καταλαμβάνει τον καλλιτέχνη και τον εμποδίζει από το να δώσει πνοή στο έργο, πράγμα που οι ίδιοι οι Ddent κατάφεραν να κάνουν.
Η παραγωγή του Chris Fielding και πάλι, δίνει φωνή στην εξαιρετική post metal μουσική των Γάλλων, η οποία αυτή τη φορά έχει πιο ήπια ξεσπάσματα, οι οποίοι ένα χρόνο μετά το “Ektiheb” καταφέρνουν όχι μόνο να κρατήσουν την ποιότητα της δουλειάς τους, αλλά και να ανεβάσουν το πήχη αυτής.
Το “Tore” είναι ένα απαραίτητο άκουσμα για φίλους των Pelican και Russian Circles, αλλά και για άπαντες post rockers και φίλους της ορχηστρικής μουσικής.
Έφυγε νερό το album και δεν το κατάλαβα ότι ξεκίνησε πάλι από την αρχή. Άραγε τι εικόνες θα δημιουργούνται αν ακούς τον δίσκο, διαβάζοντας τα ποιήματα του Λόρκα; Ενδιαφέρον συνδυασμός μου ακούγεται…
581 
